ระเริงไฟ
ตอนที่ 12
ชญานีไม่เชื่อว่าไตรทศจะทำร้ายเธอได้ แต่เขาปากแข็ง ยืนกรานว่าเป็นคนปล่อยคลิปจนเธอทนไม่ไหวจะเดินหนี ไตรทศตามไปขวางและลากเธอไปเคลียร์ที่สนามแข่งรถ
ไตรทศรู้สึกผิดมากที่ทำให้ชญานีเสียใจขนาดนี้ พยายามขอร้องให้เธอทำร้ายเขาเพื่อไถ่โทษ แต่เธอก็ไม่ทำ วุ่นวายกับการใช้กิ่งไม้เขียนคำว่าเกลียดบนพื้นสนาม
“เกลียดคนขี้ขลาด เกลียดคนโกหก เกลียดคนหนีปัญหา”
“ผมถูกมัดมือชกอยู่”
“แก้มัดซะสิ ฉันให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย... พูดมา!”
ชญานีมองมาอย่างคาดคั้น ไตรทศส่ายหน้าทั้งน้ำตา “ผมพูดไม่ได้ ผมทำได้แค่นี้ ทุกคนจะเอาอะไรกับผมอีก ผมเป็นไอ้ลูกแหง่ เป็นควายให้คนจูงจมูก ผมมันทั้งโง่ทั้งเลว ผมไม่คู่ควรกับคุณ!”
“ถ้าคุณเป็นแบบนี้ คุณไม่คู่ควรกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น คุณมาทำไม...มาปิดฉากอย่างเป็นทางการเหรอ โอเค...เราจบกัน คุณพูดถูกแล้ว ฉันไม่มีวันยกโทษให้คุณ!”
ดิลกไม่ได้สนใจว่าลูกทั้งสามคนจะต้องทุกข์ทรมานใจแค่ไหน กบดานเงียบในเซฟเฮาส์และทิ้งทุกอย่างให้กสิณ อดีตแฟนหนุ่มของญาดาดูแลทุกอย่าง โดยมีปาริฉัตรกับกมลพรรณเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญ ช่วยกันทำคลิปโปรโมตหลอกลวงชาวบ้านให้หลงใหลได้ปลื้มและอยากตามรอยเป็นไฮโซมีเงินแบบพวกเธอบ้าง
บริษัทแชร์ลูกโซ่ภายใต้ชื่อบริษัทอาหารเสริมของดิลกดำเนินไปด้วยดี มีลูกค้าและผู้ร่วมลงทุนมากมายจนกสิณ ปาริฉัตรกับกมลพรรณลำพองใจ ญาดาคร้านจะสืบหรือต่อต้าน เก็บตัวเงียบๆคนเดียวเพื่อสงบสติอารมณ์
ปัญหาทั้งเรื่องครอบครัวและชาคริตวนเวียนให้เธอรับมือไม่หยุดหย่อน หญิงสาวเหนื่อยใจมากและเลือกระบายออกด้วยการออกกำลังกายอย่างหนักในสวนสาธารณะไม่ไกลจากบ้าน
ชาคริตเป็นห่วงและคิดถึง ส่งปิงตามประกบภรรยา แต่บอดี้การ์ดคนสนิทประมาทญาดามากไปเลยถูกจับได้ ชาคริตต้องไปดักหน้าด้วยตัวเองเพราะอยากเคลียร์เรื่องที่ค้างคาใจ
“ผมอยากอยู่กับคุณจนแก่จนเฒ่า”
“ฉันว่าคนอย่างคุณไม่น่าจะอายุยืน”
“ไม่เป็นไร ผมขอตายก่อนคุณ ผมทนไม่ได้หรอก ถ้าอยู่โดยไม่มีคุณ”
“คุณจะไม่มีวันมีฉันในชีวิตคุณ ถ้าคุณไม่มีข้อมูลอะไรเพิ่มเติม...ฉันกลับล่ะ”
ญาดาจะผละไปแต่ถูกเขารั้งไว้ “ผมมีของขวัญให้คุณ”
“ฉันไม่รับ!”
“งั้นผมจะตามมาเจอคุณทุกวันจนกว่าคุณจะรับ”
ชาคริตตื๊อจนญาดาอ่อนใจ เมื่อเปิดกล่องของขวัญแล้วต้องชะงักเพราะมันคือปืนพกสำหรับผู้หญิง
“ปืนที่เหมาะกับคุณ ยิงเป็นแล้วใช่ไหม...กระสุนอยู่นี่”
ญาดายืนมองกระสุนหลายนัดถูกบรรจุใส่ปืนอึ้งๆ และมึนกว่าเดิมเมื่อถูกเขารุกถาม
“ปืนอยู่ในมือคุณแล้ว คราวนี้มีกระสุนครบ ทีนี้คุณให้คำตอบผมได้หรือยัง”
คำถามของเขาทำให้ญาดารู้สึกผิดมาก และชาคริตก็รู้ดี แกล้งพูดลองใจ
“คุณยิงผมตรงนี้เลย ผมจะได้ไปจากชีวิตคุณตลอดกาล”
“ฉัน...ฉันยิงคุณแน่ ถ้าคุณทำร้ายครอบครัวฉันอีก”
“ผมทำอีกแน่!”
สุดท้ายญาดาก็ทำใจยิงเขาไม่ได้ ลดปืนช้าๆ ขอร้องเสียงอ่อน
“หยุดได้ไหม...หยุดเถอะคุณคริต”
“คุณไม่กล้าฆ่าผม ยังไงก็คุณทำไม่ได้”
“ฉันไม่ยิงคุณวันนี้ แต่วันหน้าไม่รู้ แล้วฉันก็ไม่ใช่ญาดาคนเดิมแล้ว...ฉันหมดใจกับคุณแล้ว!”
ooooooo
ไตรทศช้ำใจจากเรื่องทุกอย่างและช้ำในจากการโดนพวกชาคริตลากไปซ้อมครั้งล่าสุดจนมีอาการคลื่นไส้เพราะสมองบวมและมีเลือดคั่ง ชญานีรีบพาเขาส่งโรงพยาบาล โดยมีเขมิกากับญาดาตามไปสมทบเพื่อดูอาการน้องชาย
ชาคริตถูกตามตัวมาด้วยเช่นกันเพราะชญานีโทร.ตาม เขามีท่าทีตกใจเล็กน้อย แต่เพียงแวบเดียวก็เปลี่ยนเป็นนิ่งเฉยและเย็นชาจนชญานีไม่ชอบใจ แหวลั่นเพราะรู้ดีว่าไตรทศต้องเจ็บขนาดนี้เพราะพี่ชายบุญธรรม
“ถ้าคิดว่าตัวเองเจ็บอยู่ล่ะก็...ยังไม่เท่าไหร่หรอก รอให้พี่คริตเสียสิ่งที่รักที่สุด แล้วพี่คริตจะรู้สึก!”
อาการตีโพยตีพายของน้องสาวบุญธรรมไม่ได้ทำให้ชาคริตสะทกสะท้าน ตั้งท่าจะไปดูอาการไตรทศ ชญานีไม่กล้าตามเพราะรู้สึกผิด แต่เขาไม่ยอม เอ่ยท้าทาย
“ไม่เข้าไปด้วยกัน...หรือกลัวข่าวร้าย”
จนแล้วจนรอด ชญานีก็ไม่ตามไปฟังผลและอาการของไตรทศ ชาคริตเลยเข้าไปตามลำพัง เจอญาดากำลังวิ่งวุ่นโทร.หากมลพรรณเพื่อถามหาพ่อ ชายหนุ่มเฝ้ามองเงียบๆแล้วถึงกับหน้าเสียเมื่อเห็นเธอทรุดฮวบต่อหน้าต่อตา!
ชาคริตคว้าตัวภรรยาไว้ทันและรีบพาเธอไปนอนพัก เมื่อญาดาฟื้นก็จะลุกหนี แต่ถูกเขารั้งตัวไว้เพื่อรอตรวจร่างกายอย่างละเอียดในวันรุ่งขึ้น ญาดาจะไม่ยอมแต่สู้แรงเขาไม่ได้
“อย่าเอาความเครียดไปสุมไว้กับตัว บางครั้งผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างคุณก็สู้ไม่ไหว แล้วสังเกตตัวเองบ้างว่ามีอะไรผิดปกติ ปวดหัว มีไข้หรืออะไรอย่างอื่น”
“ไม่ต้องมาทำเป็นห่วง บอกแล้วว่าคำพูดของคุณมันไร้ค่า!”
แม้จะเคืองชาคริตแค่ไหน แต่คำเตือนของเขาก็ทำให้ญาดาฉุกคิดว่าประจำเดือนขาด แต่กระนั้นหญิงสาวก็ไม่มีเวลาคิดมาก เมื่อถูกเขมิกาต่อว่าที่หายหน้าหายตาไปนาน
เขมิกาหงุดหงิดเพราะต้องจัดการเรื่องน้องชายตามลำพัง ญาดานิ่งฟังอย่างอดทน ก่อนย้อนเสียงเรียบ
“ที่วุ่นก็เพื่อน้องเราไม่ใช่เหรอ แล้วเป็นอะไร ทำไมเดี๋ยวนี้ขี้วีนจริง ไตรเกือบตาย เขมก็ยังคิดถึงแต่ตัวเอง เขม...ถ้าเธอทำความสุขในชีวิตหายไปก็ไปตามกลับมาซะ”
คำพูดตรงประเด็นของพี่สาวทำให้เขมิกาถึงกับผงะ แต่ยังทำไขสือ
“พี่ดาพูดอะไร เขมไม่รู้เรื่อง”
“ถ้าคิดถึงคุณนะก็กลับไปหาเขา คุณทัศนะเป็นคนดี”
