รักพลิกล็อก

อรจิราตัดพ้อว่าเขาเป็นคนบอกตนให้รอจนกว่าเขาจะพร้อมรักใครจริง ตนก็รอ แต่พอวันนี้เขากลับบอกว่า เรื่องของเรามันจบไปแล้วหรือ กิตติพัศบอกว่าเราไม่ได้ติดต่อกันมา 4 ปีแล้ว ช่วงเวลานั้นเราต่างก็ไปมีคนอื่น อรจิราบอกว่า “เรามาเริ่มต้นกันใหม่ก็ได้”

“ผมกลับไปหาคุณก็ได้ แต่มันไม่ใช่ความรัก มันคือความสงสาร” อรจิราหัวเราะในลำคอ ถามว่าเขาจะบอกว่ากับศรุดาคือความรักหรือ กิตติพัศตอบจริงจังว่า “ใช่! ดาคือคนที่ผม...พร้อม อร...เรายังเป็นเพื่อนกันได้ แต่ผมขอร้องอย่าทำแบบนี้และอย่าทำร้ายคุณดาอีก ไม่อย่างนั้น...อย่าหาว่าผมใจร้าย”

กิตติพัศพูดแล้วลุกไปเลย ปล่อยให้อรจิราทั้งเจ็บทั้งอายทั้งโกรธ แล้วลุกออกไปจิกตาอย่างไม่ยอมแพ้

ooooooo

พาทิศนอนละเมอในตอนเช้าอย่างมีความสุขว่า “พายมีความสุขไหมที่มีคุณวี...พ่อก็เหมือนกัน”

แต่พอลุกขึ้นเดินไปที่ห้องพาย ฝันหวานก็สลายเมื่อนวียาหายไปแล้ว ถามแม่ว่านวียาอยู่ไหน

“แม่ห้ามเขามายุ่งกับพายอีก” พาทิศตกใจถามว่าแม่ทำอะไรลงไป แล้วก็อึ้งสนิทเมื่อแม่บอกว่า “จะช้าหรือเร็วเขาก็ต้องไปอยู่ดี แม่ไม่อยากเห็นพายเสียใจและแม่ก็กลับมาอยู่บ้านแล้ว แม่จะเป็นคนดูแลพายเอง”

เพื่อปลอบใจพาย วันนี้พาทิศพาพายไปห้างให้เลือกซื้อของเล่นได้สองชิ้น พายเห็นม้าโพนี่ที่ตนชอบออกสีใหม่ จึงจูงมือพ่อไปดู อดถามไม่ได้ว่า

“ทำไมครูวีถึงไม่อยู่กับพายแล้ว ครูวีไม่รักพายแล้วเหรอคะ”

พาทิศบอกว่าครูวีต้องไปดูแลม้าเพราะตอนนี้ไม่มีใครดูแลม้าเลย แต่น้องพายยังมีพ่อมีย่า พายถามว่า แล้วป้าอรไม่ชอบพายใช่ไหมถึงไม่ยอมอยู่บ้านเรา

พาทิศบอกว่าป้าเขาเคยชินอยู่คนเดียวพอต้องอยู่กับครอบครัวอาจไม่ชิน

“ป้าอรเห็นว่าพายเป็นเด็กดื้อด้วยใช่ไหมคะ ต่อไป พายจะต้องทำตัวเป็นเด็กดีไม่ดื้ออีกแล้ว ป้าอรจะได้กลับมาอยู่บ้านเรา” พาทิศบอกว่าให้เวลาป้าเขาหน่อยเดี๋ยวเขาก็กลับมาอยู่บ้านเอง “ถ้าครูวีอยู่ก็ดีสิ ครูวีคงบอกพายได้ว่าพายควรทำตัวยังไง”

เพื่อปลอบใจพาย วันนี้พาทิศอนุญาตให้พายซื้อโพนี่ได้ถึง 4 ตัว พายดีใจจนยิ้มออก

แต่ขณะพาทิศไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ พายเห็นหญิงคนหนึ่งท่าทางคล้ายอรจิรา ร้องเรียก “ป้าอร” แล้ววิ่งตามไป แต่หญิงคนนั้นหายไปในกลุ่มคนแล้ว พายวิ่งตามมาจนหายใจหอบเหนื่อยผิดปกติ แต่ยังวิ่งตามไม่หยุด