แม่สื่อปากร้าย ผู้ชายรสจัด
ตอนที่ 15
“คุณกลิ่นขา...ไหนคะผู้ชายที่บอกว่าเหมาะกับนิต้าร์แน่ๆ”
นิตาร์เดินปรี่เข้ามาท่าทางกระตือรือร้นเต็มที่ กลิ่นจันทร์ปรายตาไปที่มิสเตอร์ดอร์สัน นิตาร์มองตามแล้วผงะ ขณะที่แดนสุขหรือดอร์สันหน้าเบ้เหมือนจะร้องไห้
ผ่านไปไม่นานแดนสุขหนวดเคราหลุดลุ่ยวิ่งพรวดออกมาตามด้วยฝรั่งหลายลูกลอยละลิ่วด้วยฝีมือกลิ่นจันทร์
“ช่วยด้วยยยยยย...”
“จะหนีไปไหน เป็นฝรั่งไม่ใช่เหรอ เอาฝรั่งไปกินซะสิ”
แดนสุขดึงอินธามาบัง กลิ่นจันทร์ยังขว้างฝรั่งไม่หยุด นิต้าร์เคี้ยวฝรั่งจิ้มพริกกะเกลือตุ้ยๆ พร้อมส่งเสียงเชียร์อย่างออกรส
“เอาเลยค่ะ เอาให้สไตรก์เลย”
“โอ๊ย! คนนะไม่ใช่พินโบว์ลิ่ง”
“เดี๋ยวๆ เจ๊ใจเย็น แล้วคุณนิต้าร์ไหนทีแรกสนับสนุน...ว่าแล้วเชียวต้องหักหลัง”
“คุณอินพูดอะไร ไม่เห็นรู้เรื่อง นิต้าร์บอกแล้วว่ายังไงก็หลอกคุณกลิ่นไม่ได้ สองคนนี้ก็ไม่เชื่อค่ะ”
อินธาอยากจะร้องไห้ที่นิต้าร์กลับลำหน้าตาเฉย ส่วนแดนสุขก็เอาตัวรอดว่าตนไม่ได้ตั้งใจทำ แต่โดนอินธายุยงส่งเสริม
“แหม...คิดว่าตัวเองเป็นทีมแปลงโฉมจากฮอลลีวูดหรือไงยะคุณดอร์สัน ใครๆถึงจะดูไม่ออกน่ะ ไอ้ฝรั่งขี้นก แกด้วยไอ้อิน ชอบนักใช่ไหมฝรั่งน่ะ”
“เออ เอาให้ตายไปเลยไป อะไรๆก็ลงที่ไอ้อินตลอด”
“ท้าเหรอ ได้เลย”
กลิ่นจันทร์ทำท่าจะขว้างฝรั่งอีก แดนสุขรีบวิ่งมากอดเลยโดนทุบหัวด้วยลูกฝรั่งเต็มๆ
“โอ๊ย! เจ็บนะ หัวฉันไม่ใช่กระท้อน ทุบเอาๆ ขอโทษๆ ยอมรับผิดแล้ว ฉันเป็นคนต้นคิดเองแหละ”
“สนุกไหมล่ะ หลอกให้ฉันคิดว่าคุณหนีไปยังไม่พอ ยังมาปลอมตัวบ้าๆอีก”
“เดี๋ยวนะ อันแรกเธอเข้าใจไปเองนะ”
“ไม่ต้องเลย ยังไงคุณก็ผิดอยู่ดี ดูซิเนี่ย ทั้งหนวดทั้งเครา ตาอีก จ้าซะเหลือเกิน”
กลิ่นจันทร์แหกตาแดนสุขที่ใส่เลนส์สีฟ้า เขาร้องโอดโอยอ้อนว่าเจ็บ แค่นั้นกลิ่นจันทร์ก็ชะงักเปลี่ยนเป็นสงสาร แดนสุขเลยได้ใจออเซาะใหญ่ นิต้าร์กับอินธาค่อยๆ ถอยออกมาเปิดโอกาสให้สองคนปรับความเข้าใจกัน
แดนสุขนอนหนุนตักกลิ่นจันทร์ให้เธอหยอดตา ยิ้มไปยิ้มมาอย่างมีความสุข
“ไม่ต้องมายิ้มเลย ฉันยังโมโหอยู่นะ”
“ขอโทษ เรื่องร้านน่ะจะบอกตั้งหลายรอบแล้ว มันไม่มีโอกาส”
กลิ่นจันทร์ถอนใจมองเขาด้วยความสงสาร ถามว่าทำใจได้แน่หรือ
“แน่สิ ดีออก ร้านใหญ่เหนื่อยจะตาย มาทำร้านเล็กๆดีกว่า สบายใจ”
“นั่นเรียกใหญ่แล้วเหรอ”
แดนสุขยิ้มกริ่ม พึมพำว่าไม่ใหญ่แต่ราคาดี
กลิ่นจันทร์ไม่ได้เอะใจ ถามถึงร้านใหม่ว่าเมื่อไหร่จะเปิด
“รอแต่งก่อน...แต่งร้าน ทำไมเธอต้องหน้าแดงด้วย”
“แดงที่ไหน ตาลายแล้ว”
แดนสุขหัวเราะ จับมือกลิ่นจันทร์พลางพูดเย้าแหย่ว่า “หรือจะแต่งงานดี...รอให้ทุกอย่างเรียบร้อยก่อนนะ”
หญิงสาวเขินอาย ไม่ได้มองว่าแดนสุขพูดแล้วนิ่งขรึมเหมือนคิดอะไรอยู่
ooooooo
