นางบาป

ปาล พิธีกรรายการเล่าเรื่องตึกเก่า พามาเที่ยวชมเรือนวนาเทพ เป็นตึกเก่าสร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 ตึกแห่งนี้ตั้งอยู่ ณ อ.บางบาป เดิมที อ.นี้ถูกเรียกว่าบางบัวบาน แต่ที่เพี้ยนไปเป็นบางบาปเพราะหยาด ทาสใจบาปเกิดหลงรักคุณพระวนาเทพ ผู้เป็นเจ้าของจนเกิดเรื่องราวที่กลายเป็นตำนานเล่าขานต่อกันมา

ตำนานผิดบ้างถูกบ้างเพราะเล่าโดยคนหลายคนแต่หลักใหญ่ใจความเป็นไปในทำนองเดียวกัน คือคุณพระวนาเทพ แต่งงานกับคุณกำไล โดยมีหยาดทาสรับใช้คนสนิทของคุณกำไลติดสอยห้อยตามมาด้วย ทั้งคู่อยู่กินกันอย่างมีความสุข มีลูกสาวด้วยกัน 2 คน หยาดซึ่งเป็นเมียทาสลับๆของคุณพระ เริ่มทนไม่ไหวที่เขาไม่ยอมยกย่องให้ขึ้นเป็นเมียเสมอคุณกำไลตามที่เคยให้สัญญาเอาไว้

ด้วยความริษยา อาฆาตแค้น หยาดจึงวางยาพิษคุณกำไลที่กำลังท้องลูกคนที่สาม พร้อมกับลูกน้อยอีกสองคนตาย ทาสหญิงคนหนึ่งเข้ามาเห็นพอดีโวยวายว่าเธอทำอะไรคุณกำไล

“ข้าไม่ได้ทำอะไร คุณกำไลท่านป่วยของท่านเอง”

ทาสหญิงเห็นถ้วยใส่ยาไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคุณกำไลกับลูกๆถูกหยาดวางยา ถูกจับได้แทนที่จะสำนึก นางทาสตัวดีกลับลอยหน้าถ้าตนเป็นคนฆ่าคุณกำไลจริง ใครจะทำอะไรตนได้

“เอ็งนี่มันสามานย์ที่สุด เอ็งทำได้ยังไง คุณกำไลท่านตั้งท้องอยู่ คุณแดงกับคุณวาดก็ยังเด็กนัก เอ็งทำได้ยังไง อีทาสใจบาป”

หยาดเถียงคอเป็นเอ็นว่าตนไม่ใช่ทาส ถ้าไม่มีคุณกำไล ตนจะได้ขึ้นเป็นเมียเอกของคุณพระแต่เพียงผู้เดียว แล้วเดินหนีลงเรือน ทาสหญิงไม่ปล่อยให้คนชั่วลอยนวล ตะโกนเรียกให้คนมาช่วยกันจับตัว หยาดหนีหัวซุกหัวซุน ในที่สุดเธอหนีไม่พ้นถูกจับตัวได้ ทาสชายพาตัวกลับมาที่เรือนวนาเทพ แม่เยื้อนแม่ของนางหยาดชี้หน้าลูกสาวอย่างโกรธแค้น

“อีหยาด เอ็งนี่มันคนบาป อีทาสใจบาปมาเกิดแท้ๆ”

ทาสชายเอาเชือกคล้องกับกิ่งของต้นไม้ใหญ่หน้าเรือน หยาดเห็นคุณพระออกมาดู คร่ำครวญให้ช่วยเมียด้วย เขาไม่สนใจเดินกลับขึ้นเรือน ทาสชายเอาเชือกที่ผูกเป็นห่วงเดินเข้าหาหยาดสีหน้าเอาเรื่อง

ooooooo

วิษณุในสภาพมีผ้าพันแผลปิดที่หัว ค่อยๆปรือตาขึ้นมองเมื่อได้ยินเสียงรินโปรดิวเซอร์คนสนิทปลุกให้ตื่นได้แล้ว ถึงออฟฟิศแล้ว เขาผงกหัวขึ้นมอง เห็นรถจอดอยู่หน้าบริษัทเบญจกายแปลงของตัวเอง จัดแจงจะเปิดประตูรถลง รินร้องห้ามเสียงหลงอย่าเพิ่งลงเดี๋ยวตนไปช่วย

“รินพี่ไม่ได้เป็นอะไรขนาดนั้นหรอก”

“โห...หลับในจนขับรถชนข้างทางเนี่ยนะพี่ รู้ตัวไหมพี่สลบไปชั่วโมงหนึ่ง รินจะบ้าตายอยู่แล้ว” รินเดินลงไปเปิดประตูให้ วิษณุนึกถึงตอนเกิดอุบัติเหตุเมื่อคืนจำได้ว่าง่วงมาก มีรถแล่นมาเบียด เขาหักหลบรถพุ่งเข้าหาต้นไม้ใหญ่ ทันใดนั้นมีผู้หญิงใส่ผ้าแถบปรากฏตัวขึ้น เขาตกใจหักหลบอีกครั้ง รถพุ่งชนฟุตปาท จากนั้นเขาจำอะไรไม่ได้อีกเลย เสียงพูดของรินทำให้เขาตื่นจากภวังค์