ด้วยแรงอธิษฐาน

นัทธมนกลับบ้านโดยไม่บอกใครว่ากฤตย์อยู่ที่ไหน ถุงแป้งกับเต้ยร้อนรนมากแล่นกลับบ้านไปขอให้เกตุมณีกับปิติช่วยตามหากฤตย์อีกแรง เกตุมณีใจไม่ดีกระทั่งได้รู้จากแกมแก้วว่ากฤตย์จะไปหาลินจันทร์ก็เบาใจ แกมแก้วไม่เชื่อว่าพี่ชายจะหายตัวไป ต่างจาก ถุงแป้งกับเต้ยที่สังหรณ์ว่านัทธมนจะมีส่วนกับเรื่องเลวร้ายครั้งนี้ ถ...

คำสารภาพความในใจของกฤตย์ทำให้นัทธมนรู้สึกดี ความโกรธแค้นที่เคยอัดอั้นเต็มอกเหมือนจะจางหายแต่เพียงไม่นานก็พลุ่งพล่านขึ้นใหม่เพราะยังไม่ไว้ใจกฤตย์ที่เคยทรยศความรักของวรดา “ไม่ได้นะ...เราจะรู้สึกดีกับคนคนนี้ไม่ได้ ในเวลาที่ฉันอยากแก้แค้นให้วรดาแต่คุณดันมาทำดีกับฉันทำไม” นัทธมนเก็บเรื่องกฤตย์ไปคิดจนฝันร...

พนักงานออฟฟิศกฤตย์อ้าปากค้างเมื่อเห็นว่านัทธมนไม่ถูกด่าที่มาทำงานสายแถมเจ้านายหนุ่มยังประคองออกไปข้างนอก บงกชเห็นท่าไม่ดีต่อสายหาปณิตาบอกว่าสถานการณ์พลิก! “คุณณิตาคะ...ยัยเด็กนั่นมาทำงานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแถมยังออกไปกับคุณกฤตย์แล้วค่ะ” ปณิตารับฟังด้วยสีหน้าไม่พอใจ รีบวางสายและโทร.หาพวกคนร้ายทันท...

ลางสังหรณ์ของปิติเป็นจริงคืนเดียวกันนั้นเอง เกตุมณีมารอรับหน้าบ้านและพาไปคุยเรื่องสำคัญต่อหน้าถุงแป้ง “ฉันจะไม่ถามนะว่าคุณไปไหนกับใครมา...เพราะฉันรู้หมดแล้ว” “เอ่อ...เกตุ ผมว่าเรื่องนี้เราคุยกันแค่สองคนอย่าเอาลูกมาเกี่ยวดีกว่า” ปิติไม่อยากให้ลูกสาวคิดมากบอกให้กลับห้องแต่เกตุมณีรั้งไว้ “ไม่ต้องไปไหนท...

คำพูดเตือนสติของแม่ทำให้นัทธมนนอนฝันถึงอดีตอีก ความร้ายกาจของผกากับผาณิตไม่ได้จบแค่คอยจับผิดเรื่องวรดากับกฤตย์แต่ลามถึงวารีที่นอนป่วยหนัก สายสร้อยสาวใช้คนสนิท ลิ่วล้อของผกามาตามวารีไปรับใช้ตามคำสั่งของผาณิต วรดารั้งตัวแม่ไว้ “แม่...ไม่ต้องลุกหรอกจ้ะ เดี๋ยวรดาไปรับใช้ผาณิตเขาเอง” “ฉันพูดไม่ชัดพอหรือไ...