เพชรร้อยรัก

โอมรู้ข่าวลิลลี่รักษาตัวในโรงพยาบาลก็รีบมาเยี่ยม แต่โดนอ๋องกับพิเชษฐ์ขัดขวางเพราะเป็นคำสั่งธาวิน ไม่ทันไรนิตยาโผล่มาอีกคน คราวนี้เลยเกิดความชุลมุนเพราะนิตยาหึงหวงโอมจนมีเกียรติต้องเข้ามาปรามและทิ้งท้ายจนนิตยารีบดึงโอมกลับไป

“ผมว่าฆาตกรอาจเป็นคนที่บงการส่งคนมาเพื่อฆ่าน้องลิลลี่ เพราะน้องทำท่าจะคิดออกแล้วว่าคนคนนั้นที่เธอพบวันที่เปมี่ตายคือใคร”

ooooooo

ธาวินดูแลลิลลี่อย่างดีด้วยความรักและสงสาร ขณะเดียวกันนุดีที่รู้ข่าวก็นัดเจอวิชชุดา บ่นว่าคนร้ายไม่น่าพลาดและงานคืนนี้ธาวินคงไม่ไปเพราะต้องไปเฝ้าพะเน้าพะนอเอาใจลิลลี่อย่างแน่นอน

มีเกียรติควบคุมตัวไอ้ซูมือมีดไว้เพื่อวางแผนล่อผู้บงการให้เผยโฉม แล้วยังอยากได้ตัวจอยอีกคน แต่ธาวินก็ยังไม่ปริปากเพราะกลัวจอยโดนฆ่าปิดปาก

ก่อนจะรู้ความจริงว่าใครคือฆาตกร ฝ่ายสบสมัยเริ่มไม่แน่ใจ ว่าใครคือฆาตกรกันแน่ เพราะมีหลายคนที่เกลียดชังลิลลี่และอยากได้เพชรเหมือนกันหมด

ที่แท้ไอ้ซูคือคนที่เวนิกาติดต่อให้นิตยาส่งไปฆ่าลิลลี่หลังจากเพื่อนรักมาขอร้องว่าต้องการกำจัดศัตรูหัวใจ สมศักดิ์รู้เรื่องนี้ก็ตำหนิเวนิกาและสั่งห้ามไม่ให้ยุ่งเกี่ยวอีก

นิตยามีอาการหวาดผวาพิกลจนโอมคิดว่าเธออาจกลายเป็นบ้าเพราะไม่ปล่อยวางเรื่องเพชรและ

เรื่องลิลลี่ แต่งานประมูลเพชรคืนนี้นิตยาก็มาปรากฏตัวพร้อมโอม รวมทั้งวิชชุดากับสามีชาวเยอรมันที่นำเพชรมาประมูลด้วย

ในงานมีผู้คนมากหน้าหลายตา สมศักดิ์กับสมโชคก็มาพร้อมสมุนจำนวนหนึ่ง ธาวินมาทีหลังแต่ก็ทันช่วยสบสมัยที่โดนมือมีดแทงบาดเจ็บ ในช่วงเวลาไฟดับ

ขณะที่สมศักดิ์โดนลอบยิงบาดเจ็บเช่นกัน

มีเกียรติเรียกรถพยาบาลมารับสองคน ก่อนจะพยายามค้นหาตัวคนร้ายแต่ไร้วี่แวว งานประมูลเพชรยุติลงทันทีท่ามกลางความแตกตื่นตกใจของผู้ร่วมงาน

ธาวินรีบกลับมาอยู่เป็นเพื่อนลิลลี่ ขวัญแก้วอยู่บ้าน กับสมพรก็เริ่มบ่นคิดถึงสองคนนั้นเพราะไม่มีคนเล่านิทานให้ฟังก่อนนอน ที่สำคัญเป็นห่วงพี่เลี้ยงคนสวยที่โดนแทงบาดเจ็บอยากให้หายเร็วๆ

ลิลลี่กลับบ้านได้ในเช้าวันถัดมา เธอเห็นสมพรที่หายดีก็รู้ทันทีว่าโดนธาวินหลอกว่าป้ายังขาเดี้ยง

เดินไม่ได้ ธาวินยอมรับว่าอยากอยู่ใกล้ชิดเธอจึงห้ามป้าไว้ ส่วนสมพรก็ดูออกว่าธาวินหลงรักดาราอย่างลิลลี่ อดกังวลไม่ได้ว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเหมือนตอนที่รักวิชชุดา แล้วโดนทิ้งให้เจ็บช้ำ แต่เมื่อเธอพูดออกไปธาวิน

กลับออกรับแทนว่ารายนี้ไม่เหมือนรายก่อน ลิลลี่อ่อนน้อมถ่อมตนและเป็นคนดี

สายวันรุ่งขึ้น ธาวินมาพบมีเกียรติที่โรงพัก คุยกันเรื่องไอ้ซูมือมีดที่มันไม่ยอมปริปากว่าใครจ้าง พูดแต่ไม่รู้ลูกเดียว

“มันโกหก”

“แกใจเย็นๆน่า เอางี้ ฉันจะออกข่าวว่ายังหาตัวไอ้คนแทงน้องลิลลี่ไม่เจอ ให้ไอ้คนบงการมันย่ามใจ ตอนนี้ฉันเก็บตัวไอ้คนแทงเอาไว้อย่างดีแล้ว”

“อย่าให้มันมาตายอีกคนก็แล้วกัน มันต้องปิดบังอะไรเราอยู่แน่ๆ”