ตอนที่ 5
เสียงโทรศัพท์ดังรัวจนป้านิ่มสะดุ้งตื่น สงสัยว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ อาหารบนโต๊ะก็ยังไม่ได้แตะต้องเลย แต่ไม่มีใครอยู่สักคน กวาดตามองหาสงสัยว่าหายไปไหนกันหมด
ที่ห้องโถงกลางบ้านปู่สันติ...อคิน ริศา ผีอัศนี กำลังดูภาพถ่ายของสันติในวัยหนุ่มอยู่ข้างรูปของอังคณาในวัยสาว ริศาพึมพำอย่างทำใจไม่ค่อยได้ว่า
“โลกนี้มันไม่เคยเป็นอย่างที่เราหวังเลยนะคะ หวังว่าเขาจะรักเขาก็ไม่รัก ย่าอังคณาคือคนที่น่าสงสารที่สุด ยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก”
“ใช่ ในวันที่ฉันกำลังจะตาย ฉันฝากความหวังสุดท้ายไว้กับมัน แต่มันก็ทรยศฉันอย่างเลือดเย็น”
ริศาหงุดหงิดถามผีอัศนีว่าตนยังไม่เห็นปู่สันติทรยศเขายังไง ถ้ายังหาว่าปู่สันติเลวอย่างนั้นอย่างนี้โดยไม่มีหลักฐานตนไม่ยอมจริงๆด้วย อคินบอกว่าผีอัศนีคงยังมีเรื่องที่ไม่ได้เล่าอีกเยอะ ริศาบอกงั้นก็เล่ามาให้หมดเลย ป้านิ่มถือโทรศัพท์เดินมา เห็นริศากับอคินกำลังเถียงกับผีอัศนีอยู่ก็งงว่าสองคนพูดกับใคร?
“อ่ะ...โทรศัพท์ของอคิน ใครไม่รู้โทร.มารู้สึกว่าจะเป็นผู้หญิงนะ” ป้านิ่มสะบัดเสียงนิดๆเหมือนหึงแทน
อคินรับไปดูเห็นสายจากสเตฟานี่เขารีบรับสาย สเตฟานี่บอกว่าตนให้ทีมงานตามสืบจากข้อมูลที่เขาส่งมาทั้งหมดแล้วพบว่าเป็นการให้เงินสินบนจากบริษัทแม็กซิมัสแก่ผู้บริหารระดับสูงของบลูไคท์คือศรันย์
วิทยเศรษฐี ตนจะดำเนินการทางกฎหมายต่อ สุดท้ายย้ำว่า
“ส่วนข้อมูลที่ฉันให้คุณ ก็หวังว่าคุณจะเอาไปใช้ให้เป็นประโยชน์ จะดีมากนะถ้าคุณจะส่งเรื่องนี้ให้ภาครัฐของคุณจัดการด้วย”
“ขอบคุณมากครับ”
ริศากับป้านิ่มมองหน้าอคินอย่างร้อนใจเพราะได้ยินชื่อศรันย์ด้วย อยากรู้ว่าเรื่องอะไรกัน
เมื่อเข้าไปคุยกันเรื่องข้อมูลจาก USB ริศาเล่าว่าพักหลังได้ยินพ่อบ่นว่าเบื่องานและอยากลาออก ป้านิ่มถามว่าเรื่องนี้หรือเปล่าที่ทำให้สารัตถ์ถูกฆ่า อคินติงว่าคนที่ต้องไปวันนั้นคือตน แล้วศรันย์จะฆ่าตนทำไม เครื่องบินใหม่ทั้งลำมันจะยอมสละขนาดนั้นทำไม ถ้าอยากเก็บอาสารัตถ์จ้างมือปืนถูกกว่าเยอะ
ทั้งสี่รวมทั้งผีอัศนีช่วยกันวิเคราะห์แง่มุมต่างๆที่ทำให้เกิดโศกนาฏกรรมนี้ อคินสรุปว่าเรายังไม่มีหลักฐานการฆ่าสารัตถ์อยู่ดี แต่การถล่มบ้านริศาน่าจะเป็นเรื่องเก็บคนที่รู้ความลับบริษัท และพวกนั้นก็ทำงานอย่างกับขบวนการกู้ชาติหรือผู้ก่อการร้ายสากลมากกว่า
“หนูจะไปหาหลักฐานเรื่องการตายของพ่อจากนายศรันย์” ริศาพูดอย่างมั่นใจ ทุกคนตกใจ อคินห้ามทันที แต่ริศาจะอาศัยที่ทุกคนมองว่าตนไม่มีพิษมีภัยแทรกเข้าไป ที่สำคัญตนไม่ได้ไปคนเดียวหากแต่มีผู้ช่วยสำคัญไปด้วย ขณะทุกคนมองงงๆ ผีอัศนีก็โพล่งขึ้นว่า
“ข้าไง ข้าจะตามหนูริศาไปทุกที่ แค่หนูริศาสวมสร้อยเส้นนี้ไว้เท่านั้น” ผีอัศนีชี้สร้อยที่คอริศา
ooooooo