ชั่วโมงต้องมนต์

เมื่อปัญหาทุกอย่างคลี่คลายแล้ว ณฤทธิ์ขอเดตกับซินแบบเพื่อนสาว ชวนไปปิกนิกกัน ตนอยากพักผ่อนบนโลกนี้เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะได้พักตลอดไป

บุญสิตาจึงพาไปที่สวนดอกไม้สวยงาม ณฤทธิ์รำพันอย่างมีความสุขกับธรรมชาติและอากาศบริสุทธิ์ว่า

“เราโชคดีจริงๆที่ได้เกิดมาบนโลกใบนี้ ธรรมชาติที่อยู่รอบตัว อากาศที่เราหายใจ อาหารที่เรากิน ภาพต่างๆ

ที่มองเห็น เสียงต่างๆที่เราได้ยิน มันดีงามไปหมด...

ฉันจะใช้ทุกวินาทีที่เหลือให้ดีที่สุด สัมผัสทุกอย่างให้ได้มากที่สุด เพราะชาติหน้าไม่รู้ว่าฉันจะได้เกิดมาใช้ชีวิตแบบนี้อีกไหม ฉันอาจเกิดมาได้แค่ครั้งเดียวก็ได้”

บุญสิตาสะเทือนใจจนน้ำตาไหล หันไปรื้อของในตะกร้า เห็นสมุดโน้ตเล่มหนึ่งจึงหยิบมาดู ที่หน้าปกเขียนว่า “ชั่วโมงต้องมนต์” ณฤทธิ์บอกว่า

“ฉันใส่ไว้เองแหละ เธอให้สมุดฉันมา เวลาเหงาๆ

ฉันเลยเขียนเรื่องราวแต่ละคนที่ฉันได้ไปเจอมาเก็บ

เอาไว้น่ะ ฉันอยากฝากสมุดเล่มนี้ให้เธอไปพิมพ์แจกเป็นของชำร่วยงานศพฉัน”

บุญสิตาเปิดสมุด “ชั่วโมงต้องมนต์” ดู ในนั้น มีทั้งบันทึกและรูปที่เล่าเรื่องราวต่างๆในสังคมที่คนคิดฆ่าตัวตายด้วยสาเหตุต่างๆ ทั้งเรื่องเล็กและเรื่องใหญ่ เรื่องอกหักรักคุด เรื่องสามีมีเมียน้อย กระทั่งเรื่องหนี้สิน

ตอนหนึ่งบันทึกไว้ว่า

“เหตุการณ์ต่างๆที่ฉันเจอ ทำให้ฉันรู้ว่า แค่เรา แข็งแรง มีชีวิต มีลมหายใจกับคนที่รัก คือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว ฉันอยากให้ทุกคนที่ฉันรักใช้เวลาที่เหลืออยู่กับคนที่รักให้คุ้มค่าเพราะความเป็นความตายมันเกิดขึ้นได้ทุกเวลา” ณฤทธิ์ฝากบุญสิตาให้เอาเรื่องราวที่ตนเขียนไปบอกพวกเขาเหล่านั้นด้วย

งานศพของณฤทธิ์ เจ้าตัวขอให้จัดดอกไม้ให้สวยงาม มีซุ้มภาพความทรงจำกับเพื่อนๆ ความสำเร็จของเด็กๆในบริษัท บรรยากาศในงานอบอุ่นเหมือนงานเลี้ยงส่งเพื่อนมากกว่างานศพ

บุญสิตาได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนกล่าวความรู้สึก เธอกล่าวอย่างซาบซึ้งถึงความมุมานะในการสร้างบริษัทและปั้นเด็กขึ้นมาจนประสบความสำเร็จโดยมีพุฒิเมธ ศรันย์และจัสตินร่วมต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันมา ตัวเองนั้น เวลาที่อยู่กับมาร์คเอนเตอร์เทนเมนท์เป็นเวลาที่มี

ความสุขมากและทำให้ความฝันของตนเป็นจริง

ทุกคนมุ่งมั่นที่จะสานฝันของมาร์คให้เป็นจริงและแข็งแกร่งเติบโตยิ่งขึ้น สมบัติก็จะดูแลบริษัทให้ดีขอให้มาร์คหลับให้สบาย ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้ว

ของขวัญสำคัญที่ณฤทธิ์ทำให้กับบุญสิตาที่สละร่างให้เขาสิงทำในสิ่งต่างๆคือ ทะเบียนสมรสของพุฒิเมธกับบุญสิตา...

วันเวลาผ่านไป บุญสิตากับพุฒิเมธยืนดูทารกในตู้อบ ทั้งสองตะลึงอึ้งเมื่อเห็นทารกนั้นหน้าเหมือน ณฤทธิ์ บุญสิตาถึงกับอุทาน

“คุณมาร์ค!”

ท้องฟ้าวันนี้ สดใสราวกับแผ่นกระจก มีข้อความปรากฏสวยงามอ่อนหวานบนท้องฟ้าว่า

“ชั่วโมงต้องมนต์จบแล้ว แต่เวลาต้องมนต์ดีๆ

ในชีวิตคุณยังไม่จบนะ อย่าลืมใส่ใจใช้เวลาดีๆกับคนที่คุณรักนะจ๊ะ”

ณฤทธิ์เองก็ฝากเสียงมาอย่างรักห่วงใยและคิดถึงทุกคนว่า

“เวลาให้โอกาสทุกคนเสมอ ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ...เรายังกลับไปแก้ไขทุกอย่างได้...จบจริงๆแล้วย่ะ”

ooooooo

–อวสาน–