ตอนที่ 13
บ่ายนั้นแดนสุขกับกลิ่นจันทร์ไปซื้อของที่สำเพ็งนำมาตกแต่งร้านอาหารเพราะใกล้จะถึงวันปาร์ตี้คนโสดที่กลิ่นจันทร์จองสถานที่ไว้
หมอเอ็กซ์มาหากลิ่นจันทร์ที่บริษัทจึงไม่เจอ รู้จากอินธาว่าบอสสาวของเขาไปซื้อของกับแดนสุข ป่านนี้คงกลับมาแต่งร้านกันแล้ว
“ก็ไหนว่าคุณแดนคบกับคุณหมิงหมิงไปแล้วไง ทำไมคุณกลิ่นจะต้องไปอีกล่ะครับ”
“เจ๊มันไปเตรียมงานสำหรับลูกค้าของเราครับ พอดีเราใช้ร้านคุณแดนเป็นสถานที่จัดงาน คุณหมอฝากของไว้ก็ได้นะครับ เดี๋ยวผมเก็บไว้ให้เจ๊มันเอง”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมค่อยให้เองดีกว่า”
“กว่าจะเจอ ของหมดอายุกันพอดี มามะ เดี๋ยวผมเก็บไว้ให้”
“ไม่เป็นไรครับ คงไม่นานขนาดนั้นเพราะผมจะเอาไปให้เดี๋ยวนี้เลย”
หมอเอ๊กซ์หิ้วถุงของฝากออกจากบริษัทไป ทิ้งให้อินธานั่งเซ็งด้วยความเสียดาย
เมื่อมาถึงร้านอาหารเห็นแดนสุขกับกลิ่นจันทร์กำลังช่วยกันตกแต่งร้านอย่างมีความสุข กระเซ้าเย้าแหย่ หัวเราะต่อกระซิก หมอเอ็กซ์ก็ใจแป้ว แล้วทำทีเข้าไปช่วย แต่เกิดผิดพลาดล้มลงไปนอนทับทาบกับแดนสุขปากประกบปากกันพอดิบพอดี
สองหนุ่มแทบอ้วกใส่กัน รีบบ้วนปากกันจ้าละหวั่น โดยมีกลิ่นจันทร์ยืนพะอืดพะอม บ่นอุบอิบว่าวันนี้จะแต่งร้านเสร็จไหมเนี่ย?
ส่วนที่โรงแรมเทียนปาร์ค เจ้าสัวเทียนเพิ่งรู้จากลูกน้องว่าธนาคารปฏิเสธเงินกู้ของสุรินทร์เพราะมีคดีขึ้นมาเสียก่อน
“คดีอะไรวะ”
“คุณสุรินทร์มีเรื่องกับคุณตงตงน่ะครับ เหมือนคุณตงตงจงใจอัดเทปแล้วไปแจ้งความ”
“อะไรนะ นี่อั๊วไม่ได้สั่งให้อีทำอะไรแบบนั้นเลยนะ”
“ได้ยินมาว่าเพิ่งไปมีเรื่องกับคุณแดนสุขที่ร้านมาด้วยครับ”
“มันชักจะเกินไปแล้วนะอาตง อั๊วคงสอนมันมาไม่ดีเอง”
“แล้วหุ้นนี้ท่านจะซื้อไว้ทั้งหมดเลยใช่ไหมครับ”
“ไปจัดการเลยไป แล้วดูด้วยว่าอียังมีหนี้สินเหลืออีกเท่าไหร่ จัดการใช้ให้อีด้วย”
“ทั้งหมดเลยเหรอครับ”
“ก็ทั้งหมดน่ะสิวะ จะเหลือไว้ทำไม”
ลูกน้องรับคำแล้วกลับออกไป เจ้าสัวเทียนต่อสายบอกเลขาให้ตามหมิงหมิงมาพบตนในห้องทำงาน
ไม่ช้าไม่นานหมิงหมิงเข้ามานั่งกอดอกไขว่ห้างมองซองเอกสารตรงหน้า พูดกับเจ้าสัวว่าไม่เห็นแดนสุขบอกเรื่องขายหุ้นให้ตนรู้เลย
“มันคงหมดทางจริงๆนั่นแหละ”
“อย่างน้อยก็น่าจะบอกหมิงก่อน จะได้หาทางช่วย”
“แน่ะๆ อั๊วบอกแล้วนะ ว่าถ้าอีมาให้ลื้อช่วยเรื่องนี้อั๊วจะไม่ยอมให้อีกับลื้อคบกันอย่างเด็ดขาด”
“งั้นตอนนี้ป๊าก็รู้แล้วนะว่าพี่แดนเขาไม่ใช่คนอย่างที่ป๊าคิด”