พันธกานต์รัก

นภชลมัวแต่เหม่อใจลอยคิดถึงเรื่องเมื่อคืนตอนที่พันธกานต์จูงมือพระพายขึ้นไปบนเวที ทำให้น้ำร้อนที่ชงกาแฟลวกมือ นพดลเข้ามาในร้านพอดีถามว่าเป็นอะไรมากไหม เธอส่ายหน้ารีบไปล้างมือด้วยน้ำเย็นเพื่อให้ความร้อนบรรเทา เขาถามเธออีกว่าคืนนี้จะไปไหนหรือเปล่า เขานัดกินข้าวกับแสนคม นภชลทำท่าไม่สนใจ

“ดูท่าทางยังไม่ค่อยน่าสนใจเหรอ อืม ถ้าอย่างนั้นถ้าพ่อบอกว่าพ่อนัดลุงแสนไว้เพื่อคุยเรื่องงานหมั้นของแก แค่นี้น่าสนใจหรือยัง”

“แล้วพี่พันว่ายังไงบ้างคะ” นภชลสีหน้าเปื้อนยิ้มด้วยความดีใจ แต่ต้องหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อรู้ว่าคนที่เธอจะหมั้นด้วยไม่ใช่พันธกานต์แต่เป็นทองเอก เธอเตือนพ่อหากให้เธอแต่งกับทองเอกท่านจะไม่ได้อะไรเลย

นพดลขอร้องให้เลิกปิดบังความจริงได้แล้ว เธอก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรือว่าแสนคมไม่คิดจะยกคมน์พิมุกต์ให้พันธกานต์ นภชลสงสัยพ่อรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร นพดลคุยกับแสนคมเมื่อคืนถึงได้รู้ว่าพันธกานต์ไม่มีทางจะได้คมน์พิมุกต์เพราะแสนคมจะยกให้ช่อม่วง ซึ่งจะมีทองเอกช่วยดูแล

“แต่พ่อก็ไม่มีหลักประกันอะไรนี่คะว่าลุงแสนจะยกทุกอย่างให้คุณเอก”

“ฉันคิดดีแล้ว แกต้องแต่งกับทองเอก ถ้าแกไม่แต่ง แกก็เตรียมหาชุดดำไปงานศพฉันได้เลย” นพดลเห็นสีหน้านภชลก็ชะงักไป ก่อนจะบอกด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง “ชล พ่อไม่ได้ตั้งใจ พักนี้พ่อเครียดไปหน่อย แต่ไม่ว่ายังไงตอนนี้ลูกก็เป็นพี่พึ่งสุดท้ายของพ่อแล้วนะ”

นภชลถึงกับหน้าเครียด...

เต็มฟ้าตื่นเต้นมากเมื่อได้ฟังพระพายเล่าเรื่องที่ทองเอกซื้อสร้อยทองคำขาวไว้ให้ แต่เพื่อความชัวร์เธอถามย้ำกับเพื่อนรักว่าทองเอกซื้อสร้อยเส้นนี้ให้เธอจริงๆ ใช่ไหม พระพายเหลือบเห็นพันธกานต์เดินมาทางที่ตัวเองกำลังคุยอยู่กับเต็มฟ้า ก่อนจะตอบคำถามเพื่อนรักอย่างมั่นใจว่าใช่ของเธอแน่นอน แล้วชวนเธอไปหาน้ำแข็งไสกิน อยู่แถวนี้แล้วหัวมันร้อนๆชอบกล ก่อนจะจูงมือเต็มฟ้าจะไป พันธกานต์ร้องเรียกไว้

“เดี๋ยวก่อนพระพาย ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอหน่อย... ตามฉันมา”

พระพายจำใจเดินตามพันธกานต์มาถึงโถงหน้าลิฟต์ ถามว่ามีอะไรก็ให้เขาพูดมาเลย เขาอ้างยังบอกตรงนี้ไม่ได้ เรื่องที่เขาจะบอกจะต้องอยู่ในสถานที่โรแมนติกเท่านั้น เธองงทำไมต้องเป็นอย่างนั้น จังหวะนั้นลิฟต์เคลื่อนมาจอดตรงหน้า แต่พอลิฟต์เปิดออกบุษบาบรรณอยู่ในลิฟต์ตัวนั้น บังเอิญเธออยู่ในสุดของลิฟต์ที่ค่อนข้างแน่นเห็นเขาเช่นกัน พันธกานต์คว้ามือพระพายหนี กว่าบุษบาบรรณจะแหวกคนออกมาได้พันธกานต์กับพระพายเลี้ยวหัวมุมตึกไปแล้ว เธอเร่งฝีเท้าตาม