เพชรร้อยรัก
ตอนที่ 12
“แต่คุณส่งคนไปตามล่าเขา”
“เพื่อเอามาสอบถามเท่านั้น ไม่ได้จะเอามาฆ่ามาแกง เอาล่ะ อยู่ด้วยความสงบ อย่าทำอะไรให้เกิดความวุ่นวายเด็ดขาด”
“ผมจะทำอย่างเดียวคือทำให้คุณมีความสุข” พูดจบ คฑาวุธสวมกอดสบสมัย พร่ำพูดว่าคิดถึงเธอมาก
หลังจากเกมพิศวาสจบลงแล้ว สบสมัยพูดเสียงอ่อนลง
“เธอมีหน้าที่ไปตามหาเพชรยอดปรารถนาตัวจริงมาให้ได้”
“แปลว่าผมออกไปข้างนอกได้เหรอ”
“ด้วยการปลอมตัว ฉันจะหาที่อยู่ให้ใหม่ที่ปลอดภัยกว่านี้”
“แล้วเราจะไม่ได้พบกันใช่ไหม”
“ฉันจะไปหาเธอเอง”
คฑาวุธยิ้มพอใจ กอดจูบสบสมัยอย่างเอาใจ
ooooooo
ที่บ้านธาวิน...ลิลลี่ได้รับโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ ที่ธาวินเพิ่งซื้อมา เขาบอกตรงๆว่าประสาทเสียเวลาติดต่อกันไม่ได้
“ชาร์จแบตซะ มีเบอร์ฉันแล้วนะ มีอะไรต่อไปโทร.หาฉัน ไม่ใช่ไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่น”
“จากคนอื่นที่ไหนคะ”
“ก็เยอะแยะ ใครๆก็อยากยื่นมือมาช่วยเธอทั้งนั้น”
“ฉันไม่มีใครให้ติดต่อหรอกค่ะ”
“นอกจากฉันคนเดียวใช่ไหม”
ธาวินจ้องหน้าจนเธอทำตัวไม่ถูก เมินหนีไปทางอื่น แต่โดนเขาจับหน้าให้หันกลับมาแล้วเคี่ยวเข็ญให้ตอบคำถาม
“ก็...ฉันตอบแล้วว่าไม่มีใครจะให้ติดต่อ”
“และถ้าเขาติดต่อมาล่ะ”
“ไม่มีใครมารู้เบอร์นี้นอกจากคุณ”
“ถูกต้อง ดังนั้นไม่ต้องเอาเบอร์นี้ไปพูดกับใคร โทร.หาใคร นอกจาก...”
“คุณ?”
“ใช่ เรารู้กันแค่สองคนสำหรับเบอร์นี้ รับปากสิ”
หญิงสาวเขินอายกับสายตาคมกริบวิบวับของเขา รับปากเสียงแผ่วเบาแล้วจะไปอาบน้ำเข้านอนตามที่เขาบอก แต่จู่ๆธาวินจับมือเธอไว้ พูดอ่อนโยนว่าจะไปส่ง แล้วโอบเอวพาเดินไป ลิลลี่อึ้งๆ ดีใจและสุขใจอย่างบอกไม่ถูก
ooooooo
