คุณชายไก่โต้ง
ตอนที่ 1
ชีวิตของโต้งหรือโทนี่ หนุ่มเพลย์บอยเจ้าสำราญต้องถึงจุดพลิกผันในงานเลี้ยงวันเกิดของเจ้าสัวพิริยะศักดิ์ผู้เป็นบิดา เมื่อโต้งเมาปลิ้นจนทำงานเลี้ยงวุ่นวายเสียหาย เจ้าสัวต้องอับอายขายหน้าแขกเหรื่อ
พ่อลูกมีปากเสียงกันอย่างรุนแรง พ่อด่าลูกชายเรื่องความไม่เอาถ่าน ไร้แววจะมาดูแลกิจการต่อ ส่วนโต้งก็ย้อนว่าที่ตัวเองเป็นแบบนี้เพราะพ่อบ้างาน ไม่สนใจครอบครัว
เจ้าสัวโกรธมากและอยากดัดสันดานลูกจึงยึดเงินและรถ แล้วสั่งให้โต้งไปทำงานเป็นพนักงานร้านกะต๊ากสโตร์สาขาที่ใกล้เจ๊ง และทำให้ยอดขายเพิ่มขึ้นสิบเปอร์เซ็นต์ภายในสามเดือน ซึ่งต้องไปในฐานะคนธรรมดา หากไม่สำเร็จไม่ต้องกลับมา เจ้าสัวจะยกกิจการให้ไอศูรย์ดูแลแทน
โต้งคือทายาทคนเดียวของเจ้าสัวพิริยะศักดิ์ หลังจากแม่ตายพ่อก็ส่งไปเรียนเมืองนอกตั้งแต่ไฮสคูล เป็นเด็กสปอยล์สมัยใหม่ครบสูตร ทำอะไรไม่เป็นเห็นแก่ตัว ไม่มีมารยาท พูดจาไม่ได้เรื่อง รักเที่ยวรักสนุก มีเพื่อนเพียบ แต่คนที่โต้งปรึกษาได้ดีที่สุดคือหมอเป๊ะ เพื่อนรุ่นพี่ที่เคารพนับถือ
ซิ่วจินหรืออี๊จิน น้องสาวของแม่โต้งซึ่งเลี้ยงหลานชายมาตั้งแต่เด็ก ตกใจมากเมื่อพ่อลูกทะเลาะกันใหญ่โตในงานเลี้ยง แถมเจ้าสัวยังจะส่งโต้งไปดูแลธุรกิจของครอบครัวทั้งที่ไม่มีประสบการณ์อะไรเลย
เจ้าสัวให้ทนายจ๋องทำสัญญาให้โต้งลงนามและให้ไอศูรย์เลือกสาขาที่จะส่งโต้งไปทำงานทันที โดยไม่ฟังคำทัดทานและขอร้องของอี๊จินแม้แต่น้อย โต้งต้องออกจากบ้านพร้อมประวัติที่พ่อสร้างขึ้นให้ใหม่ในนาม นายไก่โต้ง โก่งคอพลิ้ว
ในขณะที่โต้งออกเดินทางด้วยเงินสามร้อยบาทที่ได้จากทนายจ๋อง เป็นเวลาเดียวกับจิรภาหรือเจี๊ยบ ลูกสาวคนสวยของ เสธ.เจ้ย อดีตนายทหารจอมเฮี้ยบซึ่งเป็นพ่อม่ายเมียตายที่รักและห่วงลูกจนโอเว่อร์ ได้รับจดหมายจากบริษัทกะต๊ากที่เธอสมัครงานไว้เป็นที่สุดท้ายเรียกไปสัมภาษณ์ หากครั้งนี้สอบไม่ผ่านอีก เสธ.เจ้ยต้องยอมให้เจี๊ยบทำธุรกิจส่วนตัวที่เธอชอบได้
เมื่อโต้งไปถึงตลาดอันเป็นที่ตั้งร้านกะต๊ากธุรกิจของครอบครัว เพียงเท้าเขาเหยียบพื้นตลาดก็เกิดเหตุโกลาหล ทั้งโจรกระชากสร้อยชาวบ้านและถังแก๊สรั่ว ขณะนั้นเจี๊ยบมาเดินจ่ายตลาดพอดี คนร้ายวิ่งหนีไปจับเธอเป็นตัวประกัน โต้งเห็นเหตุการณ์แต่ไม่ยอมเข้าช่วย มุ่งแต่จะเอาโทรศัพท์มือถือของตนที่คนร้ายฉกฉวยไปด้วย
เจี๊ยบไม่พอใจไอ้หนุ่มแปลกหน้า เธอใช้วิชาป้องกันตัวจัดการคนร้ายได้เอง ส่วนโทรศัพท์มือถือของโต้งคนร้ายทำหล่นแตก แถมยังโดนเจี๊ยบกระทืบซ้ำโดยไม่ตั้งใจ เหตุนี้ทำให้โต้งกับเจี๊ยบไม่ชอบหน้ากันตั้งแต่แรกเจอ
ooooooo
โต้งไปถึงร้านกะต๊ากก็ต้องช็อกกับสภาพสุดเน่า สกปรก ไม่เป็นระเบียบ ไอศูรย์ส่งเขามาอยู่สาขาห่วยแตกที่สุด ที่นี่มีโดมเป็นผู้จัดการ และป๋องกับอ้นเป็นพนักงานประจำ ป๋องวางตัวเก๋าจะไม่รับโต้งทำงาน แต่โต้งกลับมีเอกสารลงนามโดยประธานบริษัทมาแสดง จึงปฏิเสธไม่ได้
หลังจากเห็นสภาพร้านแล้วโต้งแทบหมดแรงสู้ แอบก่นด่าไอศูรย์ที่ไม่ยอมส่งตนไปสาขาอื่นทั้งที่มีเป็นร้อยสาขา...
ทางด้านเจี๊ยบที่มีนัดสัมภาษณ์งานในวันนี้ เธอแต่งตัวสวยเข้าไปที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทกะต๊าก ไอศูรย์พอใจรูปร่างหน้าตาของเธอ ยิ้มกรุ้มกริ่มตลอดเวลาขณะสัมภาษณ์
“คิดยังไงถึงมาสมัครบริษัทเราครับ”
“ก็ร่อนไปหลายที่ค่ะ ที่ไหนเรียกไปก็ไป” เจี๊ยบจงใจตอบกวนๆ เพราะไม่อยากได้งานอยู่แล้ว แต่ที่มาเพราะโดนพ่อบังคับ
ไอศูรย์ฟังแล้วอึ้ง แต่ยังถามต่ออย่างใจเย็น
“อย่างนี้ถ้าเขาเลือกคุณหมดทุกบริษัท คุณจะทำยังไงล่ะครับ”
“ฉันก็คงเขียนชื่อทุกบริษัทใส่โหลแล้วจับฉลากเอามั้งคะ”
ไอศูรย์อึ้งอีกครั้ง ไม่เคยเห็นใครตอบกวนประสาทแบบนี้ เขาหยิบกระดาษขึ้นมาอ่านคำถาม
“เอาล่ะครับ คำถามสำคัญนะครับ ข้อแรก...ถ้าพูดคำว่าปัญหา คุณจะนึกถึงอะไรเป็นอย่างแรก”
“ผู้ชายค่ะ”
“ผู้ชายเป็นปัญหาหรือครับ”
“ค่ะ ผู้ชายสมัยนี้มีแต่พวกลูกแหง่ เห็นแก่ตัว ทำตัวเยอะซะยิ่งกว่าผู้หญิง นอกจากพ่อแล้วดิฉันยังไม่เห็นผู้ชายหน้าไหนดีซักคน”
ไอศูรย์รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้แปลกมาก แต่พยายามดึงเข้าประเด็น
“คุณรู้จักบริษัทเรามากน้อยแค่ไหนครับ”
“ก็ขายไก่ทอด พ่อชอบกิน เลยให้ลองมาสมัครดูค่ะ”
“อ้าว ไม่ได้อยากมาสมัครเองหรือครับ”
“ไม่เคยคิดซักนิดเดียว ความฝันฉันคือเปิดร้านเครื่องหอมอโรม่า”
“แล้วสมมติว่าถ้าเรารับคุณเข้าทำงาน คุณมีแผนพัฒนาบริษัทให้ดีขึ้นยังไงบ้าง”
“อะไรไม่ดีก็แก้ตรงนั้นแหละค่ะ”
“แล้วคุณคิดว่าเราสมควรจะเลือกรับคุณเพราะอะไรครับ”
“เพราะคุณมีสมองไงคะ ถ้าไม่มีสมองก็เลือกอะไรไม่ได้ คิดอะไรไม่ได้ เข้าใจนะคะ”
คำตอบกวนประสาทของเธอทำให้ไอศูรย์ทอดถอนใจ แต่เพราะความสวยทำให้เขาอดทนต่อไป...คราวนี้ทำทีหลอกถามว่า
“แฟนคุณทำงานอะไรครับ”
“เมื่อกี้ไม่ได้ฟังหรือคะว่าผู้ชายคือปัญหา ดิฉันยังโสดค่ะ”
คำตอบนั้นเล่นเอาไอศูรย์ชะงักหน้าเจื่อน ขณะเดียวกันก็แอบลิงโลดอยู่ในใจว่าหญิงสาวไม่มีพันธะหัวใจกับใคร
ooooooo
หลังจากแนะนำตัวและเห็นสภาพร้านที่ตัวเองต้องมาทำงานอย่างจริงจังแล้ว โต้งในชุดพนักงานออกจากร้านมากับอ้น...อ้นอัธยาศัยดีกว่าป๋องเยอะ เธอแอบบอกโต้งว่า
“พี่ป๋องตอนอ้นเจอใหม่ๆก็ไม่ได้ขี้เกียจขนาดนี้หรอก แกหมดไฟไปเยอะ”
“ไม่ทำสต๊อกไม่นับของแล้วจะรู้ได้ไงว่าขายได้วันเท่าไหร่ อะไรหมดอะไรเหลือ”
“ก็ไม่รู้เหมือนกัน กะๆเอามั้ง”
“แล้วกลางคืนใครขาย”
“กลางคืนไหนล่ะ ร้านเราปิดหกโมงเอง”
“หกโมง! เอ๊า ร้านอื่นเขาเปิดยี่สิบสี่ชั่วโมงนะ”
“ใช่ แต่ร้านเราขายไม่ดี คุณโดมเขาเลยลดจากเปิดยี่สิบสี่ชั่วโมงเหลือสิบสองชั่วโมง อีกหน่อยคงปิดยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยแหละ ว่าแต่พี่นี่ใส่ใจดีนะ ถามซะยังกับเป็นเจ้าของ”
โต้งอึกอักแล้วเปลี่ยนเรื่องเพราะกลัวโดนจับได้ ถามอ้นว่าจะพาตนไปไหน?
อ้นพาเขามาที่ตลาดโดยไม่รู้ว่าเมื่อเช้าโต้งก่อวีรกรรมอะไรไว้กับชาวตลาด เมื่อพ่อค้าแม่ค้าเห็นโต้งก็จำได้ ต่างพากันก่นด่าว่าเป็นตัวซวย
“หน็อย...ทำเป็นเปลี่ยนชุด นึกว่าพวกฉันจำไม่ได้เหรอ ไม่ใช่ละครนะโว้ย จะปลอมตัว”
“อะไรกันพ่อ...เฮียมืด...จำผิดคนรึเปล่า” อ้นลูกสาวของบุญเติมท้วงขึ้น
“ไม่ผิดหรอก ไอ้บ้านี่แหละ เมื่อเช้ามันทำตลาดพังไปรอบแล้ว”
“พี่ทำจริงเหรอ” อ้นหันมาถามโต้ง
“ก็ผมอุตส่าห์ช่วยวิ่งจับโจรให้แล้วไง ยังมาว่าผมอีกเหรอ”
บุญเติมกับเฮียมืดและชาวตลาดจะเข้าไปเล่นงาน โต้งรีบหลบหลังอ้นอย่างเร็ว
“แกน่ะเหรอช่วยจับโจร จะเอามือถือตัวเองคืนต่างหาก หน้าด้าน”
“แล้วนี่พามันมาทำไม”
“เออใช่ อย่าบอกนะว่าเป็นผัวแก ไอ้อ้น”
บุญเติมสะดุ้งที่เฮียมืดพูดอย่างนั้น ตะโกนปาวๆว่าไม่รับลูกเขยหอกหักพรรค์นี้
“ฉันจะพาเขามาแนะนำให้รู้จัก นี่พี่โต้ง เป็นพนักงานใหม่ร้านกะต๊าก เขาจะมาอยู่กับเราตั้งแต่บัดนาว”
อ้นภูมิใจนำเสนอ แต่ชาวตลาดกลับพากันซุบซิบไม่พอใจว่าเวรกรรมของป๋อง ได้พนักงานแบบนี้มาเพิ่ม ต้องปวดกบาลแน่
อ้นต้องรีบพาโต้งกลับร้านเพราะชาวตลาดไม่ชอบและจะเอาเรื่องให้ได้เมื่อได้ยินโต้งแอบบ่นไม่อยากเป็นมิตร
หลังจากนั้นโต้งเริ่มงานจริงจัง แต่แล้วทั้งงานที่มากมายและสภาพสกปรกโสโครกของร้านที่มีหนูวิ่งพล่านทำให้โต้งทนไม่ไหว โทรศัพท์ไปร้องห่มร้องไห้กับอี๊จินว่าขืนทำงานที่นี่ตนต้องตายแน่ๆ
อี๊จินรักและห่วงหลาน แนะนำโต้งให้ง้อเจ้าสัว อ้อนมากๆเดี๋ยวท่านก็ใจอ่อนยอมให้กลับบ้าน โต้งจึงตัดสินใจกลับมาที่บริษัทเพื่อจะเข้าพบเจ้าสัวพิริยะศักดิ์ผู้เป็นพ่อ แต่โดนยามหน้าบริษัทขัดขวางเพราะเข้าใจว่าเขาเป็น 18 มงกุฎ แอบอ้างว่าเป็นลูกชายท่านเจ้าสัว
เหตุนี้เพราะไอศูรย์ได้แจกเอกสารที่มีรูปถ่ายของโต้งแก่พนักงานทุกฝ่าย ระบุว่าเขาคือ 18 มงกุฎ ชอบอ้างว่าเป็นลูกชายเจ้าสัว หากเห็นมาป้วนเปี้ยนต้องไล่ออกไป อย่าให้เข้ามาในบริษัทอย่างเด็ดขาด
แม้โต้งพยายามอธิบายความจริงแต่ไม่มีใครเชื่อ จึงกลายเป็นมีปากเสียง ระหว่างนี้เจี๊ยบเพิ่งกลับออกมาจากสัมภาษณ์งาน เห็นโต้งมีเรื่องกับยามแถมยังชนเธอล้มคว่ำไปด้วยกัน เจี๊ยบจำเขาได้แม่นเพราะเพิ่งมีเรื่องกันที่ตลาดเมื่อตอนเช้า จึงทำท่าจะต่อว่า แต่พอดีพนักงานหญิงคนหนึ่งวิ่งมาบอกเธอว่าฝ่ายบุคคลให้มาตาม
โต้งหมดโอกาสพบพ่อ เขากลับมาที่ร้านแล้วกัดฟันทนทำงานต่อไป นอกจากงานในร้านแล้วโต้งยังมีหน้าที่ส่งไก่ทอดตามบ้านลูกค้าละแวกใกล้เคียงด้วยรถจักรยาน แต่เพราะเขาขี่จักรยานไม่เป็น สาวอ้นจึงต้องช่วยสอน
เบิ้มขับวินมอเตอร์ไซค์และหลงรักอ้นมานาน เมื่อเห็นมีชายหน้าตาดีมาใกล้ชิดอ้นก็ไม่พอใจ ทำท่าจะหาเรื่องเพราะหึงหวงจนอ้นต้องหย่าศึก
ใช้เวลาไม่นานโต้งสามารถขี่จักรยานได้แต่ไม่เชี่ยวชาญ ระหว่างทางที่ฝึกซ้อมโต้งเกือบประสบอุบัติเหตุชนกับรถของเจี๊ยบที่ขับโดยสมจิตร เจี๊ยบหน้าคะมำกับเบาะจึงไม่เห็นโต้ง ขณะที่โต้งลงข้างทางหายเข้าไปในกองขยะ กลับถึงร้านในสภาพมอมแมม
ooooooo
