ตอนที่ 6
ฝ่ายพายกระโดดมองหาไม่เจอครูวีก็ถอดใจหน้ามุ่ย พอย่าถามว่าเลือกได้หรือยังก็ชี้ส่งๆไป ย่าเลยยื่นเงินให้โค้ช แล้วถามว่าห้องน้ำอยู่ไหน โค้ชชี้ไปทางหลังร้าน บอกว่า เดินตรงไปเลย
ย่าบอกให้พายไปกับย่า พายบอกว่าตนไม่ปวด โค้ชรีบบอกว่าตนดูแลน้องให้เอง ย่าจึงเดินไปหลังร้าน แต่พอเปิดประตูก็จ๊ะเอ๋กับนวียาที่ถือแป้งที่ร่อนแล้วออกมาพอดี ตกใจทำตะแกรงร่อนหลุดมือ ผงแป้งสาดเข้าหน้าย่าเต็มๆ ย่าโกรธจัด นวียาตกตะลึงยืนทำหน้าสยอง
ส่วนโค้ชพอบอกให้ย่าไปหลังร้านแล้วก็รีบบอกพายว่าครูอยู่หลังร้าน ก็ได้ยินเสียงย่าร้อง
“ว้ายยยยย!!!!”
แล้วพายกับนวียาก็ต้องมานั่งตัวลีบให้ย่าไต่สวนว่าทั้งหมดนี่ พายหลอกย่ามาที่นี่ใช่ไหม
“ค่ะ” พายรับหน้าจ๋อย
“แล้วเธอล่ะ สมรู้ร่วมคิดกับยัยพายด้วยใช่ไหม”
พายบอกว่าทั้งหมดตนคิดเองเพราะคิดถึงครู ครูไม่รู้อะไรด้วย นวียาพยายามช่วยพายบอกย่าว่าเมื่อจำเลยรับสารภาพแล้ว พอจะลดโทษให้กึ่งหนึ่งได้ไหม
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องกินแล้วเค้ก กลับบ้าน!!”
โค้ชกำลังถือน้ำมาเสิร์ฟ ถูกมือย่าปัดน้ำหกนองพื้น ซ้ำย่าก้าวออกมาเหยียบน้ำพอดี
“กรี๊ด!!!” ย่าลื่นไถลล้ม ดีที่โค้ชประคองไว้ทันแต่สีหน้าโค้ชจุกมาก
“คุณย่า!!” พายตกใจ
นวียาตกใจตาโต ร้องไม่ออก
ooooooo
อรจิราอ้อนกิตติพัศให้สอนขี่ม้า เธอดี๊ด๊าบอกว่ามันทำให้คิดถึงอะไรๆระหว่างเราตั้งเยอะแยะอย่างกับเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เลย พาทิศหงุดหงิดชวนรีบกลับเถอะ เดี๋ยวต้องเตรียมงานที่ออฟฟิศต่อและพี่อรจะได้ลองฟิตติ้งเสื้อผ้าด้วย
อรจิรายังไม่กลับอ้างว่าไซส์ตนมาตรฐานอยู่แล้วและมันก็เป็นหน้าที่ของพวกทีมงานที่ต้องเตรียม เดี๋ยวตนจะให้กิตไปส่ง บอกให้พาทิศกับศรุดากลับไปเถอะตนไม่อยากขัดจังหวะของสองคน ศรุดาสุดทนเลยเร่งพาทิศให้กลับกัน
พอพาทิศกับศรุดาไปขึ้นรถ อรจิราก็อ้อนกิตติพัศให้พาชมสถานที่หน่อยพรุ่งนี้ตนจะได้บล็อกช็อตถูก ศรุดาได้ยิน พูดขัดคอว่าหน้าที่นั้นก็น่าจะเป็นหน้าที่ของช่างภาพ อรจิรามองขวับเหมือนงูจะฉก กิตติพัศกลัวมีเรื่องเลยดึงอรจิราไป
เมื่อย่าหกล้มเจ็บขานวียาจึงขับรถกลับบ้านให้ แต่พอถึงบ้าน ย่าขอบใจแล้วตั้งหน้าตั้งตาจะให้นวียากลับท่าเดียว แต่ก็แพ้ความเจ้าเล่ห์ของพาย อ้อนว่าหิวข้าว ย่าบอกว่าเดี๋ยวให้ป้าสมทำให้ ก็อ้างว่าป้าสมเป็นหวัดเดี๋ยวตนติดหวัดไปเรียนไม่ได้จะไม่ทันเพื่อน แล้วตั้งท่าจะสาธยายผลเสียอีกมากมาย
“โอเค! ย่าอนุญาต แต่แค่ทำอาหารเท่านั้นนะ”