บุพเพสันนิวาส

“อำนาจเหนือดวงจิตเป็นดังบุพเพสันนิวาส  ที่นำพาดวงใจสองดวงให้มาบรรจบกัน”

ดุจดั่งความรักของ เกศสุรางค์ (ราณี  แคมเปน) นักโบราณคดีสาวร่างอ้วนวัย 25 ปี  ที่มีหน้าตาสุดแสนธรรมดา  ทว่าเธอเป็นคนมีนิสัยร่าเริงแจ่มใส  มองโลกในแง่ดี  และมีความรู้ด้านโบราณคดีและภาษาฝรั่งเศสเป็นอย่างดี  เธอจึงเป็นที่รักของคนใกล้ชิด  แต่ผู้ที่เกศสุรางค์อยากได้รับความรักจากเขามากที่สุดก็คือ เรืองฤทธิ์ (ปรมะ  อิ่มอโนทัย) เพื่อนสนิทที่คบกันมานานหลายปี  แต่เพราะคิดว่าเรืองฤทธิ์คงไม่สนใจคนหน้าตาธรรมดาๆ  แถมยังอ้วนจนหน้าเกลียด  เกศสุรางค์จึงต้องเก็บงำความรักที่มีต่อเขาเรื่อยมา  เพื่อรอคอยวันที่เธอจะกล้าเผยความในใจกับเขา โดยที่ไม่รู้เลยว่าวันนั้นจะมาไม่ถึง

เพราะวันหนึ่งขณะที่เกศสุรางค์และเรืองฤทธิ์เดินทางกลับจากไปทำงานที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา  รถตู้เกิดอุบัติเหตุพลิกคว่ำ ยังผลให้เกศสุรางค์เสียชีวิตคาที่ !

ขณะเดียวกัน ณ อีกช่วงกาลหนึ่งย้อนเวลาไป 333 ปี  ในพ.ศ. 2225 รัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์แห่งกรุงศรีอยุธยา  ได้เกิดเหตุร้ายขึ้นเมื่อ แม่หญิงการะเกด (ราณี  แคมเปน) สาวสวยแต่จิตใจร้ายกาจ  สั่งให้ ผิน (จรรยา  ธนาสว่างกุล) กับ แย้ม (รมิดา  ประภาสโนบล) สองบ่าวผู้ซื่อสัตย์ไปล่มเรือของ แม่หญิงจันทร์วาด  (กัญญ์ณรัณ  วงศ์ขจรไกล) เหตุเพราะไม่พอใจที่เห็นจันทร์วาดชม้ายชายตาให้  หมื่นสุนทรเทวา หรือ พ่อเดช (ธนวรรธน์  วรรธนะภูติ) คู่หมั้นของการะเกด  แล้วแผนร้ายครั้งนี้ก็ทำให้บ่าวของแม่หญิงจันทร์วาดจมน้ำตายไปหนึ่งคน  แต่แม่หญิงจันทร์วาดรอดชีวิต

เรื่องนี้ร้อนถึงหมื่นสุนทรเทวา  เขามั่นใจว่างานนี้เป็นฝีมือของแม่หญิงใจคด  ปากจัด  เอาแต่ใจ  อารมณ์ร้าย  ขี้อิจฉา  จนผู้คนเอือมระอาไปทั่วอยุธยาอย่างการะเกด  เพราะในคืนเกิดเหตุเขาเห็นการะเกดเดินอยู่แถวท่าน้ำ  และถึงเขาจะเป็นคู่หมั้นคู่หมายของเธอ  แต่เขาก็ไม่เคยรักเธอเลย  ส่วนเรื่องหมั้นหมายเป็นเพียงความต้องการของผู้ใหญ่  เพราะ ออกญาโหราธิบดี (นิรุตติ์  ศิริจรรยา) บิดาของหมื่นสุนทรเทวาได้เคยขอการะเกด  ซึ่งเป็นลูกสาวของเพื่อนสนิทเอาเมื่อครั้งยังเด็ก  พอพ่อแม่ของการะเกดเสียชีวิตไปตั้งแต่ปีกลาย  ด้วยความสงสาร ออกญาโหราธิบดีจึงพาการะเกดมาอยู่ที่เรือนด้วย  แม้ คุณหญิงจำปา (ชไมพร  จตุรภุช) ภรรยาจะไม่เห็นด้วย  แต่ก็คัดค้านสามีไม่ได้  และออกญาโหราธิบดีก็ไม่เชื่อว่าเรื่องที่เกิดขึ้นจะเป็นฝีมือของการะเกด  หมื่นสุนทรเทวาจึงต้องหาทางพิสูจน์ด้วยการร่าย “มนต์กฤษณะกาลี” ซึ่งเป็นมนต์ศักดิ์สิทธิ์โบราณ  สาปแช่งผู้ที่คิดร้ายต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้มีอันเป็นไป

แล้วก็เป็นไปตามคาด  มนต์กฤษณะกาลีทำให้การะเกดทุรนทุรายจนสิ้นใจตาย  โดยมีผินกับแย้มเท่านั้นที่เฝ้าร่างไร้ลมหายใจของการะเกดอยู่ทั้งคืน  เพราะไม่กล้าไปบอกใครว่านายของตนตายแล้วด้วยฤทธิ์ของมนต์กฤษณะกาลี  เพราะนั่นจะทำให้ทุกคนรู้ว่านายของตนเป็นผู้วางแผนทำร้ายแม่หญิงจันทร์วาดจริงๆ 

ขณะที่หมื่นสุนทรเทวายังร่ายมนต์กฤษณะกาลีไม่หยุด  วิญญาณของการะเกดได้ไปพบกับวิญญาณของเกศสุรางค์  การะเกดสำนึกในการกระทำเลวร้ายของตัวเอง  และเหมือนเธอรู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นกับเกศสุรางค์  เธอจึงอ้อนวอนขอให้เกศสุรางค์ทำดี  แก้ไขความผิดที่เธอเคยทำเอาไว้แทนด้วย  ก่อนที่วิญญาณของการะเกดจะเลือนหายไป  ส่วนวิญญาณของเกศสุรางค์ก็ได้ยินเสียงร่ายมนต์กฤษณะกาลี  จึงเดินไปทางเสียงก่อนจะถูกแสงสีขาวดูดหายไป

เมื่อเกศสุรางค์ลืมขึ้นมาอีกครั้ง  เกศสุรางค์ต้องตกใจแทบสิ้นสติเมื่อพบว่าตัวเองมาอยู่ในร่างของแม่หญิงการะเกด  เช่นเดียวกับที่ผินและแย้มก็ตกใจที่นายของตนฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง  เสียงร้องเอ็ดตะโรของสามสาว  เรียกให้ทุกคนในเรือนไทยแห่กันเข้ามาดู  รวมทั้งหมื่นสุนทรเทวาด้วย  ทุกคนมองเกศสุรางค์อย่างประณามหยามเหยียดว่าเป็นตัวชั่วร้าย  เกศสุรางค์พยายามบอกกับทุกคนว่าเธอไม่ใช่แม่หญิงการะเกด  แต่เธอมาจากยุครัตนโกสินทร์  ทว่าไม่มีใครเชื่อ  และแม้เธอจะหลุดพ้นข้อกล่าวหาว่าวางแผนล่มเรือแม่จริงจันทร์วาดเพราะเธอไม่ตายก็ตาม  แต่ทุกคนก็คิดว่าการะเกดโดนอำนาจของมนต์กฤษณะกาลีเข้า  เลยกลายเป็นแม่หญิงจิตวิปลาสไปเสียแล้ว

และถึงเกศสุรางค์จะได้มีโอกาสมาอยู่ในร่างของคนสวยตามความฝัน  แต่เธออยากกลับบ้านไปหา  สิปาง (ปวีณา  ชารีฟสกุล) มารดา  และ คุณนวล (บรรเจิดศรี  ยมาภัย) ยายของเธอมากกว่า  เกศสุรางค์พยายามคิดหาทางกลับไปสู่โลกของตัวเองให้ได้  แต่เธอไม่รู้จะทำยังไง  เกศสุรางค์จึงไปหาหมื่นสุนทรเทวาเพราะคิดว่าเขาอาจจะช่วยเธอได้บ้าง  ทว่าหมื่นสุนทรเทวากลับไม่ยอมพูดกับเธอดีๆ  ซ้ำยังมีท่าทางรังเกียจราวกับว่าเธอเป็นกิ้งกือไส้เดือน  ทั้งๆที่แม่หญิงการะเกดมีรูปร่างหน้าตาสวยงามราวภาพวาดก็ตาม  เกศสุรางค์อยากรู้ว่าทำไมหมื่นสุนทรเทวาถึงเกลียดคู่หมั้นของตัวเองนักหนา  จึงไปตะล่อมถามจากผินและแย้ม  โดยอ้างว่ามนต์กฤษณะกาลีทำให้เธอมึนๆจนจำอะไรไม่ได้  ผินกับแย้มเล่าถึงอดีตที่เธอนิสัยเลวร้ายอย่างไร  แต่สิ่งที่น่าสะพรึงยิ่งกว่านั่นคือ  ก่อนหน้านี้ไม่กี่วันแม่หญิงการะเกดวางแผนร้ายล่มเรือแม่หญิงจันทร์วาดจนมีคนตาย!

เกศสุรางค์นึกถึงสิ่งที่วิญญาณของแม่หญิงการะเกดบอกว่าขอให้เธอช่วยแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดแทน  เกศสุรางค์ก็เลยคิดว่าถ้าเธอสามารถทำให้ทุกคนรักและให้อภัยการะเกดได้  เธออาจจะได้กลับบ้าน  นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเกศสุรางค์จึงทำใจยอมรับที่จะใช้ชีวิตอยู่ในร่างของแม่หญิงการะเกด 

แต่การะเกดคือเกศสุรางค์  สาวร่างอ้วนที่จิตใจดีมีเมตตา  เฉลียวฉลาด  มีอารมณ์ขัน  รักความยุติธรรม  ไม่แบ่งแยกชนชั้น  คนทั้งบ้านจึงประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงเหมือนเป็นคนละคนของแม่หญิงการะเกด  จากวาจาผรุสวาทเป็นเนืองนิตย์กลายเป็นวาจาอ่อนหวานไม่ถือตัว  ถึงกับเรียกบ่าวสองคนว่า “พี่” ตามวิถีนับญาติของคนไทยสมัยปัจจุบัน  ทำให้คุณหญิงจำปาขัดเคืองใจยิ่งนัก  นอกจากนั้นพฤติกรรมอื่นๆของแม่หญิงการะเกดที่ทำให้ผู้คนตกตะลึง  อาทิเช่น  แจกเงินบ่าว  ซื้อข้าวของเครื่องใช้แจกคนในเรือน  คิดทำเครื่องกรองน้ำแทนการใช้สารส้มแกว่งแบบโบราณ  เย็บปักถักร้อยเก่ง  ร้อยมาลัยเป็น  ทำกับข้าวได้  และสุดท้ายคือขอไปทำบุญที่วัด  ซึ่งร้อยวันพันปีการะเกดตัวจริงไม่เคยกระทำ

คุณหญิงจำปาปักใจว่าผีเข้าสิงการะเกด  หมื่นสุนทรเทวาถึงกับพูดจาขู่เข็ญเกศสุรางค์ต่างๆนานาให้รับสารภาพ  แม้ว่าในใจของตนจะเผลอไผลไปกับความน่ารักและความดีที่ไม่เคยเห็นในตัวการะเกด  แต่ก็พยายามค้นหาความจริงที่เป็นคำถามรบกวนจิตใจตลอดเวลา  เกศสุรางค์ปฏิเสธเสียงแข็ง  ยืนยันว่าตนคือการะเกด  ที่ดูเหมือนวิปลาสไปเพราะฤทธิ์ของมนต์กฤษณะกาลีเท่านั้น  ไม่ช้าตนจะเป็นการะเกดคนเดิม

ต่อจากนั้นเกศสุรางค์พยายามทำตัวกลมกลืนกับวิถีชีวิตอยุธยาให้มากขึ้น  เพื่อให้หมื่นสุนทรเทวาเลิกสงสัยเสียที  แต่สาวรัตนโกสินทร์ในศตวรรษที่ 21 ที่ต้องจำเป็นมาเป็นสาวอยุธยาในศตวรรษที่ 17 ต้องพบกับความยุ่งยากนานับประการในการดำเนินชีวิตประจำวัน  ทั้งการแต่งตัว  การเดินลุกนั่ง  การกินการอยู่  การอาบน้ำขับถ่าย  ตลอดจนภาษาพูดที่แตกต่างแม้เป็นภาษาไทยเหมือนกัน

บรรยากาศของเรือนออกญาโหราธิบดีจึงดำเนินต่อไป  โดยทั้งสองฝ่ายค่อยๆปรับตัวปรับใจกับความแปลกใหม่ที่เผชิญ

สิ่งที่เกศสุรางค์พอใจอย่างยิ่งคือ  การได้เห็นอยุธยาด้วยตาของเธอเอง  มิใช่จากบันทึกของผู้คนทั้งไทยและชาวต่างชาติ  ออกญาโหราธิบดีให้หมื่นสุนทรเทวาพาการะเกดไปเที่ยวตลาดหรือ “ป่า” ที่ชาวอยุธยาเรียก  ภูมิทัศน์ของอยุธยาที่เธอเคยจินตนาการจากหนังสือหรือจากคำสอนของอาจารย์ปรากฏให้เห็นจะๆตรงหน้า  ไม่ว่าจะเป็นป้อมเพชรอันเลื่องชื่อ  วัดพระศรีสรรเพชร์  วัดมหาธาตุ  วัดราชบูรณะ  และวัดไชยวัฒนารามที่เธอเปรียบเทียบวัดไชยตรงหน้ากับวัดไชยที่รัฐบาลไทยบูรณะจนสมบูรณ์ในปัจจุบัน  เธอได้นั่งเรือวนรอบเกาะอยุธยา  ได้เห็นวังหลวงที่งดงามอร่ามเรืองด้วยทองคำทุกหนทุกแห่ง  ได้เห็นแล้วว่าอยุธยานั้นเป็นราชธานีที่เจริญรุ่งเรืองที่สุด  ด้วยการค้าขายกับชาวต่างประเทศที่พากันเข้ามาเสริมสร้างความมั่งคั่งสมบูรณ์ให้ดินแดนนี้

นับวันเกศสุรางค์ในร่างของแม่หญิงการะเกด  ก็เป็นความเคยชินของหมื่นสุนทรเทวาที่จะพูดคุยด้วย  ที่จะพาไปเที่ยวที่ต่างๆในอยุธยา  ที่จะตอบคำถามมากมายหลายเรื่องที่เกศสุรางค์สรรหาขึ้นมาถาม  ความอยากรู้อยากเห็นของเกศสุรางค์ส่งผลต่อความกระตือรือล้นของหมื่นสุนทรเทวาที่จะตอบและอธิบาย  คำพูดเฉลียวฉลาดฉะฉาน  ไม่มีทีท่าเอียงอาย  หรือทอดสะพานอย่างที่เคยเป็น  แววตาซื่อตรงที่จ้องจับและคอยฟังคำตอบจากเขา  หมื่นสุนทรเทวาไม่รู้ตัวว่าความเกลียดชังแต่ก่อนหายไปไหนหมด  ความรู้สึกที่มาแทนที่คือความสนใจใยดี  อาทรห่วงหา  และร้อนรุ่มยามเธอมีใครอื่นมาสนใจใกล้ชิด  ใครคนนั้นไม่ใช่คนเดียว  ความหงุดหงิดจึงเป็นทวีคูณ  คนแรก หมื่นเรืองราชภักดี (ปรมะ  อิ่มอโนทัย) เพื่อนสนิท  ที่ดูจะสนใจแม่การะเกดเป็นพิเศษ  และแม่การะเกดก็ดูจะมีไมตรีตอบ  แต่หมื่นสุนทรเทวาไม่รู้สาเหตุว่าเพราะหมื่นเรืองราชภักดีนั้นหน้าตาเหมือนเรืองฤทธิ์  เพื่อนชายที่เกศสุรางค์หลงรักอยู่