ตอนที่ 12
สมโชคก็มาปูดข่าวว่าตัวเองโดนดาราสาวหลอกต้มตุ๋นผ่านผู้จัดการส่วนตัวจนสูญทั้งของและเงินเป็นล้าน ทำให้บรรดานักข่าวฮือฮาเพ่งเล็งว่าเป็นลิลลี่
ภายในห้องสอบสวน นิตยากับสมรรุมด่าลิลลี่ไม่เลิกแถมยังพาลไปถึงสารวัตรมีเกียรติกับธาวินที่
เชื่อว่าช่วยกันปกป้องลิลลี่ คำพูดของนิตยาแรงมากจน
ทั้งสามคนทนไม่ไหว ลิลลี่ตอบโต้อย่างไม่ยอม ขณะที่ธาวินกับมีเกียรติจะแจ้งความหมิ่นประมาทและอาจต้องใส่กุญแจมือนิตยาถ้าเธอยังไม่หยุดบ้า
นิตยาแค้นใจเป็นที่สุด ออกมาป่าวประกาศกับนักข่าวว่าลิลลี่มีสื่อปกป้องคุ้มครองเลยไม่กลัวใครทั้งนั้น ส่วนลิลลี่ที่ยังอยู่ในห้องสอบสวน เธอตอบคำถามของ
มีเกียรติตามจริงทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องเพชรยอดปรารถนาที่เธอถูกกล่าวหาว่าขโมยไป
สอบปากคำที่โรงพักเสร็จ มีเกียรติกับธาวินแอบพาลิลลี่ไปคอนโดเปมี่อีกครั้ง คราวนี้เจอหลักฐานใหม่
เป็นกล่องเครื่องประดับราคาแพงที่หล่นมาจากด้านบนเพดานของตู้เสื้อผ้าในห้องนอนเปมี่ ระบุชัดว่าเป็นของวีอาร์แกรนด์ไดมอนด์ ยิ่งตอกย้ำว่าเปมี่ได้มาจากโอม
ลิลลี่อยากเอาไปคืนโอมแต่มีเกียรติไม่ยินยอมเพราะของเหล่านี้เป็นหลักฐานทางคดี นอกจากนี้ลิลลี่ยังจำได้ว่ากระเป๋าแบรนด์เนมใบใหญ่ของเจ๊หายไป แต่เธอไม่เคยรู้ว่าข้างในใส่อะไร
ทบทวนไปมาอีกสักครู่ลิลลี่ชี้ไปที่โต๊ะตัวหนึ่ง บอกว่าตรงนั้นเคยมีรูปปั้นหินอ่อนเทพีวีนัสที่เจ๊รักมาก มีเกียรตินึกได้เรียกลูกน้องมาถาม
“พบเศษหินอ่อนจากการมาหาหลักฐานครั้งก่อนใช่ไหม”
ลูกน้องตอบรับ ธาวินเดาทันทีว่าเป็นเศษหินอ่อนของรูปปั้นที่ลิลลี่พูดถึง
“หัวเปมี่โดนของแข็งทุบ รูปปั้นนั่นเอง” มีเกียรติโพล่งขึ้นอย่างมั่นใจ ธาวินวิเคราะห์ว่าคนตีเก็บเอา
รูปปั้นไปเพราะมันเปื้อนเลือด และเอาใส่ถุงที่ลิลลี่บอกว่าหายไป
“โดนขนาดนั้นแล้วทำไมเจ๊แกยังตะกายเข้าห้องไปผูกคอตายไหวคะ”
“เป็นคำถามที่ดีมาก” มีเกียรติชมลิลลี่...ธาวินคิดได้ว่าคนร้ายต้องเอาเปมี่ไปผูกคอตายกลบเกลื่อนหลักฐาน
“โหดร้ายทารุณกันมากเหลือเกิน” ลิลลี่ครวญเสียงเครือ
“มันโหดร้ายทารุณกันมากทั้งนั้น ถ้าผลประโยชน์มันขัดกัน พี่น้องยังฆ่ากันได้”
“พี่วุธอาจรู้ว่าเจ๊ซ่อนสมบัติไว้มั้งคะ แต่เจ๊ไม่ยอมให้”
“เป็นไปได้ แต่ที่กล้องวงจรปิดก่อนหน้านั้น
มีคนมาหาเจ๊แทบทุกวัน ร่องรอยบาดแผลบางร่องรอยและส่วนใหญ่ก็เกิดก่อนวันที่โดนฆ่า”
“แสดงว่ามีหลายกลุ่มหลายพวกมาทำร้ายเจ๊มันต้องการอะไร หรือมันเจ็บแค้นอะไร”
“ที่แน่ๆต้องพวกเดียวกับที่ไล่ล่าน้องลิลลี่วันเดินแฟชั่น ปวดหัวว่ะ มีทั้งแค้นมีทั้งหวังบางสิ่ง”
มีเกียรติเริ่มบ่น ธาวินได้ทีถามว่าพอหรือยังสำหรับวันนี้ ได้ไปเยอะแล้ว ผู้โดนกล่าวหาก็ประสาทเสีย
“โอเค แต่ขอมือถือไว้ก่อนนะครับ จะขอเอาไปตรวจวันเวลาที่น้องโทร.หาเจ๊ เพื่อเอาไปประมวลเหตุการณ์ให้ละเอียดเพิ่มขึ้น”
“โทรศัพท์ของหนูอยู่กับเจ๊ตลอดค่ะ หนูเพิ่งได้คืนวันเกิดเหตุ”
“ถึงอย่างนั้นผมก็อยากจะขอไว้ก่อน ขอโทษด้วยครับ”