สัมปทานหัวใจ
ตอนที่ 15
มิสเตอร์ลียื่นมือให้จับแต่รัตตวัลย์ยกมือไหว้ก็เลยเก้อ เปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มทักทาย
“ผมเคยเจอคุณวัลย์ตอนไปเข้าพักที่โรงแรมบุรินทรเมื่อหลายเดือนก่อน แต่คุณวัลย์คงจำผมไม่ได้”
“ต้องขอโทษจริงๆค่ะที่ฉันจำไม่ได้”
“ใครจะกล้าโกรธผู้หญิงที่งดงามน่ามองอย่างคุณวัลย์ล่ะครับ”
“ผมฝากวัลย์ไว้สักครู่ได้ไหมครับ พอดีเจอคนรู้จัก” ปารเมศหาทางชิ่งเพราะตั้งใจให้สองคนอยู่ด้วยกัน
“ได้สิ ตามสบายเลย”
ทักษิณาก็เช่นกัน หาทางปลีกตัวออกไป “คุณลียังไม่ได้รับประทานอะไรเลย เดี๋ยวทักไปดูให้นะคะ ทักรู้รสนิยมคุณลีว่าชอบลิ้มรสแต่ของดีๆมีประโยชน์”
ทักษิณาสบตากับมิสเตอร์ลีอย่างรู้กัน ขณะที่รัตตวัลย์ไม่รู้แผนการแยบยลของพวกเขา ยิ้มเป็นมิตรให้มิสเตอร์ลีก่อนจะเดินตามเขาไปนั่งที่โต๊ะอาหารโดยดี นาบุญเห็นดังนั้นจะก้าวตามแต่ไผทรีบดึงไว้
“นี่ไม่ใช่แค่เรื่องส่วนตัวแล้วนะ สารวัตรรอจับไอ้คนชั่ว พวกนี้อยู่ มันไม่ใช่แค่หลอกน้องสาวฉัน แต่มันฆ่าผู้หญิงทั้งเป็นอีกนับร้อยนับพัน แกต้องนึกถึงส่วนรวมก่อน”
นาบุญคล้อยตาม แต่ใจก็ยังห่วงรัตตวัลย์จึงเดินไปหาทักษิณาที่กำลังเลือกอาหารอยู่
“คุณไม่ไปนั่งเป็นเพื่อนมิสเตอร์ลีเหรอ”
“ดูเหมือนว่าเขาจะมีเพื่อนคุยแล้วนะคะ คุณรัตตวัลย์เนี่ยเสน่ห์เธอแพรวพราว เล่นหูเล่นตาจนมิสเตอร์ลียังติดหนึบ สงสัยข่าวที่ว่ามีชู้คงเป็นจริง อยากจะรู้นักว่าชู้คนนั้นเป็นใคร”
นาบุญใจหายวาบแต่ควบคุมสีหน้าไว้ ถามเธอว่ามิสเตอร์ลีไม่พาภรรยามาด้วยหรือ
เวลานั้นมิสเตอร์ลีกำลังโกหกรัตตวัลย์เรื่องภรรยา “ภรรยาผมเสียไปนานแล้ว จะมีก็แต่ผู้หญิงที่ลองคบหากัน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีใจกับผมเท่าไหร่”
“เธอเป็นคนสิงคโปร์หรือคะ”
“เป็นคนไทยครับ เธอขอกลับเมืองไทย ผมก็เลยพาเธอเดินทางมาพร้อมกัน”
“ทำไมไม่พาเธอมางานนี้ด้วยล่ะคะ”
“เขาบ่นว่าปวดหัว ผมก็เลยให้นอนพักที่คอนโดผม”
“คุณลีซื้อคอนโดที่ภูเก็ตไว้ด้วยหรือคะ”
“ก็ซื้อเป็นชื่อของเพื่อนทางนี้แหละครับ เวลามาเมืองไทยจะได้สะดวกเป็นส่วนตัวกว่าพักในโรงแรม”
รัตตวัลย์ซักถามและเก็บข้อมูล คาดว่าผู้หญิงที่มิสเตอร์ลีพูดคือพิลาสลักษณ์ ส่วนนาบุญที่เป็นห่วงรัตตวัลย์ออกนอกหน้าจนทักษิณาหมั่นไส้ เขาหาทางอยู่ไม่นานก็ได้พูดคุยกับรัตตวัลย์ที่ผละจากมิสเตอร์ลีไปเข้าห้องน้ำ
“ผมห้ามแล้วไงว่าอย่าเข้ามายุ่ง ช่วยกรุณาหัดฟังกันบ้าง โตแล้วนะ ไม่ใช่มันปู”
“เพราะโตแล้ว ถึงทำก่อนคิด รับรองว่าไม่มาสร้างปัญหาให้คุณหรอกค่ะ”
“คุณมาจะช่วยอะไรผมได้ มิสเตอร์ลีมันไม่ใช่หมูๆ แวดล้อมตัวมันมีแต่คนอันตรายทั้งนั้น”
