มาตุภูมิแห่งหัวใจ
ตอนที่ 5
มงคลโล่งใจบอกว่าตนไม่อยากให้เขามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะมันไม่ใช่หน้าที่ของเขา
“ผมเป็นตำรวจปราบปรามยาเสพติด จะส่วนไหนของประเทศมันก็คืองานของผม งานที่พ่อเป็นคนสนับสนุนให้ผมทำมาตลอด ผมจะทำไม่ได้เหรอครับ” มงคลบอกว่าครั้งนี้เขาต้องเชื่อตนเหมือนที่ผ่านมา สั่งให้กลับไปทำงานที่กรุงเทพฯเสีย มงคลจะผละไป เมธัสจับมือพ่อไว้ถามอย่างอยากรู้ว่า
“ดีน เซแกน นายพลทุนอู เจ้าแก้วอิน มีแค่นี้ใช่ไหมครับที่ร่วมมือกัน ไม่ได้มีคนอื่นอีกใช่ไหมครับ”
เมธัสกับมงคลต่างจ้องหน้ากันนิ่ง
ooooooo
เบนถูกทุนอูจับไปทรมานห้องหนึ่ง ส่วนอวัศยาถูกมัดมือเท้าและปากอยู่อีกห้องหนึ่งแต่ได้ยินเสียงกันชัดเจน อวัศยาได้ยินเสียงเบนถูกทรมาน ได้ยินเบนถามทุนอูว่า อวัศยาอยู่ไหน
“ห่วงคนอื่น เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ” ทุนอูซ้อมอีก อวัศยาพยายามทุบผนังบอกให้เบนรู้ว่าตนอยู่ที่นี่ ทุนอูเย้ยว่า “ส่งเสียงได้ดังขนาดนี้ สบายใจได้เลยว่าอวัศยายังไม่ตาย แต่อีกเดี๋ยวแกจะได้ฟังอะไรสนุกๆ”
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดีนดังเข้ามา “ผู้หญิงแรงดีอย่างนี้ฉันชอบว่ะเบน”
“ไอ้ดีน” เบนช็อก ยังได้ยินเสียงดีนแสดงความพอใจและความหื่นกับอวัศยา เบนตะโกน “ถ้ามึงทำอะไรอวัศยา กูจะฆ่ามึง ไอ้ดีน!!”
ทุนอูสะใจที่ทำให้เบนโกรธแค้นแทบคลั่ง ทำร้ายเขาอีกแล้วถามว่า
“กูจะให้โอกาสมึงอีกครั้งเดียว มึงจะช่วยกูหรือว่ามึงจะให้อวัศยาเป็นเมียไอ้ดีนจนขาดใจ เลือกมา!”
แล้วเสียงดีนข่มขู่ลวนลามอวัศยาก็ดังมาไม่ขาด จนกระทั่งดีนตะคอกว่า “มาเป็นเมียฉันดีกว่าฮ่าๆๆ”
“ฉันยอมแล้ว...ฉันยอมแล้ว!!!” เบนตะโกนแล้วบอกทุนอู “ปล่อยอวัศยา...ปล่อย”
ทันใดนั้นนุนุเข้าไปในห้องอวัศยาสั่งดีนให้พอแล้วและให้ออกไปเสีย ดีนเลยหันมาหานุนุ “รู้ไหมว่าขัดขวางคนกำลังจะมีความสุขมันบาป กับอวัศยาฉันคิดแค่เล่น
สนุกๆ แต่กับเธอฉันจริงจังนะ” แล้วจะเข้าปล้ำนุนุ ถูกนุนุเสียงเข้มใส่ว่า “มันไม่ใช่เวลานี้”
“ยอมรับเถอะว่านายพลทุนอูมันห่วย มันไม่สามารถทำให้เป้าหมายของแสนปุระสำเร็จได้ ถ้ายังไว้ใจมัน ก็เตรียมตัวก้มหน้าให้เหยียบย่ำต่อไปทั้งชาตินั่นแหละ ฉันหาอาวุธเจ๋งๆเด็ดๆมาให้เธอได้มากกว่าที่เธอต้องการเสียอีก แต่ฉันต้องการการมัดจำ”
นุนุถามว่าอยากสนุกแค่นี้หรืออยากได้เกียรติจากแสนปุระด้วย ถ้าอยากได้เกียรติจากแสนปุระก็ต้องรอแล้วเราจะจัดงานอย่างสมเกียรติ ดีนบอกว่าไม่อยากได้เกียรติแต่อยากได้เธอตอนนี้
“ให้ส่งยาลอตนี้เสร็จก่อนดีกว่าไหม แล้วแกจะได้ทั้งเงิน ได้ทั้งเมียสมใจแก” ทุนอูขัดขึ้น
ดีนชะงักถามว่าจริงหรือ ไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินนายพลพูดประโยคนี้ด้วยตัวเอง
“ใช่ เพราะฉันรู้ว่าคนอย่างเจ้าก้อนแก้วยึดถือคำพูดเป็นสำคัญ ถ้ารับปากว่ายอมก็คือยอม ถ้าบอกว่าเกลียดก็คือเกลียด ไม่ว่าคนนั้นจะทำดีด้วยแค่ไหน ก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจได้ จริงไหม”
“จริงค่ะ”
“ดี ถือว่าท่านนายพลการันตี ฉันอดใจรอกินของสูงก็ได้”
ooooooo
