ตอนที่ 1
“พวกมันกำลังเตรียมส่งของบางอย่างไปทางทะเล ไม่มีใครเก่งเรื่องน้ำมากไปกว่าคุณอีกแล้ว” ดอนจะไม่รับทำ วิชาสวน “คุณไม่มีทางเลือกอื่น”
ดอนแปลกใจกับสายตาที่วิชามอง วิชาเล่าว่าตอนที่เขาโดนยิงยาสลบ ได้ฝังชิปที่ต้นคอเขา ดอนโกรธปราดเข้าคว้าคอเสื้อวิชาว่าทำบ้าอะไรกับตน
“ไม่ต้องห่วงหรอก ชิประเบิดที่อยู่ในตัวคุณจะไม่ทำงานจนกว่าผมจะสั่งการ ขอเตือนอย่าพยายามเอาชิปออกเองเด็ดขาด เพราะถ้าทำอย่างนั้น ระเบิดจะทำงานโดยอัตโนมัติทันที”
“แบบนี้มันไม่แฟร์เลยนะ”
“ถือว่าทำเพื่อประเทศชาติ และเพื่อโลกก็แล้วกัน” คำพูดวิชาทำให้ดอนนิ่งคิดเครียดๆ
วดีมาทำงานที่บริษัท พอพักเที่ยงเดินออกมาหน้าบริษัท มีรถหรูมาจอดเทียบแล้วลดกระจกลงถามเรียกใช้บริการไหม วดีหัวเราะเปิดประตูขึ้นไปนั่งบอก ถ้ารับก็จะขึ้น
“เชิญครับ คุณวดีที่รัก”
“ยินดีค่ะ คุณฤทธิ์ณรงค์ที่รักเช่นกัน”
ในร้านอาหารหรู ดอนนั่งอยู่ที่โต๊ะมุมหนึ่งรอเช็กบิล เห็นวดีควงแขนฤทธิ์ณรงค์เข้ามา เขาสะดุดตากับใบหน้าสวยหวานของวดี แต่เธอไม่ได้มองใครนอกจากคนรักของตัวเอง
ฤทธิ์ณรงค์ชนแก้วแชมเปญกับวดีเพื่อยินดีกับงานแต่งงานที่กำลังจะมาถึง เขาขอร้องไม่ให้เธอเลื่อนงานแต่งออกไปอีก เขาอยากให้เธอมีลูกหลายๆคนให้แก่เขา เพราะเขามีธุรกิจมากมายที่อยากให้ลูกๆดูแล วดียิ้มรับเพราะก็เริ่มเคลียร์งานตัวเองออกไปแล้ว
ทันใดมีรถยนต์คันหนึ่งวิ่งพุ่งเข้ามาในร้านวดีเห็นรีบดึงตัวคนรักหลบล้มกลิ้งไปด้วยกัน คนในร้านวิ่งกันแตกตื่น ฤทธิ์ณรงค์โกรธลุกไปกระชากประตูรถจะเอาเรื่องคนขับ แต่กลับเจอคนขับชักปืนยิงใส่ วดีกระชากเขาหลบ ชายหนุ่มตกใจวิ่งหนี วดีวิ่งไปอีกทาง มือปืนวิ่งตามเธอ พอมาถึงซอยแคบๆวดีหันมาสู้กะจะจับตัวมือปืนให้ได้ แต่มันมีพวกขี่มอเตอร์ไซค์มาช่วยไปได้
เรื่องถึงโรงพัก ร้อยเวรสอบสวนแล้วคาดการณ์ว่ามือปืนจะยิงฤทธิ์ณรงค์เพราะเขาเป็นนักธุรกิจระดับ
พันล้าน แต่ชายหนุ่มกลับแย้งว่า มือปืนจะยิงวดีมากกว่า หญิงสาวรีบกลบเกลื่อนว่า พนักงานบริษัทหางแถวอย่างตน ใครจะมายิงให้เปลืองกระสุน ฤทธิ์ณรงค์จึงสรุปว่าเป็นการยิงผิดตัว ร้อยเวรบอกยังไม่ทิ้งทุกประเด็น ถ้าพวกเขามีข้อมูลอะไรเพิ่มเติมให้บอกทางตน...
เย็นวันนั้นดอนนอนหลับอยู่ที่บ้านฝันร้ายถึง
เรื่องแสนจนสะดุ้งตื่น ลุกขึ้นอาบน้ำชะล้างความทรงจำ แต่แล้วพอลงมาชั้นล่าง พบว่ามีซองเอกสารและจดหมายวางอยู่บนโต๊ะ จึงเปิดอ่าน
“สวัสดีดอน ไม่ต้องตกใจ ข้อมูลทุกอย่างอยู่ในแฟลชไดรฟ์ ถ้าคุณพร้อมก็เริ่มงานได้ทันที” ดอนอ่านจดหมายของวิชาแล้วเปิดซองเอกสารเอาแฟลชไดรฟ์ออกมาเสียบเข้าโน้ตบุ๊ก
ooooooo