ใต้ปีกปักษา

อรนิภาอยากรู้มากว่าเกิดอะไรขึ้น ลงมาเจอริศาก็ถามอย่างหาเรื่องทันทีว่าเธอทำอะไรคุณย่า ใส่อะไรให้คุณย่ากิน เลยเถิดกระทั่งว่า “การที่เธอจะฮุบพี่อคิน ก็ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องวางยาคุณย่า”

ขณะริศากำลังงง อคินก็ตามมาบอกว่าเค้กนี่กินกันทุกคนไม่มีใครเป็นอะไรสักคน คุณย่าคงแค่เหนื่อยมากกว่า

อรนิภาก็ยังหาเรื่องว่าอาจจะมีส่วนประกอบบางอย่าง ที่คุณย่าแพ้ก็ได้ พออคินบอกว่าคุณย่าไม่เคยแพ้อะไร เธอก็ตะแบงไปจนได้ว่า

“ไม่งั้นคุณย่าก็คงไม่ชอบหน้าเธอที่มาตามจุกจิกวอแวพี่อคินของฉัน คุณย่าท่านมีมารยาท คงไม่อยากไล่เธอตรงๆก็เลยทำเป็นป่วยจะได้ไม่ต้องเห็นหน้าเธอ”

อคินสุดทนเลยชวนริศาไปกันดีกว่า อรนิภาถามว่าพี่อคินไม่อยู่ดูแลคุณย่าก่อนหรือ  เขามองเธออย่างเย็นชาแล้วจูงมือริศาออกไปเลย

เมื่อกลับไปถึงบ้านสันติ ทั้งป้านิ่ม วีรนุช กระทั่งผีอัศนีฟังอคินเล่าแล้ววิเคราะห์กันไปต่างๆนานา แต่อคินยืนยันว่าคุณย่าแค่รู้สึกไม่สบายกะทันหันเท่านั้นริศาตัดบทว่า

“พอเถอะค่ะทุกคน ถ้าทางครอบครัวพี่อคินไม่ชอบ ริศา ริศาก็ไม่ง้อหรอก ให้พี่อคินแต่งงานกับคุณอรนิภา นั่นแหละดีแล้ว ริศาก็อยู่ของริศาได้”

พูดแล้วลุกเดินงอนๆออกไป ผีอัศนีเดินไปปลอบว่าไม่ต้องแคร์พวกคนแก่หัวเก่าเอาแต่ใจ พวกผู้ดีแปดสาแหรกดูถูกคน ยุให้ทิ้งอคินเสีย ดูซิว่ายายแก่นั่นจะทนเห็นหลานตัวเองอกหักได้สักกี่น้ำ

อคินไม่พอใจที่ผีอัศนีเรียกคุณย่าตนว่ายายแก่ ผีอัศนียุริศาว่าเห็นไหมว่าอคินลำเอียงเข้าข้างย่าตัวเองแบบนี้เลิกเสียแต่ตอนนี้ดีกว่ามีปัญหาภายหลัง

ริศาเห็นผีกับคนทะเลาะกันเพราะตนก็บอกให้พอตนปวดหัว แล้วลุกไปปรามทั้งผีทั้งคนว่าอย่าตามมานะ ตนอยากอยู่คนเดียว

อคินบอกผีอัศนีว่าคุณย่าตนผ่านความเจ็บปวดมามาก ในชีวิตตนเห็นแต่พ่อที่ตามใจคุณย่าที่สุดเพราะพ่อกำพร้าอยู่ตามลำพังกับย่าเท่านั้น

ผีอัศนีคิดถึงตัวเองแล้วเศร้ารำพึงกับอคินว่า เชื่อว่าริศาต้องพยายามทำให้ย่าเขายอมรับแล้วเขาเองก็จะจับคนร้ายได้และแต่งงานกัน...

“ทิ้งให้ฉันถูกขังลืมในสร้อยเส้นนั้น ส่วนอนงค์ตอนนี้อาจจะตายไปแล้ว และวิญญาณก็ขึ้นสวรรค์หรือไปเกิดแล้ว แม่อนงค์ก็คงลืมฉันไปแล้ว” ผีอัศนีหน้าเศร้าเมื่อนึกถึงตัวเอง...

อคินมุ่งมั่นที่จะสืบค้นเรื่องปู่ให้ได้ เขาเข้าไปในห้องของอยุทธรื้อตู้เพื่อหารูปปู่ ถามอยุทธว่าพ่อไม่ได้เก็บรูปปู่ไว้บ้างหรือ อยุทธถามว่าเขาโตมากับพ่อกับย่าแล้วจะไปโหยหาคนอื่นทำไม อคินแย้งว่า

“ปู่เป็นฮีโร่นะพ่อ เขาเสียสละความสุขส่วนตัว แม้แต่ชีวิตเขาก็เสียสละได้”