ลิขิตรัก

อลันยอมกลับวังตามคำขอของอลิซ แพนตามอารักขาเช่นเคยและเมื่อถึงเวลาจึงขอตัวกลับเมืองไทย ราชนิกุลหนุ่มแกล้งอนุญาตให้กลับทำให้เธอน้อยใจมากจนเขาต้องเลิกแกล้ง “เธอกลายเป็นคนขี้งอนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย...เมื่อกี้ฉันล้อเล่น ถ้าเธอไปแล้วใครจะอยู่เป็นเพื่อนฉัน” “นี่พูดจริงๆไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม” “พูดจริง.....

ดวินยืนกรานปฏิเสธไม่ไปฮรีสอซเพราะห่วงความรู้สึกแม่ เสาวณีคิดไว้แล้วจึงไหว้วานศักดิ์ชายให้เกลี้ยกล่อมลูกชาย ดวินแปลกใจมากที่ศักดิ์ชายเรียกตัวมาพบและพูดเรื่องอลิซ “ที่ผ่านมาผมต้องขอบคุณในความเสียสละและความเป็นมืออาชีพของผู้พัน...ผมรู้ว่าคุณเป็นห่วงเจ้าหญิงอลิซ แต่ด้วยหน้าที่และแม่ของคุณทำให้คุณเลือกจะ...

อลันสะเทือนใจกับคำบอกลาของพ่อ และยิ่งสะท้อนใจเมื่อเห็นว่าพ่อหยิบนิทานเรื่องนกอินทรีขี้รำคาญ...นิทานก่อนนอนของเขามาเล่าเตือนใจอีกครั้งในจดหมาย... “กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...มีนกอินทรีตัวนึงมีนิสัยขี้รำคาญเป็นที่สุด ไม่ชอบให้มีอะไรมารบกวนความเป็นส่วนตัวของตัวเอง ถ้าเห็นอะไรไม่ถูกใจได้ยินอะไรที่ไม่ชอบใจ...

อลิซคาใจที่ดวินไม่บอกแม่เรื่องแต่งงานกับเธอเพราะภารกิจลับจึงต้องถามเพื่อความกระจ่าง “แม่นายก็เป็นทหารน่าจะเข้าใจได้ไม่ยากทำไมถึงปิดบังฐานะของเรา ปล่อยให้ท่านต่อว่าแบบนั้นทำไม” “กระหม่อมเป็นห่วงความปลอดภัยของเจ้าหญิง ถึงแม้พรุ่งนี้จะเสด็จกลับแล้วแต่ภารกิจยังเป็นความลับ กระหม่อมไม่อยากให้ข่าวแพร่ออกไป...

ความสัมพันธ์ระหว่างดวินกับอลิซราบรื่น ต่างจากบรรยากาศของคู่อังเดรกับโมนาที่ห่างเหิน แม้อังเดรจะยอมรับสถานภาพใหม่ว่าราชการแทนคิงเฮนรี่ที่ประชวร แต่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็ทำให้สำนึกความเป็นลูกทำงานหนัก...หรือเขาจะทำผิดต่อพ่อมากเกินไป โมนาจับตาดูอาการอังเดรกับคิงเฮนรี่อย่างใกล้ชิดด้วยไม่อยากให้แผนที่ว...