ตอนที่ 14
แดนสุขสำราญบานใจเต็มที่ ลากกลิ่นจันทร์ไปเต้นรำด้วยลีลาฝึกซ้อมกันมาก่อนจะโพสท่าจบอิงแอบแนบชิดท่ามกลางเสียงปรบมือชื่นชมจากทุกคน
เป็นอันว่างานปาร์ตี้ครั้งนี้สำเร็จลุล่วงด้วยดี แต่แล้วก็มีข่าวร้ายกับพนักงานร้านอาหารนิมมานรดีเพราะแดนสุขบอกว่าตนมีความจำเป็นต้องปิดร้าน ซึ่งตนคิดใคร่ครวญดีแล้ว
พวกกลิ่นจันทร์กลับไปก่อนจึงไม่ได้ยินเรื่องนี้จากปากแดนสุข เมื่อรู้ข่าวก็ตกใจมากไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ สุรินทร์เองก็เช่นกัน ตกใจจนต้องรีบติดต่อแดนสุขเพราะอยากฟังเหตุผล
แดนสุขจำใจประกาศขายร้านอาหารเพราะจะนำเงินไปใช้หนี้บริษัทที่พ่อทำขาดทุนไว้ แม้ขายหุ้นไปแล้วก็ยังไม่พอ และเขาไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากเจ้าสัวเทียนที่ยื่นมือเข้ามา ซึ่งเรื่องนี้คุณยายรับรู้และไม่คัดค้าน
สุรินทร์ไม่เห็นด้วย แต่แดนสุขก็ยืนยันไม่อยากให้เขาต้องลำบากไปด้วย กลิ่นจันทร์เสียใจและน้อยใจมากที่แดนสุขไม่บอกเธอสักคำ ทำเหมือนไม่เห็นความสำคัญของเธอเลย แถมยังหายหน้าไปอีก โดยไม่รู้ว่าเขากำลังยุ่งเรื่องจะเปิดร้านใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นความสำคัญ กลิ่นจันทร์ตัดใจทำงานของตนต่อไปทั้งที่รู้สึกแย่ วันหนึ่งแดนสุขตั้งใจมาหาเธอที่บริษัทแต่คลาดกัน เจออินธากับนิต้าร์จึงชวนไปดูแผงให้เช่าแถวตลาดที่จะเปิดร้านใหม่
สองคนเห็นสภาพแล้วติงว่าจะไหวเหรอ เพราะมันทั้งโทรมและเก่าคงต้องปรับปรุงกันอีกเยอะ
“อย่าเพิ่งดูถูกสิ ตรงนี้น่ะทำเลเวิร์กสุดแล้ว คนเดินผ่านไปผ่านมาจะเห็นก่อนเลย ฮวงจุ้ยก็ดีด้วย”
“แต่เหมือนเจ้าของเก่าเขาเน่าหนอนนะคะเนี่ย”
“เพราะอย่างนั้น ผมถึงต้องมารีโนเวทใหม่ไงนิต้าร์”
“แล้วทำไมไม่บอกเจ๊มันสักนิด”
“ก็จะบอกตั้งหลายรอบแล้ว มีแต่คนมาขัดทุกที อย่างวันนี้ก็ดูสิ หายจ้อยไปไหนก็ไม่รู้”
“ก็มันเข้าใจว่าคุณไม่บอกมันน่ะสิ เมื่อเช้าก็ฟูมฟายจะเป็นจะตาย”
“ขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ใช่สิคะ คุณกลิ่นน่ะตีอกชกตัวกลิ้งเกลือกร้องไห้ไปสามตลบ”
“นี่ก็เว่อร์ไปครับ...ก็ตามประสาเจ๊มันแหละ คุณรีบไปบอกมันเลย”
“ไม่ดีกว่า”
“อ้าว ทำไมล่ะ”
“ปล่อยไปก่อน สนุกดี”
“จะบ้าเหรอ คุณนี่มันติงต๊องว่ะคุณแดน ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่...เนอะคุณนิต้าร์เนอะ”
“นิต้าร์ก็ว่าสนุกค่ะ เอาแบบนี้แหละ นิต้าร์ร่วมด้วย”
อินธาเหวอ นิต้าร์ไม่สนใจ อยากรู้ว่าแดนสุขขายร้านเดิมแล้วจะพอใช้หนี้หรือเปล่า?
ตกเย็นแดนสุขกลับบ้านนั่งคำนวณตัวเลขแล้วคิดหนัก คุณยายจับสังเกตท่าทีหลานชายก่อนถามว่าพอหรือไม่พอ ถ้าไม่พอให้บอกมาตรงๆจะได้หาทางช่วยกัน เผื่อมีของอะไรในบ้านเอาไปขายได้ แต่แดนสุขไม่คิดรบกวนคุณยาย ยืนยันว่าตนจัดการเองได้
ooooooo