สัมปทานหัวใจ
ตอนที่ 14
“ไอ้เอิบคือน้องชายแกเหรอ แล้วทำไมไอ้นาบุญมันต้องตามล่าแกด้วย”
“มันอยากรู้ว่าใครเป็นคนจ้างฆ่ารัตตวัลย์”
“แกรู้หรือว่าใคร”
“มันชื่อปารเมศ เป็นผัวของยัยรัตตวัลย์นั่นแหละ ทักกำลังโดนนายหัวหลอก ฉันต้องกลับไปเตือนมัน” อ่องจะหันกลับไปแต่ชุมพลรีบดึงไว้
“อย่าโง่น่า ลองคิดดูดีๆ ถ้าไปเตือนญาติแก แกจะได้อะไร แต่ถ้าเราไปหาคนคนหนึ่งเพื่อขายข่าวนี้ให้มัน เราได้เงินเห็นๆ”
ชุมพลหมายถึงปารเมศ จากนั้นไม่นานอ่องจึงติดต่อไปโดยแนะนำตัวว่าเป็นพี่ชายของมือปืนที่เขาจ้างฆ่าเมียตัวเอง ปารเมศตกใจมากปฏิเสธเสียงแข็งว่าตนไม่รู้เรื่อง แล้วทำท่าจะวางสาย
“ใจเย็นก่อน ผมไม่ได้คิดจะเป็นศัตรูกับคุณ แต่มีความลับมาขายให้ คุณจะเดินเข้าคุกหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับความลับนี้”
“ก็ได้ ตอนนี้ฉันอยู่ที่ภูเก็ต พรุ่งนี้แกมาพบฉันได้เลย”
อ่องตกลงตามนั้น พอชุมพลรู้ว่าแหล่งนัดหมายคือโรงแรมนาราก็ไม่อยากไปเพราะที่นั่นมีคนจำตนได้ แต่อ่องไม่สนใจ
เมื่อสองคนมาถึง บุหงันเห็นชุมพลเสียก่อนเลยเป็นเรื่อง...บุหงันแค้นที่ชุมพลฆ่าพี่สาวของตนจึงพยายามจะแก้แค้น แต่โดนพวกมันทำร้ายจนหัวแตก ส่วนปารเมศที่นัดอ่องกับชุมพลมา เขาบุกไปที่ห้องพักทักษิณา ก่อนที่สองคนจะตามเข้ามาเพื่อบอกความลับแลกกับเงินหนึ่งแสน
“เอาเงินให้มันไป มันบอกว่าความลับนี้จะทำให้ฉันกับเธอติดคุก”
“พี่อ่อง ความลับอะไร ทำไมไม่เคยบอกทัก นี่พี่คิดจะหักหลังทักเหรอ”
“ไม่ใช่นะ พี่แค่อยากได้เงินใช้”
ชุมพลเห็นสร้อยเพชรที่คอทักษิณาก็ไม่รอช้าพุ่งเข้ากระชากสร้อยขาดติดมือมา “อันนี้ถือเป็นค่าความลับก็แล้วกัน”
“อย่าเอาของฉันไปนะ คุณนาบุญซื้อให้ฉัน เอาคืนมา”
ทักษิณาโวยวายยื้อแย่งสร้อยจากชุมพล อ่องพูดพรวดออกไปทันที
“แฟนทักคือนายหัวเจ้าของเกาะถ้ำ มันเป็นคนช่วยชีวิตรัตตวัลย์ ไอ้ชุมพลเคยไปที่เกาะนั้น ทักโดนมันหลอกแล้ว”
ทักษิณาอึ้งช็อก ขณะที่ปารเมศเข้าใจในทันทีว่านาบุญกับรัตตวัลย์รวมหัวกันต้มพวกเราจนเปื่อย
“ไม่จริง เขาชื่อนาบุญ ไม่ใช่นายหัวอะไรนั่น”
“นาบุญกับนายหัวคือคนคนเดียวกัน พี่ไม่รู้ว่าทักรู้จักมัน ไม่งั้นพี่บอกไปนานแล้ว”
“โกหก! ฉันไม่เชื่อ” ทักษิณาแผดเสียงแล้วกระชากสร้อยจากมือชุมพลกลับมาก่อนวิ่งออกจากห้องไปทันที
ooooooo
เมื่อรู้ว่าอ่องกับชุมพลอยู่ในโรงแรมและทำร้ายบุหงันจนหัวแตก พวกนาบุญวางแผนจับตัว โดยได้สนกับจำนงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง แต่มันสองคนก็หนีรอดไปจนได้
รัตตวัลย์พาบุหงันไปทำแผล โชคดีที่แผลไม่ลึกจึงไม่ต้องเย็บ นาบุญคิดยกเลิกเรื่องที่จะขายบุหงันเพราะไม่อยากให้มาเสี่ยง รัตตวัลย์เห็นด้วยแต่เจ้าตัวกลับไม่ยอม
