แม่สื่อปากร้าย ผู้ชายรสจัด
ตอนที่ 15
“นั่นแดนไปทำอะไรกับหน้ามาคะ ไว้หนวดเหรอ ทำไมขึ้นเร็ว แล้วจมูกอีก ไปเสริมมาตั้งแต่เมื่อไหร่ หมอไทยหรือหมอเกาหลีคะ”
“ช่างมันเหอะ ว่าแต่ได้เรื่องว่าไงบ้างครับ เรื่องที่แดนขอร้องน่ะ”
“ไม่มีปัญหาค่ะ นิต้าร์จัดการให้แล้ว ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากเลยค่ะ”
“ขอบคุณมากครับ แล้วมีค่าใช้จ่ายอะไรเท่าไหร่ครับ นิต้าร์บอกผมมาได้เลย จะชาร์จเพิ่มก็ได้”
“เป็นแบตเตอรี่เหรอคะ ชาร์จได้น่ะ...แหม ไม่ต้องหรอกค่ะ เงินแค่นี้ มากกว่านี้นิต้าร์ก็ให้แดนได้”
“ผมไม่เอา”
“ก็นี่ไง เลยต้องมาเหนื่อยอยู่แบบนี้”
“ตกลงเรียบร้อยหมดนะครับ”
“ชัวร์ค่ะ แดนรอดูได้เลย อีกไม่กี่วันรับรองได้เรื่อง”
“ขอบคุณมากนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่แดนมีหนวดแบบนี้ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะคะ”
“ผมง่วงนอนแล้ว ไว้คุยกันใหม่นะครับนิต้าร์”
“แหม...อ่อยหน่อยล่ะรีบง่วงเลยนะคะ”
“ฝันดีนะครับนิต้าร์” แดนสุขรวบรัดตัดความอย่างเร็ว ทิ้งให้นิต้าร์เหวอ เก้อ และเซ็ง
ooooooo
สายวันถัดมาตงตงคุยโทรศัพท์เหมือนมีลับลมคมใน เจ้าสัวเทียนถามอะไรก็ไม่บอกแถมยังเดินหนีหลบไปคุยในห้องส่วนตัว
ส่วนแดนสุขยังคงเดินหน้าปลอมตัวเป็นฝรั่งต้องหาคู่ครอง แต่เกือบโดนคุณยายกับป้าใจดีจับได้ขณะย่องออกจากบ้านพร้อมหนวดเครา
ด้านตงตงที่ทำตัวแปลกพิกลชวนให้เจ้าสัวสงสัย ตงตงเรียกลูกน้องสองคนมาคุยกันครู่หนึ่งก่อนทำท่าจะออกจากบ้านไปพร้อมกันโดยไม่ฟังเสียงเรียกของเจ้าสัวที่อยากรู้ว่าจะไปไหนกัน
“อาตง อั๊วขอนะ อย่าไปยุ่งกับอาแดนสุขอีอีก ที่เราทำกับพวกอีก็มากพอเลี้ยว ทุกวังนี้อั๊วก็ใช่ว่าจะมีความสุข ลื้อเองก็คงไม่อยากบาปไปกว่านี้ใช่มั้ย”
ตงตงหยุดฟังแต่ไม่หันมา เขาส่ายหน้าบอกให้รู้ว่าไม่ใส่ใจก่อนเดินจากไป เจ้าสัวตบโต๊ะปัง บ่นอย่างขัดใจ
“มันเพราะบาปกรรมจริงๆใช่ไหมเนี่ย พวกอีไม่มีอะไรเหลือ แต่อีก็ไม่ต้องมานั่งกลุ้มใจแบบอั๊ว”
วันเดียวกันที่บริษัทของกลิ่นจันทร์ แดนสุขปลอมตัวมาในนามมิสเตอร์ดอร์สันอย่างวันก่อน แต่วันนี้กลิ่นจันทร์หาสาวหลายคนไว้ให้เขาเลือก มีทั้งหมอ นางแบบ และคุณครู แต่ละคนแดนสุขเคยเจอมาแล้วทั้งนั้น โดยเฉพาะครูนารีวรรณที่ฉากหน้าเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ แต่ความจริงนางแซ่บได้ใจเป็นถึงสก๊อยตัวแม่
แดนสุขผงะถอยหลัง ส่ายหน้ารัวๆ หลุดปากว่าคนนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น
“พูดเหมือนเคยเจอเธอเลยนะคะ แต่ช่างเถอะค่ะ ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร กลิ่นยังมีอีกคน รับรองคุณต้องชอบแน่ๆเลยค่ะ ครบเครื่องมากค่ะ รับรองปฏิเสธไม่ลง”
“ขนาดนั้นเลยเหรอครับ”
ขาดคำประตูเปิดผลัวะ แดนสุขหันขวับกลับไปมองแล้วอึ้งเหวอ
