ลิขิตรัก

อลิซถูกนำส่งโรงพยาบาลทันทีโดยมีดวินตามประกบ ทุกคนรอบตัวโดยเฉพาะหิน ลิงและเจซีเฝ้ามองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความรู้สึกไม่ต่างกันว่าท่าทางดวินกับอลิซเหมือนมีอะไรพิเศษ ส่วนกรรณไม่ได้อยู่อารักขาอลิซด้วยแต่ต้องรับมือเคธซึ่งกำลังหลอกถามข้อมูลบางอย่างจากเขา

“เรามีเรื่องอยากถามหน่อย...สมมติว่าเราตกอยู่ในอันตราย โดนคนลอบทำร้ายและเรารู้ว่าในประเทศเราไม่ปลอดภัย เราจะหลบมาลี้ภัยทางการเมืองที่ประเทศไทยได้หรือเปล่า”

กรรณชะงักตอบไม่ถูก เคธเห็นดังนั้นก็มั่นใจว่ามาถูกทาง

“หลบมาแบบเงียบๆและให้คุณหรือหัวหน้าคุณเป็นบอดี้การ์ด...มันเป็นไปได้ไหม เคยมีใครทำแบบนี้หรือเปล่า”

“เท่าที่กระหม่อมทราบ...ก็มีพระเจ้าค่ะ เจ้าหญิงทรงปรึกษากับท่านนายพลจะได้ข้อมูลถูกต้องที่สุดแต่ตอนนี้ เจ้าหญิงไม่ต้องทรงกังวลใดๆเพราะกระหม่อมดูแลอารักขาพระองค์อยู่”

“ขอบใจมาก...แล้วถ้าเราอยากให้หัวหน้าของหมวดมาดูแลเรามันจะเป็นไปได้หรือเปล่า”

เคธตะล่อมถามถึงดวินอย่างใจเย็น กรรณตามเกมเธอไม่ทันยอมเผยข้อมูลบ้างแต่กระนั้นก็ยังรักษาระยะห่างทำให้เคธขัดใจมากเพราะยังไม่ได้ข้อมูลเกี่ยวกับดวินที่ต้องการ...

ooooooo

เคธไม่ยอมแพ้ควานหาข้อมูลของดวินเพื่อสืบเรื่องอลิซจนรู้ว่าเขากับชายหนุ่มท่าทางเหมือนทหารที่เธอเห็นพร้อมกับเจซีเมื่อวันก่อนรวมทั้งแพนเป็นสมาชิกดีทีมเหมือนกัน

ดวินไม่รู้ตัวว่าถูกสืบประวัตินั่งเฝ้าอาการของอลิซภรรยาหลอกๆอย่างใกล้ชิด แม้แพทย์เจ้าของไข้จะยืนยันว่าอาการของเธอไม่น่าเป็นห่วงแต่ความรู้สึกผิดที่ท่วมท้นก็ทำให้เขาอยากดูให้แน่ใจ

อลิซค่อยๆลืมตา ขยับตัวด้วยความยากลำบากเพราะร่างกายหนักอึ้งจากบาดแผลบนศีรษะ ดวินดีใจมากกุลีกุจอถามไถ่อาการด้วยความเป็นห่วง ราชนิกุลสาวอึ้งไปอึดใจก่อนโพล่งถาม

“นายต้องวุ่นวายเพราะเราอีกแล้วใช่ไหม”

“พักเถอะ อย่าคิดมาก...ผมเฝ้าอยู่ข้างนอกนะ”

ดวินกลัวเธออึดอัดจะปลีกตัวไปเฝ้าหน้าห้องแต่อลิซรั้งไว้ด้วยคำขอโทษ

“ขอโทษที่เราสร้างปัญหาให้นายตลอด ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกถึงตอนนี้นายคงปวดหัวกับเรามากเรานึกว่านายจะถอนตัวออกจากภารกิจ ขอบคุณที่ยังไม่ไปไหน...ขอบคุณที่ยังอยู่ดูแลเรา”

คำสารภาพของเธอทำให้ดวินตัวชา ความโกรธที่เคยมีเลือนหายค่อยๆหันไปเอ่ยเสียงอ่อน

“ผมก็ต้องขอโทษที่เมื่อคืนพูดแรงเกินไปแต่ที่ผมพูดก็เพราะ...เป็นห่วง”

อลิซสัมผัสได้ถึงความจริงใจจากเขา ยิ้มบางๆให้จนดวินใจชื้น

“ถ้าคุณไว้ใจผม เห็นผมเป็นเพื่อนเหมือนที่เคยพูด...อย่าหนีไปแบบนั้นอีก ถ้าอยากไปจริงๆบอกผมตรงๆ”

“ถ้าเราบอกตรงๆแล้วนายจะยอมให้เราไปเหรอ”

ดวินส่ายหน้าบอกว่าไม่ยอม อลิซนิ่วหน้าจะเหวี่ยงแต่เขายกมือห้ามไว้