ตอนที่ 14
สนกับจำนงถูกนาบุญส่งตัวกลับมาดูแลรัตตวัลย์ที่ภูเก็ต ส่วนบุหงันเต็มใจให้ความร่วมมือกับนาบุญเป็นเหยื่อล่อจับแก๊งค้ามนุษย์ โดยทำทีหลงคารมปารเมศเพื่อสืบไปให้ถึงหัวหน้าใหญ่ที่เป็นชาวต่างชาติ ซึ่งไผทเชื่อว่าพิลาสลักษณ์น้องสาวของตนอยู่กับเขา แต่รัตตวัลย์ก็มาหานาบุญจะขอเอาบุหงันกลับไปบ้าน
“ถ้าผมไม่ให้ล่ะ”
“ถึงคุณจะเคยเป็นเจ้านายบุหงัน แต่ตอนนี้ฉันเป็นผู้ปกครองของเขาแล้ว ฉันอยากให้เขากลับไปเรียน”
“สนไม่ได้เล่าให้คุณฟังหรือ”
“เล่าอะไรคะ เขาแค่บอกว่าบุหงันมาอยู่กับคุณ”
“มันเป็นแผนของผมที่จะล่อให้แก๊งค้ามนุษย์เปิดเผยตัวออกมาเอง”
“ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเกี่ยวอะไรกับบุหงันด้วย”
นาบุญเล่าให้ฟังว่าตนหลอกทักษิณาว่าจะผันตัวเองมาเป็นเอเย่นต์ส่งผู้หญิงไทยออกไปขายต่างประเทศ ทักษิณาหลงกลเพราะเป็นงานถนัดของเธออยู่แล้ว
“คุณคิดว่าจะได้ผลงั้นหรือ มันเสี่ยงมากเลยนะ”
ได้หรือไม่ได้ไม่มั่นใจ แต่เวลานี้บุหงันบอกว่าทักษิณาส่งรูปของตนให้หัวหน้าแก๊งค้ามนุษย์นั่นแล้ว นาบุญพอใจและตั้งใจให้มันติดต่อมาก่อนแล้วเราค่อยขยับ
ทักษิณาส่งรูปไปทางอีเมลได้ไม่นาน มิสเตอร์ลีที่อยู่สิงคโปร์ก็มีหมายกำหนดการเดินทางมารับสินค้าในเร็ววันนี้ หวังจะเอาหญิงรายใหม่มาแทนพิลาสลักษณ์
ooooooo
อ่องกับชุมพลหลบหนีไปเช่าห้องอยู่ด้วยกัน เวลานี้สองคนจนกรอบ อ่องจึงติดต่อมายังทักษิณาเพื่อขอความช่วยเหลือเรื่องเงิน ทักษิณาบอกว่าไม่มีเงินแต่มีงานให้ทำ เป็นงานถนัดของอ่อง...แล้วยังคุยอวดว่า
“ทักได้แฟนใหม่แล้วนะ เขาเป็นถึงมาเฟียใหญ่ ทักสามารถฝากพี่ให้อยู่กับเขาได้สบาย”
“จริงหรือวะ ดีสิ ทักจะให้พี่ไปเจอเขาได้เมื่อไหร่... ได้ๆ แล้วเจอกัน”
หลังจากนั้นอ่องพาชุมพลไปยังจุดนัดพบที่ร้านอาหารทะเลแห่งหนึ่งซึ่งทักษิณามากับนาบุญ ชุมพลเห็นแต่ไกลก็ตกใจอุทานชื่อนาบุญออกมา
“แกรู้จักนายหัวของเกาะถ้ำด้วยหรือ”
“มันนี่แหละทำให้ฉันต้องหนีตำรวจหัวซุกหัวซุน” ว่าแล้วชุมพลรีบกระชากอ่องหลบออกไปจากร้านอาหาร ทักษิณาเห็นว่าเลยเวลานัดก็เหลียวมองรอบทิศ
“มองหาใครหรือครับ”
“ญาติทักค่ะ เขากำลังตกงาน ทักก็เลยอยากจะฝากเขามาทำงานเป็นลูกน้องบอส”
“งั้นญาติคุณคนนี้ก็ต้องผ่านงานผิดกฎหมายมาก่อนน่ะสิ”
“โชกโชนพอตัวเลยค่ะ”
“เอาสิ นัดมาเลย ผมกำลังอยากได้คนมีฝีมืออยู่พอดี” นาบุญพอใจที่อ้อยกำลังจะเข้าปากช้างอย่างง่ายดาย
หารู้ไม่ว่าอ่องกับชุมพลไหวตัวแล้ว มันสองคนหลบออกมาคุยกัน