แม่สื่อปากร้าย ผู้ชายรสจัด
ตอนที่ 12
ตงตงกลืนน้ำลายเอื๊อก ไม่กล้าเถียงสักคำ
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อน แล้วจำไว้นะ อย่ามาลองดีกับผม”
สุรินทร์ชี้หน้าแล้วออกจากห้องไป ตงตงโล่งอก หยิบโทรศัพท์ที่แอบบันทึกเสียงสุรินทร์เมื่อสักครู่ไว้ขึ้นมายิ้มเจ้าเล่ห์...พึมพำว่ารู้จักตนน้อยไป
ooooooo
ค่ำนั้นแดนสุขปิดร้านเตรียมตัวกลับบ้านโดยไม่รู้ว่ากลิ่นจันทร์มาด้อมๆมองๆเขาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย อยากหาทางช่วยเรื่องที่ร้านอาหารกำลังโดนโจมตี แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะช่วยอย่างไรดี
กลับถึงบ้านแดนสุขรู้สึกเหนื่อยล้า คุณยายพอจะรู้ปัญหาที่ร้านจึงมาเลียบเคียงถามหลานชาย
“ยายได้ข่าวว่าที่ร้านมีเรื่องอะไรอีกเหรอ”
“ไม่มีอะไรหรอกครับยาย แค่ลูกค้าไปรีวิวไม่ค่อยโอเคน่ะครับ แต่น้องหมิงเขาให้ทนายดำเนินการไปแล้ว”
“อะไรกัน ถึงกับต้องมีทนายเลยเหรอ เรื่องใหญ่โตมากเหรอลูก”
“ไม่หรอกครับ แต่น้องหมิงเขาอยากเชือดไก่ให้ลิงดูเฉยๆน่ะครับ”
“ตกลงหนูหมิงหมิงเป็นอะไรกับเรากันแน่”
“ตอนนี้เราคบกันเป็นแฟนน่ะครับ”
“ตอนนี้? ใช้คำว่าตอนนี้หมายความว่ายังไง หรือว่าเราคิดจะทำอะไรกันแน่ ไม่ใช่ไปหลอกอะไรเขาอีกนะ”
“แดนไม่ได้หลอกครับยาย น้องหมิงเขาขอโอกาส แดนก็ให้ แต่อนาคตจะเป็นยังไงก็อีกเรื่องหนึ่งครับ”
“แบบนี้มันจะดีเหรอลูก”
“ดีสิครับ บางเรื่องก็ต้องให้เจ้าตัวเขาเข้าใจด้วยตัวเองครับ” แดนสุขพูดจริงจัง คุณยายมองอย่างเป็นห่วง
คืนเดียวกันกลิ่นจันทร์นอนไม่หลับ ครุ่นคิดแต่จะหาทางช่วยแดนสุขให้ผ่านเรื่องร้ายไปให้ได้ ในที่สุดเธอก็คิดออกแล้วเร่งดำเนินการในทันที ก่อนที่รุ่งขึ้นจะไปบอกอินธาและพนักงานในออฟฟิศ
ปรากฏว่าทุกคนไม่ค่อยเห็นด้วยเพราะเป็นการควักเนื้อ หาว่ากลิ่นจันทร์ที่เค็มเหมือนเกลือเปลี่ยนเป็นสายเปย์ ตัดแล้วซึ่งทุกสิ่ง ปลงได้แล้วงั้นหรือ
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นแหละ ฉันคิดดีแล้ว ที่ทำแบบนี้มันก็เหมือนประชาสัมพันธ์บริษัทเราไปด้วยในตัว มันก็เหมือนกับไปลงโฆษณา”
“แต่นี่มีจุดประสงค์แฝง” อินธาติง
“เออ แฝงก็แฝง แล้วทำไมล่ะ คุณแดนเขาก็ลูกค้าเก่าเรา ช่วยกันแค่นี้ไม่ได้หรือไง”
“ได้จ้ะได้ ไม่มีใครว่าอะไรหรอกจ้า”
กลิ่นจันทร์มองค้อนอินธาก่อนจะนั่งดูโน้ตบุ๊กตรงหน้า เห็นโพสต์กิจกรรม “ปาร์ตี้นี้เพื่อคนนก...ไร้คู่”
หมอเอ็กซ์อยู่โรงพยาบาลก็กำลังกดโทรศัพท์ดูโพสต์กิจกรรมนี้ ขณะที่นิต้าร์ออกกำลังกายแต่ไม่วายสนใจกิจกรรมนี้ด้วยเหมือนกัน
ooooooo
