ชั่วโมงต้องมนต์
ตอนที่ 14
อ่านจดหมายจบพุฒิเมธน้ำตาไหลพูดกับร่างบุญสิตาที่ยังนอนไม่ได้สติว่า...
“คุณลุกขึ้นมาพูดกับผมเองสิ ผมไม่อยากได้ลมหายใจสุดท้ายจากคุณแบบนี้ ผมจะรอคำว่ารักสั้นๆจากปากคุณ”
เจนนี่รู้ว่าพุฒิเมธเฝ้าซินอยู่จึงมาดูให้เห็นกับตา พอเห็นสายตาที่เขามองร่างซินด้วยความรักก็ยิ่งบาดใจหันหลังกลับก็เจอดนุดลยืนมองอยู่ ดนุดลเอาน้ำสตรอเบอรี่ที่เธอชอบให้ดื่มถามว่าไม่เข้าไปเยี่ยมหน่อยหรือ เจนนี่บอกว่าไม่ ทำใจไม่ได้ ถามดนุดลว่าตอนเขาอกหักผ่านมาได้อย่างไร
“ตอนแรกทำใจไม่ได้หรอก ถึงคิดสั้นไง แต่พอผ่านมาได้ ความเจ็บตรงนั้นมันก็แค่เรื่องนิดเดียว ถึงเขาจะไม่รักเรา ก็ยังมีคนอื่น มีแฟนคลับมากมายที่รักเรา ก็เลยตั้งใจทำงานให้ดี พอตั้งใจทำงานมากๆสักพักก็ลืมไปเอง...อย่าได้แคร์ เป็นซุปตาร์ต้องสตรอง” ดนุดลยิ้มให้กำลังใจ เจนนี่พยักหน้าอย่างขอบใจ
ooooooo
วรรณนากับสมบัตินั่งคุยกันอยู่ที่บ้าน วรรณนาถามว่าเมธยังไม่กลับหรือ สมบัติบอกว่าปล่อยให้เขาอยู่ไปเถอะ ตนเข้าใจความรู้สึกของเมธดีว่ามันทรมานแค่ไหน วรรณนาบอกว่าถ้าเมธเจ็บแทนได้คงทำไปแล้ว
“แต่ซินคงไม่ดีใจหรอกถ้ามีใครต้องเป็นอะไรแทน เขาคงเสียใจด้วยซ้ำ ตอนที่แม่ของมาร์คหักพวงมาลัยเพื่อช่วยชีวิตผม ผมก็รู้สึกผิดแล้วโทษตัวเองมาตลอด”
“เพราะแบบนี้ใช่ไหมคะ คุณถึงไม่เคยเถียงมาร์คหรือญาติของฉันเวลาที่เขาว่าคุณว่าทำร้ายพี่สาวฉัน
สักคำ...พี่ฉันป่วยหนัก เขาคงรู้ว่าต่อให้เขารอดก็อยู่ได้ไม่นาน สู้ให้พี่บัติรอดเพื่อดูแลมาร์คดีกว่า อย่าคิดมากเลยนะคะ พี่เขาตัดสินใจดีแล้ว”
ที่มุมหนึ่งณฤทธิ์ได้รับรู้ความจริงถึงกับอึ้งเพราะตัวเองโทษพ่อมาตลอดว่าพ่อฆ่าแม่ บอกบุญสิตาที่ยังเข้าร่างไม่ได้ขณะนั่งคุยกันที่ดาดฟ้าว่า
“แม่เธอปกป้องเธอ ก็คงคิดแบบแม่ของฉัน
เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเลิกโทษตัวเองว่าทำให้แม่ต้องตายได้แล้วนะ ใช้ชีวิตให้มีค่า สมกับที่แม่เสียสละเพื่อเธอ”
“ตั้งแต่ออกจากร่าง ฉันได้แต่มองดูร่างตัวเองโดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้ ฉันรู้เลยว่าการที่เรามีลมหายใจสามารถใช้ชีวิตทำอะไรต่ออะไรได้ มันมีค่าแค่ไหน ถ้ากลับไปได้ฉันคงใช้ชีวิตให้เต็มที่กว่านี้ ฉันคงทำอะไรเพื่อตัวเองมากขึ้น คงไม่ใช้ชีวิตแบบไร้เป้าหมายอีกแล้ว...”
“ถ้ากลับไปได้ ฉันจะจัดการเรื่องทุกอย่างให้เร็วที่สุด ฉันสัญญา”
ระหว่างนั้นเองเสียงนาฬิกาดังไปทั่วบริเวณ เหมือนเห็นด้วยกับที่ทั้งสองได้เรียนรู้และเข้าใจชีวิต ทั้งสองแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แล้วร่างบุญสิตาก็รู้สึกตัว พุฒิเมธดีใจแต่กลายเป็นว่าเป็นวิญญาณของณฤทธิ์ เขาเล่าสิ่งที่เวลาบอกให้พุฒิเมธฟัง ถึงสาเหตุที่บุญสิตายังกลับร่างตัวเองไม่ได้ บอกพุฒิเมธอย่างเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ว่า
“มีทางไหนที่ฉันสามารถช่วยซิน ทำให้ซินกลับมาเป็นปกติได้บ้าง ฉันยอมทำทุกอย่าง...ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิต” ณฤทธิ์คิดถึงที่ตนเองบอกกับเวลาไว้ว่า “ฉันตกลง จะเอาเวลาฉันไปเท่าไหร่ฉันก็ยอม ฉันยอมแลกชีวิตฉัน ขอให้ช่วยซินได้”
การตัดสินใจแลกชีวิตกับบุญสิตาทำให้ณฤทธิ์มีเวลาอยู่บนโลกได้อีกอาทิตย์เดียว พุฒิเมธบอกว่า
เจ็ดวันที่เหลือจะให้ตนช่วยอะไรก็บอก
“เจ็ดวันนี้เราต้องจัดการเรื่องกันต์ให้เรียบร้อย ฉันจะไม่ให้ซินมาเสี่ยงเพราะฉันอีกแล้ว” พุฒิเมธบอกว่าถ้ากันต์รู้ว่าซินรู้สึกตัวแล้วมันไม่ปล่อยเฮียไว้แน่ “หวังว่าเราจะจัดการมันได้ก่อนมันจะทำอะไรซิน”
จริงดังพุฒิเมธคาด พอกันต์รู้ว่าบุญสิตาฟื้น เขาก็สั่งลูกน้องหาคนให้ ตนมีงานสำคัญให้ทำคืนนี้
จิกตาพึมพำ “วันนี้แกได้ไปเกิดใหม่แน่ไอ้มาร์ค”
ooooooo
