ตอนที่ 14
รุ้งแก้วเป็นห่วงเสริมไม่ต่างจากคนอื่น จึงลองนั่งสมาธิติดต่อเลี้ยง เลี้ยงรับกระแสจิตได้เพียงเบาบาง ทำได้แค่ปลอบรุ้งแก้วไม่ให้คิดมาก และเตือนให้เธอปฏิบัติธรรมเพื่อเป็นเกราะกำบังอันตราย
“ฉันยังไม่มีพลังพอจะช่วยใครได้ เหรียญทองเงิน ปากผีอยู่ในถุงอาคมของจูหยวนนานเกินไป ฉันยังไม่มีพลัง”
“รุ้งจะหาทางช่วยคุณค่ะ...แต่คุณสัญญานะคะว่าคุณแข็งแรงแล้วคุณต้องช่วยพวกเรา”
“ไม่มีพ่อคนไหนหรอกที่จะยอมเห็นเลือดในอกของตนได้รับอันตราย”
เสริมกับอุไรเข้าใจความรู้สึกเลี้ยงดี เช่นเดียวกับรุ้งแก้วและพินทุอร มีเพียงวันพุธที่ยังทิฐิไม่ยอมรับเขาเป็นพ่อ ทุกคนพยายามกล่อมให้เขาเปลี่ยนความคิดที่มีต่อเลี้ยง แต่เป็นไปได้ยากเต็มที
พินทุอรอยากช่วยพูดให้พี่ชายมองพ่อในแง่ดีบ้าง แต่อุไรรั้งไว้เพราะคิดว่าวันพุธต้องการเวลา
“ให้คุณพุธคิดได้ด้วยตัวเองดีกว่า ป้าเชื่อว่ายังไงสายเลือดก็ตัดกันไม่ขาดหรอก”
ooooooo