แม่สื่อปากร้าย ผู้ชายรสจัด
ตอนที่ 1
หลายคนต่อว่ากลิ่นจันทร์และตะโกนไล่จนเธออยู่ไม่ได้ แดนสุขยักไหล่และยิ้มเยาะ หญิงสาวรู้ทันทีว่าเป็นฝีมือเขา แต่จำใจต้องเผ่นออกไปก่อนเพราะถูกไล่ไม่หยุด
กลิ่นจันทร์ไม่ได้ไปไหนแต่ยังปักหลักรอเอาเรื่องไอ้ตัวการอยู่หน้าโรงหนัง พอหนังเลิกแดนสุขเดินปะปนมากับคนอื่นๆโดยไม่รู้ว่ามีป๊อปคอร์นติดหัวหลายชิ้น กระทั่งได้ยินเสียงเรียกแผดลั่นก็ชะงัก
“ไอ้หัวป๊อปคอร์น มาเคลียร์กันก่อนเลยนะ”
กลิ่นจันทร์ลุกพรวดพราดไปหา หน้าตาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ แดนสุขคลำหัวป้อยๆ ถามว่าเคลียร์อะไร ค่าตั๋วก็ให้ไปแล้ว
“ก็นี่ไง เสื้อผ้าฉันเลอะเทอะหมด โทรศัพท์ก็พังด้วย ฉันรู้นะว่าคุณเป็นคนแกล้งฉัน”
“ไหนหลักฐาน มั่วเองรึเปล่าคุณ”
“นี่ไง แน่จริงเอาออกมาให้หมดสิ” เธอชี้ที่ถุงในมือของเขา
“อ๊ะๆๆ นี่มันของของผม คิดจะแอบเอาอะไรไปล่ะสิ ผมไม่ให้คุณดูหรอก”
“แบบนี้ยิ่งชัดเข้าไปใหญ่ ยอมรับมาซะดีๆ แมนๆ”
แดนสุขไม่สน หยิบป๊อปคอร์นที่หัวตัวเองใส่ปากเธอหน้าตาเฉย จะได้ไม่ต้องพูดมาก หญิงสาวกรี๊ดกระจายด้วยความโมโหและขยะแขยง แล้วร้องเรียกเมื่อเขาจะเดินหนี
“เดี๋ยวก่อนสิ มาใช้ค่าโทรศัพท์ฉันก่อนเลยนะ ค่าซักเสื้อผ้าด้วย”
“ค่าซักเสื้อ? งั้นก็ถอดมา เดี๋ยวเอาไปซักให้ ถอดมา!”
“จะบ้าเหรอ”
“ถ้าไม่ถอดก็อย่าตามมาอีก...เรื่องของเรามันจบลงแล้ว คุณไปมีคนอื่นแล้ว ลาก่อนครับ” แดนสุขแกล้งตะโกนไปคนละเรื่อง ทำราวกับเขาและเธอเป็นแฟนที่มีปัญหากัน แล้วโบกมือลาเดินไปหน้าตาเฉย ทิ้งให้กลิ่นจันทร์อ้าปากหวอ ยืนเหวอ ท่ามกลางสายตาสนใจใคร่รู้ของไทยมุงจำนวนไม่น้อย
ooooooo
เช้าวันรุ่งขึ้นแดนสุขแวะกินกาแฟที่ร้านลุงช้างที่สนิทคุ้นเคยกันมาก ลุงช้างหนุ่มใหญ่แต่ตัวเล็กวัย 50 กว่า ห้อยพระแทบทั้งตัวกำลังบริการลูกค้าด้วยมิตรไมตรี
ลุงช้างคุ้นเคยกับแดนสุขถึงขนาดพูดจาตักเตือนในสิ่งที่เห็นว่าไม่ดีได้ แต่ชายหนุ่มจะเชื่อหรือไม่ก็อีกเรื่อง วันนี้เช่นกันลุงช้างเตือนแดนสุขเรื่องชอบอาละวาดลูกค้า ต้องหัดเป็นคนใจเย็นบ้าง ทำอะไรคิดเยอะๆ
“เบื่ออ่ะลุง”
“อะไรวะ พูดแค่นี้เบื่อ ไปก็ได้วะ”
“เปล่าๆ ผมไม่ได้เบื่อลุง แต่ผมเบื่อพ่อ”
“ก็ไม่เคยเห็นจะไม่เบื่อกันสักที”
“ตอนนี้ยิ่งเบื่อกว่าเดิมอีก เขายุ่งกับผมไม่จบไม่สิ้น ไม่รู้จะรีบให้ผมมีเมียไปถึงไหน”
“เขาอยากให้เอ็งเป็นเหมือนเขาล่ะมั้ง”
“ตาช้าง! เดี๋ยวแม่ตบด้วยปาท่องโก๋เกลียวเลย” ป้าลออแผดเสียงจนลุงช้างสะดุ้งเฮือก
“โทษที ลืม...เอาน่าๆ มาๆเดี๋ยวดูลายมือให้ ดูซิว่าดวงจะได้เมียแบบไหน เอามือมา”
“ดูอะไรลุง ไม่เอา ไร้สาระ ผมไม่เชื่อ”
“อุวะ ไอ้นี่ ระดับ อ.ช้างยิ้ม ดูใครไม่เคยพลาด เอามือมา”
แดนสุขอิดออด จำใจยื่นมือให้ ลุงช้างควักแว่นพกพาออกมาดูอยู่ครู่หนึ่งก็เงยหน้าขึ้นจ้องหน้าเขา
“ว่าไงลุง ผมจะมีเมียถึงสิบคนมั้ย”
ลุงช้างก้มลงดูลายมืออีกครั้ง สีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่...เมื่อแดนสุขมาที่ร้านอาหารแล้วเล่าให้พนักงานฟัง ไม่ว่าจะเป็นพ่อครัวร่างอ้วนกลมชื่อโต แคชเชียร์ชื่อแหวว ต่างอุทานออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ “เสียของรัก?” แล้วก้มมองเป้ากางเกงของแดนสุขเป็นตาเดียว
