ตอนที่ 1
“วีขอโทษค่ะ ทีหลังวีจะไม่ทำอีกแล้ว”
“พอเลย โตแล้วไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้”
ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุ นวียาทำหน้าตาอ้อนพี่ชายสุดฤทธิ์ นนทวีเลยใจอ่อนโกรธไม่ลงตามเคย
“เด็กที่ชื่อน้องพายเขามีปัญหาอะไรรึเปล่าคะพี่นน”
“เป็นลูกของคุณพาทิศ แต่หมาน้องพายเพิ่งตาย เขาเลยยังทำใจไม่ได้ ทุกวันนี้ก็เอาแต่พูดกับตุ๊กตา”
นวียาฟังแล้วสงสารและรู้สึกผูกพันกับพายขึ้นมาอย่างประหลาด
ooooooo
วีรกรรมหลายอย่างของพายทำให้พาทิศโดนแม่ โทร.มาตำหนิว่าแค่ลูกคนเดียวยังเอาไม่อยู่ ไหนจะเรื่องงานอีกที่กำลังมีปัญหา บก.หนังสือถูกซื้อตัวไปจะแก้ไขอย่างไร
พาทิศตอบไม่ถูก แม่ซึ่งรู้ข่าวว่าศรุดากลับเมืองไทยจึงแนะนำให้ไปขอความช่วยเหลือ พาทิศคล้อยตามแต่ยังไม่ทันตอบแม่ก็ต้องขอวางสายก่อนเพราะได้ยินเสียงพี่เลี้ยงของพายร้องวี้ดว้ายดังขึ้นมา
พายแกล้งราดอาหารใส่พี่เลี้ยงนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปหมดแต่ไม่ยอมรับ อ้างข้างๆคูๆว่าเข้าใจผิด พาทิศหนักใจแต่พยายามขอร้องเธอให้อยู่ต่อจนกว่าเขาจะหาคนใหม่มาแทน แต่พี่เลี้ยงไม่ยอมท่าเดียว หัวเด็ดตีนขาดก็จะไปโดยไม่สนเงินค่าจ้างที่เหลือ
ในที่สุดพายก็ไม่มีพี่เลี้ยง พาทิศมีนัดกับศรุดาในวันถัดมาจึงต้องกระเตงเอาลูกสาวไปด้วย โดยบอกให้อีกฝ่ายรู้ล่วงหน้าแล้ว ตอนแรกศรุดาก็ชะงักนิ่งไป แต่ครู่หนึ่งก็ยักไหล่บอกว่าไม่มีปัญหา
ทางด้านกิตติพัศก็นัดศรุดาไว้เช่นกัน ตั้งใจพาเธอมาเรียนขี่ม้า ศรุดาปฏิเสธใครไม่ได้จึงนั่งรถพาทิศที่มีลูกสาวมาด้วยมุ่งหน้าไปอาชาคลับ แต่ระหว่างทางก็โดนดีจนได้เพราะพายออกฤทธิ์ดื้อเงียบทำให้ศรุดารู้ว่าเด็กคนนี้ร้ายไม่เบา
พอถึงสนามแข่งม้า พาทิศมัวแต่คุยกับศรุดาจึงไม่เห็นพายวิ่งหายไปในฝูงชนที่เข้ามาเที่ยวชมจำนวนไม่น้อย เมื่อรู้ว่าลูกสาวหายไปพาทิศร้อนรนตามหาทิ้งศรุดาไว้คนเดียว แต่ไม่นานกิตติพัศก็จูงม้าตัวสวยมาหาเธอ ก่อนจะชวนขี่ม้าเล่นบอกว่าม้าตัวนี้เป็นของเธอแล้ว
กิตติยาน้องสาวกิตติพัศกำลังตามหานวียาโดยมีลูกสมุนเดินตามเป็นพรวน เมื่อหาไม่เจอก็เลยถ่ายรูปพี่ชายกับศรุดานั่งบนหลังม้าหวานแหววส่งเข้ามือถือจงใจทำให้นวียาสะดุ้งสะเทือน นวียาเห็นแล้วน้อยใจเพราะแอบปลื้มกิตติพัศอยู่ เธอใจลอยทำแก้วบรรจุสารเคมีของสัตวแพทย์ตกแตกกระเด็นใส่ หมอตกใจถามว่าโดนผิวหนังหรือเปล่า