ระเริงไฟ
ตอนที่ 13
“เพราะเด็กคุ้นกับเสียงหัวใจของแม่ตั้งแต่อยู่ในท้อง เหมือนผมที่ต้องฟังเสียงหัวใจของคุณ...ผมถึงหลับได้”
ญาดาใจอ่อนยวบ แต่ยังไม่ตกลงจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม
ชาคริตไม่ยอมแพ้ ตามตื๊อขอความเห็นใจ “ดา...ผมต้องทำยังไง เราจะจดทะเบียนกัน คุณไม่ชอบอยู่คอนโด ผมจะหาบ้านให้คุณ เราจะได้อยู่ด้วยกันเหมือนครอบครัวอื่น”
“สิ่งที่ดาต้องการ คุณทำให้ไม่ได้หรอก”
“ผมทำได้”
ญาดาถอนใจยาว ก่อนจะยื่นข้อเสนอ “คุณไปเริ่มชีวิตใหม่กับดา...กับลูกของเรา คุณจะพาดาไปอยู่ที่ไหนในโลกนี้ก็ได้ ขอให้คุณทิ้งทุกเรื่องที่เกิดขึ้นให้มันเป็นอดีตไป”
“โดยเฉพาะเรื่องระหว่างพ่อคุณกับผม”
“ค่ะ...คุณต้องปล่อยวางให้ได้”
“ยี่สิบปีนะดา...ยี่สิบปีที่ผมทนทุกข์ทรมาน มันไม่ใช่เรื่องง่าย”
“เราต้องเสียสละเพื่อลูก ดายอมโดนประณามว่าเลือกผู้ชาย ไม่เลือกครอบครัว ส่วนคุณก็ต้องเลิกคิดเรื่องแก้แค้น ไม่งั้นเรื่องของเราไม่มีทางเป็นไปได้”
ชาคริตคิดหนัก ความรักต่อญาดาเป็นเรื่องที่เขาฝืนหัวใจตัวเองไม่ได้ แต่ความแค้นต่อดิลกก็เป็นเรื่องละเลยไม่ได้เช่นกัน ญาดาเข้าใจความรู้สึกเขาดี แต่ก็อยากให้เขาทบทวนและปล่อยวาง
“คุณคริต...แค่เราไม่เกลียดกันก็พอแล้ว...ดาฝันมากเกินไป”
น้ำเสียงเศร้าๆของญาดาทำให้ชาคริตตัดสินใจโกหก
“คุณไม่ได้ฝันมากไป เราจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกัน”
ญาดาโผกอดเขาด้วยความดีใจ ปลื้มจนน้ำตาไหล
“ผมยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อคุณกับลูก”
ท่าทางดีใจของญาดาทำให้ชาคริตย้ำทิ้งท้าย แม้จะเครียดที่ต้องโกหก แต่ก็คิดง่ายๆแบบขอไปทีว่าขอจัดการเรื่องแก้แค้นดิลกเรียบร้อยแล้วค่อยคิดแก้ตัว...ขอแค่วันนี้มีเธอเหมือนเดิมก็พอ
ooooooo
ชญานีกับไตรทศจับมือกันหนีพวกปิงกับบอดี้การ์ดจนเหนื่อยหอบ ก่อนตัดสินใจไปหลบในแผนกธาราบำบัดหรือการทำกายภาพในน้ำ
ไตรทศมีสีหน้าอิหลักอิเหลื่อเมื่อโดนสายตาแทะโลมจากบรรดาคนไข้สาวน้อยสาวใหญ่ที่มารักษาตัว ชญานีขำมากและแกล้งส่งเขาลงน้ำไปทำกายภาพกับบรรดาคนไข้สาวๆ
หลังทำกายภาพจนจบ ชญานีกับไตรทศก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและผลัดกันเช็ดผม ไตรทศเห็นสภาพไม่มีฟอร์มของเธอก็อดไม่ได้จะแกล้งหยอดเสียงหวาน
“ผมเป็นคนแรกที่ทำแบบนี้ใช่เปล่า”
“ไม่ใช่”
“คนที่สองต่อจากพี่ชายคุณ”
“คนที่สี่...พี่นะก็เคยเช็ดผมให้ น้องขวัญก็เคย”
“สรุปว่าผมไม่ใช่คนพิเศษสำหรับคุณ”
ไตรทศตัดพ้องอนๆ น้อยใจที่เธอไม่เคยแสดงออกว่ารัก ชญานีสงสารปลอบใจด้วยการจูบแก้มเขาเบาๆ ไตรทศถึงกับอึ้งไปอึดใจ...เซอร์ไพรส์มากที่เธอยอมเปิดใจให้เขามากขึ้น
เขมิกาผิดหวังจากทัศนะเลยพานหัวเสียกับทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องญาดาที่เธอยังไม่ได้ข่าว เมื่อไตรทศกลับถึงบ้านก็เหวี่ยงอย่างบ้าคลั่ง โวยวายว่าน้องชายไม่สนใจหรือเป็นห่วงพี่สาวคนโต
“ผมห่วง...แต่ผมแน่ใจว่าพี่ดาปลอดภัย พี่ดากำลังท้อง นายชาคริตต้องดูแลเป็นอย่างดี”
“แล้วไง...แล้วเธอก็จะยอมรับเขาเป็นพี่เขยงั้นเหรอ แล้วพี่ก็ยอมรับชญานีเป็นน้องสะใภ้พี่ด้วยสิ”
ไตรทศถอนใจยาว เหนื่อยใจปนรำคาญความเจ้าคิดเจ้าแค้นของพี่สาวคนรอง
“พี่เขมผิดหวังในความรัก ทุกคนก็เลยสมหวังไม่ได้งั้นสิ”
“อย่าเฉไปเรื่องอื่น”
“เราจะทำไงได้ ตอนนี้พี่ดากำลังเสียเปรียบ”
“เรื่องที่พี่ดาท้องเหรอ ท้องแล้วเสียเปรียบตรงไหน ตอนนี้แหละที่เราจะพลิกเกมเพื่อให้ได้เปรียบบ้าง
ก่อนอื่นเราต้องทำให้พี่ดากับนายนั่นแตกหักกันก่อน”
“พี่เขมคิดทำอะไร...”
เขมิกาไม่ยอมแพ้เรื่องเอาคืนชาคริต หวังจะใช้ลูกในท้องของญาดาเป็นเครื่องมือ เช่นเดียวกับชาคริตที่ไม่ได้วางมือจากดิลกเหมือนที่รับปากญาดา แต่ส่งคนไปตามสืบจนได้เบาะแสว่ากสิณอาจรู้เรื่องบางอย่าง
กสิณยังไม่รู้ตัวจะถูกจับไปเค้นคอ วุ่นวายกับบริษัทแชร์ลูกโซ่ของดิลกที่ทำท่าจะยุ่งเหยิงขึ้นทุกวันเพราะลูกค้าเริ่มประท้วงที่ไม่ได้สินค้าอาหารเสริมไปขายตามสัญญา
ปาริฉัตรกับกมลพรรณต้องช่วยกันรับหน้าลูกค้าแทบไม่หวาดไม่ไหว ก่อนจะถอยมาตั้งหลักในออฟฟิศ และโวยวายใส่กสิณที่ยืนยันว่าปัญหาทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะบริษัทหมุนเงินไม่ทัน!
“ตอนนี้การเงินบริษัทเราขาดสภาพคล่อง ถ้าหาคนมาร่วมลงทุนก็หมดปัญหา...คุณช่วยหน่อยสิ”
“มันหน้าที่คุณ ไม่ใช่หน้าที่ฉัน”
“ผมไม่รู้จักใครที่นี่”
“มันเรื่องของคุณ ไม่ใช่เรื่องของฉัน”
“เออ...ผมไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว ถ้าบริษัทเจ๊ง ผมก็กลับซูริก คุณสิ...ถ้าไม่มีบริษัท คุณจะทำอะไร”
“แต่งงานไง...เรามีสัญญามัดตัวคุณอยู่”
“ผมไม่แต่ง! คุณจะไปฟ้องกี่ศาลก็ไปฟ้องเลย บอกแล้วผมมันไม่มีอะไรจะเสีย!”
กสิณประกาศทิ้งท้ายแล้วผละไป ทิ้งปาริฉัตรให้เต้นผางด้วยความโกรธจัด เป็นตายร้ายดีจะไม่ยอมตกอับกลายเป็นพีอาร์กระจอกๆเหมือนตอนทำงานที่บีสตาร์อีก และเพื่อเอาคืนกสิณ เธอเลยนัดเจอชาคริต โดยอ้างว่ามีเบาะแสและข้อมูลลับของดิลก แต่ชาคริตก็จับได้ว่าเธอโกหก
“ผมมีแหล่งข่าวที่น่าเชื่อถือกว่าทางคุณ ทีหลังจะโกหก...ควบคุมสติกว่านี้ พูดช้าๆ อย่าเกร็งมือ”
“ฉัตรขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ แต่ฉัตรจำเป็นจริงๆ”
“ผมไม่มีวันร่วมมือกับบริษัทที่หลอกคนให้ไปตายหรอก!”
ชาคริตโยนระเบิดเรื่องบริษัทแชร์ลูกโซ่แต่ไม่ยอมอธิบายมากกว่านั้น ทิ้งปาริฉัตรให้ยืนงงคนเดียว ก่อนมุ่งหน้าสู่โกดังร้างเพื่อเค้นคอกสิณที่เขาให้ลูกน้องไปจับตัวมาก่อนหน้า
กสิณกลัวจนตัวสั่นเพราะถูกซ้อมจนสะบักสะบอม แต่ยังไม่ยอมบอกเรื่องดิลกนอกจากเบอร์บัญชีลับที่ธนาคารในสวิตฯ ชาคริตแสยะยิ้มร้าย ขู่และสั่งทิ้งท้าย
“เป็นการเริ่มต้นที่ดี รวบรวมหลักฐานทุกชิ้นที่ดิลกเกี่ยวข้องกับบริษัทมาให้ฉัน ไม่งั้นแกได้ติดคุกแทนดิลกแน่!”
ooooooo
