มหาหิน
ตอนที่ 14
นอกจากพิมพ์แบงก์ปลอมและทำเรื่องแบ่งแยกดินแดนแล้ว ปลัดชัยยังคิดการใหญ่จะผลิตอาวุธชีวภาพ ทำให้นายพลเก้ายอดสงสัยว่าใครจะเป็นคนทำ
“เรานี่แหละทำ คนที่สั่งคือท่าน...ท่านจะอำนวยความสะดวกทั้งหมด”
“ท่านคือใคร มีชื่ออยู่ในบัญชีไหม”
“ไม่...ไม่มีชื่อท่านอยู่ในบัญชี เพราะว่าท่านคนนี้นี่แหละเป็นคนทำรายชื่อขึ้นมา”
“แสดงว่าท่านก็อยู่เบื้องหลังเรื่องพวกนี้มานานแล้วสิ”
ปลัดชัยยอมรับและคาดหวังความยิ่งใหญ่ทั้งเงินและอำนาจ โดยมีผู้สนับสนุนคือ “ท่าน” ที่ยังคงปกปิดเป็นความลับอยู่ว่าเป็นใคร?
ทิมส่งข่าวไปที่หน่วยเหนือแล้วว่าทุกคนเจอหินแล้ว แต่ฝนถูกจับตัวไป เวลานี้ทุกคนกำลังวางแผนหาทางช่วยเหลือ
ผ่านไปไม่นานทิมได้รับแจ้งกลับมาจากทางหน่วยเหนือว่าพวกมันนัดแลกตัวสร้อยฟ้าเมียผู้กำกับพงษ์กับลมและฝนที่ผาแร้งวันพรุ่งนี้ตอนเที่ยงตรง
แน่นอนว่าถึงเวลานัดหมายสองฝ่ายเตรียมรับมือกันอยู่แล้ว เกดซุ่มยิงสร้อยฟ้าตายเมื่อเห็นอีกฝ่ายตุกติก จากนั้นเสียงปืนก็ดังสนั่นหวั่นไหว ในที่สุดพวกหินทุกคนหนีรอดไปได้และช่วยลมกับฝนได้ด้วย แต่ต้องแยกย้ายกันหลบหนีเพื่อหลอกล่อพวกมันให้หลงทิศ
ผู้กำกับพงษ์เศร้าเสียใจต่อการจากไปของเมียรัก เขาประกาศจะเอาชีวิตพวกหินทุกคนมาชดใช้ ปลัดชัยสนับสนุนทันที
“ถึงเวลาที่เราต้องรุกมันบ้าง ฉันคงต้องออกโรงแล้ว...ไล่เก็บมันทีละตัว”
นายพลเก้ายอดไม่ใส่ใจ เขาสนใจแต่เรื่องอาวุธชีวภาพและความปลอดภัยของเผ่าพันธุ์ของตน
“เรื่องนี้ผมไม่ค่อยชำนาญ ท่านทั้งสองก็รู้อยู่ว่าคนของผมไม่เคยรบในเมือง”
“มันก็เหมือนกันนั่นแหละ มันจะไปยากอะไร หรือว่าจะถอนตัว”
“อย่าพูดแบบนั้นสิผู้กำกับ...เราลงเรือลำเดียวกันแล้วก็ต้องช่วยกันพาย แต่ผมอยากจะรู้เรื่องพวกท่าน
จะสร้างอาวุธชีวภาพมากกว่า”
“เรื่องนี้ทางท่านคิดมานานแล้ว”
นายพลเก้ายอดอยากรู้ว่าท่านคือใคร แต่ก็ไม่ได้คำตอบจากปลัดชัยอีกตามเคย
“ผมพูดไม่ได้ตอนนี้ แต่ทุกวันนี้ท่านยังคงบัญชาการอยู่เบื้องหลังทั้งหมด ว่าแต่ทำไมถึงอยากรู้เรื่องอาวุธชีวภาพนัก”
“เพื่อความปลอดภัย” ตอบแล้วนายพลเก้ายอดเดินหนีทันที ปลัดชัยกับผู้กำกับพงษ์มองตามไม่ค่อยไว้ใจ
“ดูแปลกๆ” ผู้กำกับพงษ์บ่น
“ไม่แปลกหรอก ถ้าหมดประโยชน์...” ปลัดชัยยิ้มเจ้าเล่ห์...หมายหัวนายพลเก้ายอด!
ooooooo
หินกับฝนหลงออกจากกลุ่มขณะหนีการตามล่าของพวกจอปาและเคร่ง ทั้งสองคนพยายามจะไปให้ถึงฝั่งไทยโดยเร็วเพื่อความปลอดภัย
ฝ่ายสารวัตรชัชกับชาดาต้องรีบกลับเข้าเมืองเพราะทางการส่งเครื่องบินมารับถึงชายแดน หลังรู้ว่าสมเกียรติกำลังจะเปิดเผยข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับขบวนการก่อการร้าย
สมเกียรติถูกตำรวจพาไปยังเซฟเฮาส์รอการมาของสารวัตรชัชกับชาดา ก่อนจะเริ่มสนทนากัน
“มันยังมีตัวการใหญ่อีกตัวหนึ่ง เท่าที่ผมรู้มาน่าจะเป็นคนในรัฐบาล”
“ไม่มีในสมุดรายชื่อเล่มนั้นหรือ”
“ไม่มีหรอก นี่คือสิ่งที่พวกเราต้องทำตามมาตลอดชีวิต เพราะเราไม่รู้จักตัวตนเขา แต่เขารู้จักเราดี”
“มันเกี่ยวกับคุณตาหรือเปล่าคะ” ชาดาถาม
“ถ้าจะให้เดา เขาน่าจะเป็นเพื่อนกัน”
“อย่างนั้นเราจะถอนรากมันได้ยังไงล่ะ”
“ในเมื่อเราหามันไม่เจอ ก็ล่อให้มันออกมาสิ”
“ทำยังไง”
“สารวัตรไว้ใจผมไหมล่ะ”
สารวัตรชัชนิ่งคิดไตร่ตรอง...หลังจากนั้นเขาขอคุยกับสมเกียรติสองคน ให้ชาดาออกไปรอที่รถ ผ่านไปสักพักสารวัตรชัชกลับออกมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
“คุณคุยอะไรกับพ่อฉันอีก”
“ไม่มีอะไร แค่ซักซ้อมความเข้าใจ”
“ทำไมถึงให้ฉันพักที่นี่ไม่ได้ล่ะ”
“เพื่อความปลอดภัย...ไปกันเถอะ”
“แล้วนายลมล่ะ”
“เมื่อเสร็จภารกิจเขาจะกลับมา ไม่ต้องห่วง”
ชาดาพยักหน้า แต่ใจยังเป็นห่วงลมอยู่ดี...แล้วคืนนี้เองสมเกียรติก็ยิงตำรวจที่เฝ้าเซฟเฮาส์ก่อนจะขับรถหลบหนีออกไปอย่างลอยนวล
ooooooo
หินกับฝนถึงหมู่บ้านชายแดนไทยแล้ว แต่โชคไม่ดีเจอผู้กองคนเดิมที่เห็นแก่เงินของนายพลเก้ายอด เขาส่งข่าวให้พวกมันรู้หมายจะเอาค่าหัวก้อนใหญ่ของหิน
เมื่อเคร่งรู้เรื่องนี้ก็กระเหี้ยนกระหือรือจะไปเด็ดหัวหินให้ได้ เช่นเดียวกับผู้กำกับพงษ์ที่ต้องการแก้แค้นให้เมียรัก การไปครั้งนี้จึงจัดเต็ม มีทั้งนายพลเก้ายอดและจอปากับสมุนอีกนับสิบ
หินกับฝนโดนพวกมันจู่โจมถึงที่พักจนต้องหนีตายอย่างทุลักทุเล โชคดีที่ทิมกับประดับมาทันเวลา เมื่อนายพลเก้ายอดโดนยิงแขน จอปาเห็นท่าไม่ดีจึงสั่งถอนกำลัง แต่ผู้กำกับพงษ์ไม่ยอม สั่งให้เคร่งตามพวกหินไป
เคร่งอยากฆ่าหินอยู่แล้วจึงไล่บี้ไม่ลดละ แต่สุดท้ายก็ตามไม่ทันเพราะมีกลุ่มของลมโผล่มาช่วยพวกหินหนีไปอย่างรวดเร็ว...
การหลบหนีของสมเกียรติที่แท้เป็นกลลวงเพื่อให้ตัวเองได้กลับไปหาพวกปลัดชัยได้อย่างหมดข้อสงสัย โดยสารวัตรชัชเป็นผู้เห็นชอบร่วมกันวางแผนนี้
สารวัตรชัชเล่าให้ผู้พันสุรสีห์ผู้บังคับบัญชาของลมฟังว่า สมเกียรติจะแฝงตัวเข้าไปหาพวกมันอีกครั้งเพื่อหาข้อมูลและส่งให้ตน ซึ่งเขายอมเสี่ยงชีวิตเพื่อแลกกับให้เขาหลุดคดีและความปลอดภัยของลูกสาว ผู้พันสุรสีห์เข้าใจแต่ยังกังวลว่าเราจะไว้ใจสมเกียรติได้แค่ไหน
“ผมไม่รู้ แต่ผมก็มีวิธีระวังป้องกัน” สารวัตรชัชตอบอย่างมั่นใจ
เมื่อหมวดเกดกลับจากป่าด้วยเครื่องบิน สารวัตรชัชจึงเตรียมวางแผนต่อเพื่อให้หมวดเกดไปติดตามความคืบหน้าเรื่องสมเกียรติที่กำลังมุ่งหน้าออกชายแดน
เวลานั้น หิน ลม ทิม ประดับ ฝน สวย และสิงห์ยังอยู่ในที่พักของตองเจ ลมชวนทุกคนกลับไปตั้งหลัก หิน ฝน หล้าไปอยู่กับชาดาที่เวลานี้อยู่ในความคุ้มครองของสารวัตรชัช สวยกับสิงห์ขออยู่ป่าอย่างเดิม ตองเจจึงอวยพรให้ทุกคนโชคดี...
ภายในค่ายนายพลเก้ายอด ผู้กำกับพงษ์ ปลัดชัย และเคร่งหารือกันเรื่องข่าวสมเกียรติที่เพิ่งได้ยินมา
“ไอ้เสี่ยสมเกียรตินี่มันแน่จริง”
“คนอย่างเสี่ยสมเกียรติน่ะหรือมันจะหนีออกมาได้ แถมยิงตำรวจตายอีก ผมว่าเราควรจะเช็กดูให้ดีก่อนนะครับ” เคร่งไม่เชื่อ แต่ปลัดชัยพูดอย่างมั่นใจว่า
“ทางภายในเขาเช็กแล้วว่าเสี่ยสมเกียรติหนีออกมาได้จริงๆ ตอนนี้ตำรวจกำลังล่าตัวอย่างหนัก”
“แล้วเขาจะหนีไปไหนได้” ผู้กำกับพงษ์ตั้งคำถาม
ปลัดชัยตอบเสียงดังฟังชัดว่ามีที่เดียว...เคร่งรู้ทันทีว่าต้องเป็นที่นี่ หลังจากนั้นเคร่งก็ออกจากค่ายไปโดยเร็ว เพื่อรอรับสมเกียรติตรงด่านชายแดน โดยไม่รู้ว่าหมวดเกดกับลูกทีมซุ่มดูเหตุการณ์อย่างสมใจ เชื่อว่าปลากินเหยื่อล่อของพวกตนแน่
เคร่งพาสมเกียรติมาถึงค่ายด้วยความปลอดภัย สมเกียรติทักทายปลัดชัยด้วยรอยยิ้ม
“นึกว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว”
“ยินดีต้อนรับ”
“เสี่ยนี่ร้ายจริงๆ หนีออกมาจนได้”
“แต่ก็เกือบไป ดีที่ผมไหวตัวทันไปดักที่ด่านตรวจ” เคร่งคุยอวด
“ขอบใจทุกคน ขอบใจจริงๆ ต่อไปเราจะทำอะไร ผมชักอยากล้างแค้นพวกมันบ้างแล้ว”
ปลัดชัยตบไหล่สมเกียรติเบาๆ “ใจเย็นๆเสี่ย รับรองว่าคราวนี้เสี่ยได้ล้างบางมันทุกคนแน่”
ทุกคนสีหน้าพอใจ...ห่างออกไปที่บ้านพักอีกหลัง นายพลเก้ายอดกับจอปานั่งมองมายังกลุ่มปลัดชัยด้วยสีหน้าท่าทางไม่ค่อยพอใจ
“พวกมันคงเอาแน่”
“เรื่องอาวุธชีวภาพหรือครับ”
“ใช่ มันตกลงแล้วว่าจะใช้ที่นี่เป็นฐานผลิตเพื่อส่งไปขายประเทศที่กำลังรบกัน และกำลังจะรบ”
“แบบนี้ไม่ใช่แค่พี่น้องเรา ทั้งโลกต้องสะเทือนแน่”
“ฉันคิดว่าอาวุธนี้มันอาจจะย้อนมาทำลายเผ่าพันธุ์พวกเราเอง”
“ทำไมครับ”
“ถ้ามันได้ของที่มันต้องการแล้วมันจะเก็บเราไว้เพื่อประโยชน์อะไร ถ้ามันหันไปจูบปากกับฝ่ายรัฐบาลแล้ว เอาอาวุธมาปราบเรา อะไรจะเกิดขึ้น”
จอปาตระหนกตกใจจะตัดไฟแต่ต้นลม แต่นายพลเก้ายอดบอกให้รอดูไปก่อน
ooooooo
