ใต้ปีกปักษา

ผีอัศนีกระโดดออกไปเต็มแรงแต่ก็เด้งกลับมาอย่างหมดท่าจึงวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้คุ้มครองคนดี ตนทำความดีมาตลอดชีวิต ถ้าท่านเห็นความดีของตนก็ขอให้ได้ออกไปช่วยริศาด้วย

แม้วีรนุชจะอยู่ในสภาพยาออกฤทธิ์เต็มที่แต่ก็ยังมีสติ ขณะกอดอ่อยศรุตเห็นอคินแว้บๆส่งสัญญาณให้เปิดหน้าต่างให้ ก็เอาตัวบังแล้วแอบถอดกลอนให้ กว่าศรุตจะรู้ตัวอคินก็พุ่งเข้าเล่นงานจนร่วงแล้ววิ่งออกไปขึ้นชั้นสองตรงไปห้องของศรันย์

เป็นเวลาที่ผีอัศนีกลิ้งออกมาจากพานเครื่องรางของขลังได้ ตรงเข้าไปหาศรันย์ที่กำลังหื่นหน้ามืดอยู่กับร่างของริศา อคินมาถึงพอดีศรันย์จะชกอคินแต่หมัดค้างกลางอากาศเพราะถูกผีอัศนียึดไว้ แล้วศรันย์ก็ถูกทั้งอคินที่เห็นตัวและผีอัศนีที่ไม่เห็นตัว รุมกันชกจนลงไปกองกับพื้น

ศรุตวิ่งขึ้นมาขอร้องอคินอย่าทำศรันย์อีกเลย จะให้ตนกราบก็ยอมแต่อย่าเอาเรื่องศรันย์เลย แต่ทั้งอคินและผีอัศนีก็ยังอัดไม่ยั้ง ศรุตหอบฮืดๆทำท่าเหมือนจะตาย อคินจึงหยุด ตะคอกใส่ศรันย์ว่า

“เห็นแก่พ่อมึงหรอกนะ ไม่งั้น...”

อคินคว้าผ้าห่มคลุมร่างริศาแล้วอุ้มออกจากห้อง ผีอัศนีร้องบอกให้เอาตนไปด้วยตะโกนบอกว่าสร้อย... สร้อย...อคินก้มมองเห็นสร้อยคอก็รีบเก็บแล้วเดินไป ท่ามกลางสายตาของศรุตกับศรันต์ที่มองอคินอุ้มริศาออกไปอย่างสุดแค้น

ลงมาถึงชั้นล่าง ผีอัศนีเห็นวีรนุชกำลังเต้นรูดเสาอยู่ก็บอกอคินให้เอาคนนั้นกลับไปด้วย วีรนุชหันเห็นอคิน ก็ถลาเข้าหาและวิ่งตามออกไป

ooooooo

กลับมาถึงบ้านสันติ ป้านิ่มเอาน้ำต้มรางจืดให้วีรนุชดื่มถอนพิษ ส่วนริศายังนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง อคินเอาสร้อยมาสวมให้โดยมีผีอัศนียืนมองอยู่ด้วยความเป็นห่วง

อคินพรวดเข้าไปถามผีอัศนีว่าไหนว่าจะดูแลริศาให้เองแล้วเป็นยังไง ถ้าตนเข้าไปไม่ได้จะเป็นยังไง

ผีอัศนีบอกว่าตนก็มีข้อจำกัดเยอะ กว่าจะรวมพลังอัดศรันย์ได้ก็เหนื่อยแทบขาดใจ พอเจอพระเครื่องเข้าก็ง่อยอย่างที่เห็น ทั้งสองโต้เถียงกันอย่างมีอารมณ์ พลันก็หยุดกึกเมื่อริศาตะโกนขึ้น

“โอย...หนวกหู ฉันยังไม่ตายสักหน่อย...ฉันรู้ว่าเป็นห่วงฉันกันทั้งผีทั้งคนไม่ต้องเถียงกันหรอก ฉันง่วง...” แล้วก็หลับตาลง

“ไม่ได้หรอกน้องริศา ก็ตาลุงนี่มันไม่รักษาสัญญา มันทำให้น้องต้องตกอยู่ในอันตราย”

“โว้ย...ไอ้หนุ่มนี่ คนเดียวที่ทะเลาะกับฉันเพราะเรื่องผู้หญิงก็มีไอ้สันติ ตายไปแล้ว แล้วก็นึกว่าจะไม่มีใครให้มาทะเลาะด้วยแล้ว นี่เป็นผีแล้วยังต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อีกเหรอวะเนี่ย”

ผีอัศนีคำราม แล้วแววตาก็เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อนึกถึงเรื่องอดีต และบรรยากาศรอบตัวก็เปลี่ยนไป ในห้องเต็มไปด้วยหมอกขาวปกคลุม เสียงปืนกล เสียงระเบิดดังแว่วขึ้น...