เพชรร้อยรัก
ตอนที่ 15
“ฉันขู่มันแล้ว จะเอาไอ้ซูคนนี้แหละไปล่อคนบงการฆ่าลิลลี่”
“ขอให้แกโชคดี”
“ตอนนี้น้องลิลลี่ตกอยู่ในอันตรายอันใหญ่หลวง แกคงคุ้มกันเธอไม่ไหว ให้ฉันจัดการเอง จะหาที่ที่ปลอดภัยที่สุดให้น้อง”
“แกอย่าฉวยโอกาส”
“ฉันสร้างโอกาสให้แกต่างหาก บ้านแกก็เคยโดนถล่มสารพัดจะไม่ปลอดภัย หลายพวกต้องการตัวลิลลี่ ครั้งนี้รอดครั้งหน้าอาจไม่”
“งั้นเราลองไปพูดกับเธอดู”
“ขอบใจ แกไม่ต้องห่วงหวงมากไป ฉันไม่แย่งแกหรอกน่า...เออนี่ วิชชุดาเธอออกข่าวว่าจะรีบกลับ สามีเธอช็อกจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไอ้ที่จะอยู่ไปอีกวันสองวันนั่นเธอไม่เอาแล้ว”
ธาวินโล่งใจแต่ทำเก๊กไม่พูดอะไร พูดถึงแต่ลิลลี่ด้วยความเป็นห่วง
“แกจะไปพูดไปจาอะไรกับเธอ รอให้เธอหายดีก่อน ตอนนี้อย่าเพิ่งจุ้น”
“เออน่าไอ้หมาหวงก้าง” พูดแล้วมีเกียรติหัวเราะขำๆที่ธาวินเป็นเอามาก ความรักเข้าตา
ถึงขนาดระแวงแม้แต่เพื่อนรัก...
บ่ายนั้นนุดีไม่เห็นธาวินที่สำนักพิมพ์ก็เที่ยวถามคนโน้นคนนี้ว่าเจ้านายกลับแล้วเหรอ ทำไมกลับเร็วนัก อ๋องตอบกวนๆว่า
“ผมไม่ได้คิดว่าคุณนุดีอยากรู้ เลยไม่ได้ถามบอสเพื่อเอาไว้ตอบคุณนุดี”
“ไอ้บ้า...ตายจริง อ๋องดูนี่สิ ฉันส่งต่อให้แกนะ”
นุดีทำเป็นตกใจรีบส่งคลิปเสียงลอร่าแม่ของลิลลี่ให้อ๋องทั้งที่เป็นคนเอาลงโซเชียลมีเดียด้วย
ตัวเองเพื่อทำลายลิลลี่ แต่อ๋องรู้เห็นแล้วไม่เชื่อ
“บ้า! แม่จริงเหรอนี่ กล้าพูดถึงลูกตัวเองแบบนี้”
“ก็ลูกมันเลวขนาดนี้ แม่ที่ไหนจะไม่ช้ำใจ”
“ใครกันแน่ที่เลว” อ๋องทิ้งท้ายเหมือนรู้ทัน
พอโดนนุดีทำตาเขียวใส่ก็ถอยห่างไปคนละมุม
ooooooo
นุดีดันทุรังจะทำให้ธาวินเกลียดชังลิลลี่ที่มีแต่ข่าวฉาว หารู้ไม่ว่าสองคนนั้นต่างรักและเข้าใจกันดี แต่แล้วบ่ายนี้วิชชุดามาปรากฏตัวหน้าบ้านหลังจากจอดรถรอธาวินอยู่สองชั่วโมง
ธาวินอึ้งเพราะคิดว่าวิชชุดากับสามีกลับเยอรมันไปแล้ว ขวัญแก้วอยู่ในรถเห็นคุณน้าใจดีก็รีบลงมา โผไปหาด้วยความคิดถึง ธาวินไม่ชอบใจแต่ไม่กล้าพูดอะไรต่อหน้าลูก เอาแต่เร่งวิชชุดาให้รีบพูดธุระจะได้รีบกลับ
วิชชุดาอยากเข้าไปคุยในบ้านแต่ธาวินกีดกันจึงทำท่าจะบอกว่าตนเป็นแม่ของขวัญแก้ว แค่นี้เธอก็ได้เข้าบ้านสมใจ สมพรอยู่กับลิลลี่ในห้องชั้นล่าง มองทางหน้าต่างเห็นวิชชุดาตกใจถึงกับอุทานว่า “เวรกรรม” ลิลลี่เองก็ได้ยินเสียงขวัญแก้วแจ้วๆ อยากออกไป แต่สมพรห้ามไว้
ธาวินหาทางแยกขวัญแก้วออกจากวิชชุดาด้วยการให้สมพรพาไปอาบน้ำ กินข้าว ทำการบ้าน แล้วเข้านอน หลังจากนั้นสองคนออกไปทะเลาะกันหน้าบ้านโดยที่ลิลลี่นั่งกระสับกระส่ายอยู่ในห้องได้ยินแว่วๆ อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ไม่กล้าขยับเดินเพราะกลัวแผลที่เอวอักเสบ
ธาวินกับวิชชุดาทุ่มเถียงกันหน้าดำคร่ำเคร่งเรื่องขวัญแก้ว วิชชุดาอยากได้ลูกกลับไปอยู่ด้วยแต่ธาวินยืนกรานไม่ยอม
“คุณไม่มีสิทธิ์ในตัวหนูขวัญนับตั้งแต่วันที่คุณเอาแกไปลอยแพทิ้งขว้างอย่างหมาแมวที่หน้าไร่เนินสลา”
“เพราะวิชมั่นใจว่านั่นไม่ใช่การทิ้งขว้าง นั่นคือการฝากฝังให้ดูแลแทนวิช”
“ขอโทษนะวิช คุณพูดเหมือนหมา ผมต้องใช้คำหยาบอย่างนี้ ถ้าอยากฝากฝังจริงก็บอกกันมาตรงๆสิ อย่ามาแก้ตัว หน้าไม่อาย”
“วินประณามวิชมากเกินไปแล้วนะคะ ทำไมไม่ คิดถึงความรักของเราบ้าง”
