มาตุภูมิแห่งหัวใจ

วันนี้ขณะนุนุเอาอาหารไปให้มาดามเมย์ทูเอที่ห้อง ถูกมาดามตบ ตวาดว่าตนอุตส่าห์ไว้ใจแล้วตอบแทนตนอย่างนี้หรือ ตนไม่เคยคิดเลยว่าคนที่นายพลรักจะเป็นคนที่รับใช้อยู่ข้างตัวตลอด

นุนุบอกว่าตนกับท่านนายพลไม่เคยมีอะไรเกินเลยต่อกัน ท่านนายพลเพียงรู้สึกผิดต่อตนและคนแสนปุระ ท่านจึงยอมช่วยพวกเรากู้ชาติ

“กู้ชาติเหรอ โดนท่านนายพลกู้ชาติไปกี่รอบแล้วล่ะ” มาดามตะคอกถาม แล้วจะเข้าตบหน้านุนุอีก ถูกนุนุตบสวนทันที มาดามโกรธถามเสียงสั่น “แก...แกแย่งสามีฉันแล้วยังกล้าตบหน้าฉันอีกเหรอ!”

“มีสติหน่อยเถอะค่ะมาดาม นุนุยืนยันว่านุนุไม่เคยทำอย่างที่มาดามคิด เพราะสิ่งเดียวที่นุนุต้องการคือเอกราชของแสนปุระ ไม่ใช่ท่านนายพลหรืออะไรทั้งนั้น นุนุทำทุกอย่างเพื่อแสนปุระเท่านั้น และที่นุนุเข้ามาหามาดามเพราะนุนุอยากขอร้องมาดาม”

“ไม่ต้องขอร้อง ฉันเข้าใจความรักอุบาทว์ของแกดี ฉันขออวยพรให้แกกับท่านนายพลสำลักความสุขตายๆไปเลย”

“มาดาม มาดามก็คงพอจะรู้ว่าที่ผ่านมาแสนปุระต้องเผชิญกับอะไรบ้าง พวกเราถูกหักหลัง ถูกกดขี่ รีดไถไล่ฆ่า หลายครอบครัวต้องเสียคนรัก พ่อแม่ของนุนุถูกฆ่า นุนุกับพี่ชายต้องพลัดพรากจากกัน ไม่สามารถกลับมาอยู่ด้วยกันได้ แล้วมาดามคิดว่าการที่นุนุต้องมาอยู่กับทหารที่เคยเข่นฆ่าพ่อแม่พี่น้องของเรา นุนุมีความสุขเหรอคะ ไม่เคยมีสักวันที่นุนุคิดอยากจะอยู่กับท่านนายพล ไม่เคย!”

“แล้วอยู่ทำไม ไปสิ ไปตายสิไป!”

“เราไม่มีทางเลือก แสนปุระไม่มีกำลังมากพอที่จะกู้ชาติได้สำเร็จด้วยตัวเอง...เราเลยต้องยอมรับความช่วยเหลือจากท่านนายพล ทั้งๆที่รู้ว่ามันจะเป็นการย่ำยีหัวใจแสนปุระ แต่เราต้องทำ เพื่อเป้าหมาย เพื่อแสนปุระ ท่านนายพลคือศัตรู ต่อให้เขาดีกับนุนุแค่ไหน เขาก็คือศัตรู ให้นุนุตายดีกว่าที่จะรักท่านนายพล”

“งั้นแกก็ควรตาย ทั้งแกทั้งท่านนายพลควรตายให้หมด ชาตินี้ทั้งชาติแสนปุระก็จะต้องเป็นรัฐข้าทาสอยู่ใต้การปกครอง ไม่มีวันที่จะได้กลายเป็นประเทศ...เพราะฉันไม่ช่วยแก!” มาดามพูดอย่างสะใจจนนุนุอึ้ง

ooooooo

เมื่อนายพลทุนอูรู้ บอกกับนุนุว่าเมย์ทูเอไม่ยอมช่วยใช่ไหม เดี๋ยวตนจะไปคุยให้อีกที รับปากกับนุนุว่า

“ฉันยืนยันว่าจะทำทุกอย่างให้เมย์ทูเอยอมช่วยให้ได้ เธอไม่ต้องห่วง ฉันจัดการได้แน่”

นุนุบอกว่าไม่ต้อง แล้วชักมีดออกมาจ่อท้องทุนอู ทุนอูถามว่าจะทำอะไร นุนุกล่าวด้วยความแค้นว่า

“ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะท่าน ถ้ามาดามไม่ช่วย และดีนรู้ แผนที่จะกู้ชาติก็จะพัง พวกเราแสนปุระต้อง ก้มหน้ารับกรรมต่อไป แต่ท่าน...ท่านก็แค่กลับไปเชิดหน้าชูตาทำงานในรัฐบาลของท่านต่อไป”