มาตุภูมิแห่งหัวใจ

สั่งห้ามเมธัสแล้ว มงคลโทร.คุยกับปลายสายที่เขาเรียกว่า “ท่าน” บอกว่าไม่ต้องห่วง ต่อไปจะไม่มีใครมารบกวนท่านอีก ไว้ใจตนเถิด

เมธัสมองพ่อสงสัยว่าคุยกับใคร มาดามก็ยืนจ้องทุนอูอยู่ที่ระเบียงห้องพัก ครู่หนึ่งทุนอูเดินมาหามาดามถามว่าเบนคุยอะไรเธอถึงเปลี่ยนใจยอมช่วยตน

“เขาบอกให้ฉันคิดถึงตัวเองก่อนอย่างอื่น เพราะไม่ว่าคุณจะกู้ชาติสำเร็จหรือไม่ก็ไม่มีที่ยืนให้ฉัน ฉันเลยต้องถอนตัวจากคุณเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง”

มาดามเสนอข้อเรียกร้อง 3 ข้อ คือ หนึ่งตนจะหย่า สองต้องยกทรัพย์สินทั้งหมดของเขาให้ตน และสามให้จัดเตรียมตั๋วเครื่องบินให้ตนกลับอเมริกาในวันเดียวกับที่อาวุธมาถึง ตนต้องการหลักประกันความปลอดภัย

ทุนอูรับทั้งสามข้อโดยเฉพาะข้อสุดท้ายบอกว่า ตนเตรียมตั๋วเครื่องบินไว้ให้แล้วเพราะไม่อยากให้เธอต้องมาเสี่ยงด้วย เมย์ทูเอขอให้เขาจูบตนเพื่อการอำลาครั้งสุดท้าย

พอทุนอูจูบ เมย์ทูเอมองนุนุที่ยืนมองอยู่ เธอจูบทุนอูเย้ยแล้วผละไปอย่างสะใจ ทุนอูจึงเห็นนุนุ อุทาน

“นุนุ...”

เมย์ทูเอเดินไปหาเบนถามว่าตนต้องรอถึงเมื่อไหร่ เบนบอกว่าไม่นานหรอกมาดาม เมย์ทูเอบอกว่าเลิกเรียกตนว่ามาดามได้แล้วเพราะมันไม่ใช่ตำแหน่งของตน เร่งเบนว่า

“ฉันอยากจะแจ้งรัฐกลางให้รู้ว่าคนของเขาทรยศจะแย่แล้ว ฉันอยากเห็นพวกมันถูกยิงเป้า”

เบนให้รอจนเรารู้แผนการส่งยาครั้งสุดท้ายก่อนแล้วเธอค่อยแจ้งรัฐกลางให้ยกพวกมาปราบจับนายพลทุนอูในข้อหากบฏ “แล้ววันนั้นคุณก็บินออกนอกประเทศไปอเมริกาเรียบร้อยแล้ว”

เมย์ทูเอบอกว่าตนจะได้กลับไปมีชีวิตนั่งจิบกาแฟฟังข่าวมันทั้งคู่ถูกประหาร จิกตาแค้นพูดว่า

“มันทำลายชีวิตฉันเพื่อแสนปุระได้ ฉันก็ทำได้ ฉันจะพังมันให้หมด!”

ooooooo

อติศักดิ์รักษาเจ้าแก้วอินจนอาการดีขึ้นและจัดยาให้กินต่อไป เจ้าแก้วอินจึงปล่อยตัวเขาตอบแทนที่ช่วยชีวิตตนไว้และไม่เอาผิดนิลาที่ปล่อยเขาออกจากห้องขัง

อติศักดิ์กับเจ้าแก้วอินต่างเปิดใจกว้างยอมรับในสิ่งที่อีกฝ่ายคิดและทำ อติศักดิ์ยืนยันว่าไทยก็ต้องทำในสิ่งที่ถูกต้องเช่นกัน

นิลาแอบไปส่งอติศักดิ์และมอบที่ตั้งจุดพักยาและผลิตยาของแสนปุระที่ตนเขียนขึ้นเองให้ อติศักดิ์ถามว่ารู้ไหมว่านี่เท่ากับทรยศ

นิลาบอกว่าตนรู้ ตนเห็นคนผลิตยา เสพ และตายเพราะยามาตั้งแต่เกิด ตนไม่อยากเห็นใครตายเพราะมันอีกแล้ว ถ้าผู้นำประเทศทำเรื่องผิดแล้วสั่งให้คนในชาติต้องทำผิดตามถ้าใครไม่ทำตามถือว่าทรยศ ก็ให้ถือว่าตนเป็นคนทรยศเถิด ตนยอม

นิลาหันวิ่งกลับไป อติศักดิ์เรียกไว้มีคำพูดมากมายอยากจะพูด แต่พูดไม่ออกได้แต่ยิ้มให้กำลังใจ เมื่อนิลาหันวิ่งไป เขาตะโกน

“สู้ๆนะนิลา โชคดีนะ” แล้วก้มมองแผนที่ในมือ

ooooooo