สมิงจ้าวท่า

หว่องหลี เจ้าพ่อยาเสพติดชาวจีนไต้หวันนั่งตัวงุ้มเหมือนคนแก่ มีถาดใส่หลอดฉีดเซรุ่มบนโต๊ะข้างกาย เขาหยิบหลอดยาด้วยมืออันสั่นเทาฉีดเข้าแขนอันเหี่ยวย่นของตัวเอง สักพักก็ร้องออกมาด้วยเจ็บปวดถึงกระดูก แล้วรอยเหี่ยวย่นต่างๆก็ค่อยๆหายไป ผมที่ขาวโพลนกลับดำ

จากห้องลับในบ้าน หว่องหลีกลับเป็นหนุ่มขึ้นอีกครั้ง...เขามายืนอยู่ในคอนโดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา ก่อนจะเอ็ดตะโรใส่มิเชลกับชาง

“ไอ้อลันมันดวงแข็ง หรือว่าแกสองคนทำงานพลาดกันแน่ ไหนบอกมาซิ”

ชางพยักพเยิดให้มิเชลตอบ เธอโทษว่าตำรวจสากลวางแผนจับกุมอลันเหมือนกัน หว่องหลีไม่แปลกใจเพราะคนอย่างอลันใครก็อยากได้ตัว สำคัญที่ว่าจะเอาไปเป็นพยานหรือเป็นมาเฟียค้ายา แต่เขาต้องการให้ทั้งสองทำให้อลันเป็นศพให้ได้...เสียงกริ่งดังขึ้น ชางเดินไปเปิดประตู เกชามือขวาของหว่องหลี เป็นทั้งนักกฎหมายและนักบัญชีมาพบ หว่องหลีชวนทานข้าวเช้าด้วยกันทันที ชางกับมิเชลไม่ค่อยพอใจ มีท่าทีไม่เป็นมิตรกับเกชาเอาเสียเลย

หว่องหลีกับเกชานั่งทานอาหารเช้าบนดาดฟ้าคอนโด หว่องหลีต้องการรู้เส้นทางการเงินของอลัน และต้องการรู้ว่าตอนนี้เขากำลังทำอะไร เกชาอิดออดบอกตนเป็นแค่นักบัญชีจะไปรู้อะไร มาเฟียระดับนี้มีหรือจะเชื่อ จึงเสนอค่าตอบแทนมากขึ้น เกชานิ่งคิดแล้วถาม

“ถ้ามีสภาพคล่องมากหน่อย ผมก็พอจะมีคนทำงานนี้ให้ได้ เออ แล้วเงินที่คุณจะฝากไปทำความสะอาดที่เกาะเคย์แมนล่ะ”

“อีกสองวันจะมีการส่งมอบยามูลค่ามหาศาล ผมจะส่งเงินให้คุณไปจัดการทีเดียวเลย”

เกชาพยักหน้ารับอย่างยินดี...ขณะเดียวกันอลันซึ่งอยู่ที่ฮ่องกงให้เลขาสืบว่าวดีเป็นใคร

“ผู้หญิงที่ช่วยท่านเอาไว้ ตามทะเบียนราษฎรของไทยบอกว่า ชื่อนางสาวโสภาวดี พันชูชัย เป็นดีไซเนอร์ ออกแบบงานพรีเซนเทชันต่างๆ ทำงานอยู่เอเจนซีแห่งหนึ่งที่เมืองไทย” อลันยิ้มย่องที่วดียังเป็นนางสาวสั่งเลขาให้ส่งของขวัญไปขอบคุณเธอ โรสแมรี่เข้ามาได้ยินกระเซ้าอย่างรู้ใจผู้เป็นพ่อว่าคงจะขอบคุณสาวคนเมื่อคืน อลันไม่ตอบแต่ยิ้มในหน้าเพราะรู้ว่าลูกไม่ขัดขวางแน่นอน...

โรสแมรี่เปลี่ยนมาถามถึงพวกเมื่อคืนรู้หรือยังว่าเป็นใคร พวกมันอยู่ในที่ลับ เตือนพ่อต้องระวังตัว อลันขอบใจที่ลูกเป็นห่วง

ด้านวดี สาวที่อลันพูดถึงต้องมานั่งทานอาหารประเภทฟาสต์ฟู้ดกับบันลือฤทธิ์ เขาได้รับรายงานทางโทรศัพท์แล้วหันมาคุยกับเธอว่า คนที่อยู่เบื้องหลังการลอบสังหารอลันอาจเป็นฝีมืออาเหลียง ราชายาเสพติดชาวจีน วดีแปลกใจเพราะอาเหลียงหายสาบสูญไปเป็นสิบปีแล้ว

“หายสาบสูญไม่ได้แปลว่าตายไม่ใช่หรือหมวด”

“สารวัตรคงต้องหาคนอื่นมารับงานนี้แล้วล่ะค่ะ”

บันลือฤทธิ์หงุดหงิดที่วดียื่นใบลาออก จึงขอถามว่าจะลาออกไปทำอะไร เธอตอบยิ้มๆว่ากำลังจะแต่งงานสร้างครอบครัว แล้วลุกขึ้นทำความเคารพก่อนจะเดินจากไป

ooooooo