ใต้ปีกปักษา
ตอนที่ 5
อัศนีชี้แจงว่าตนไม่ได้ทำเพื่อเงิน แต่ทำเพื่อชาติเพื่อไม่ให้สงครามแบบนั้นข้ามพรมแดนมาในแผ่นดินของเรา
อนงค์ตัดพ้อว่าเขาพูดเหมือนไม่มีอะไรต้องห่วง ตนยอมมีผัวสานปลาตะเพียนขายใช้ชีวิตจนๆ ดีกว่าให้ผัวไปตายที่บ้านเมืองใครก็ไม่รู้ อนงค์ลุกไปนั่งที่อื่นงอนๆ
อัศนีตามไปอธิบายว่าตนเข้าใจเธอแต่ก็อยากให้เธอเข้าใจตนบ้าง ไม่อยากให้เรียกตนว่าเป็นทหารรับจ้าง ตนไปด้วยใจ ไม่อยากให้บ้านเมืองเราต้องฉิบหายเพราะไฟสงคราม อนงค์เข้าใจแต่ก็ขอให้เขาคิดถึงหัวอกตนบ้าง อัศนีบอกว่า
“คิดถึงตลอดเวลา”
“ถ้างั้นถ้าจะทำอะไรที่มันจะเสี่ยง ก่อนทำพี่ก็ช่วยนึกถึงลูกที่ยังไม่ลืมตามาดูโลกบ้าง ฉันอยากให้ลูกได้อยู่ดูหน้าพ่อ รู้ไหม”
“รู้ แล้วพี่ก็อยากเห็นลูกได้เล่นปลาตะเพียนสานฝีมือพี่ ตัวนี้ด้วย” อัศนีชูปลาตะเพียนสานบิดเบี้ยวให้อนงค์ดู เลยหัวเราะขำกอดกันด้วยความเข้าใจ แต่สีหน้าอนงค์ก็ยังเต็มไปด้วยความกังวล
ooooooo
อนงค์เปิดโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษพื้นฐานให้แก่บรรดาเมียเช่าและผู้หญิงที่ทำงานกับพวกทหารต่างชาติ ริศาดูแล้วทักว่าครูอนงค์ท้องแก่ขนาดนี้แล้วยังทำงานอีกหรือ
อัศนีบอกว่าห้ามแล้วก็ไม่ฟัง บอกว่าต้องช่วยตนหาเงินไว้เตรียมเลี้ยงลูก
ทันใดนั้นภาพที่ปรากฏคืออนงค์เจ็บท้องคลอด พวกนักเรียนจึงช่วยกันประคองส่งโรงพยาบาล ระหว่างนั้นอนงค์ขอให้ใครก็ได้ช่วยเรียกพี่อัศนีมาที บอกลูกว่า “อย่าเพิ่งออกมา รอพ่อจ๋าของหนูก่อน”
ที่ฐานทัพอเมริกันประจำจังหวัดอุดรฯ เดวิดบอกอัศนีทันทีที่เห็นเขาเดินเข้าไปในอาคารปฏิบัติงานว่าให้รีบไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ เมียเขาเจ็บท้องแล้ว อัศนีตื่นเต้นมากขอยืมมอเตอร์ไซค์ของเดวิดบิดไปอย่างเร็วทันที
อัศนีไปถึงโรงพยาบาลก็วิ่งฝ่าบรรดาเมียเช่าที่พาอนงค์มาโรงพยาบาล ร้องบอกตลอดทาง
“อนงค์...อนงค์...พี่มาแล้ว”
อนงค์ดีใจมาก บอกว่าลูกของเรากำลังจะคลอดแล้ว อัศนีร้อนใจถามว่าทำไมหมอยังไม่มา พอหมอมา หมอบอกว่าปากมดลูกของอนงค์ยังเปิดไม่เต็มที่ หมอยังทำคลอดไม่ได้ อัศนีจึงไปรอข้างนอก
“พี่อย่าไปไหนนะ พี่ต้องอยู่กับอนงค์จนกว่าอนงค์จะคลอด เราต้องอยู่ดูหน้าลูกพร้อมกันนะพี่ สัญญาสิ สัญญา...พี่อัศนี”
“พี่จะไม่ไปไหนอนงค์ พี่จะอยู่ตรงนี้ เราจะได้อยู่พร้อมหน้ากัน พ่อ แม่ ลูก”
ผีอัศนีดูเหตุการณ์วันนั้นอย่างขมขื่น
ooooooo
