ไข่มุกมังกรไฟ

ส่วนเจนเนตรก็บอกหมิงเต๋อว่าเรย์กำลังไปจัดการอาหลางตามที่ตนสั่ง ตามที่เจ็กต้องการ

ที่ห้องมิดชิดในตลาด อาหลางมาคุมการสอดไส้ยาไว้ในท้องปลาก่อนแช่น้ำแข็งในถัง

ในตลาดกลายเป็นที่รวมตัวกันของคู่ค้าคู่แข่งอย่างตึงเครียด อาหลางเห็นเรย์ก็สงสัยว่าเขามาที่นี่ทำไมเตรียมพร้อมที่จะปะทะเพื่อรักษาของเพราะกลัวถูกปล้น

เมื่อถึงนาทีเผชิญหน้า ทั้งพวกอาหลางและเรย์ต่างพร้อมที่จะลั่นกระสุนใส่อีกฝ่าย แต่เป้าหมายสำคัญยังอยู่ที่ตู้น้ำแข็งที่แช่ปลายัดไส้ยา เมื่อยิงต่อสู้กัน ตู้น้ำแข็งถูกยิงแตกปลากระจายเกลื่อนถนน เป็นจังหวะที่รถตำรวจมา ทั้งฝ่ายอาหลางและเรย์จึงต่างหนีเอาตัวรอด

นักรบกับมะกล่ำเป็นห่วงริมปิง แต่เธอเอาตัวรอดได้ทำตัวเป็นหนึ่งเดียวกับพวกอาหลางฝังตัวทำงานต่อไป ส่วนอาหลางพลาดท่าถูกตำรวจจับได้

เจนเนตรรอฟังข่าวอยู่ที่บ้าน บ่นกับหมิงเต๋อว่าเรย์ยังไม่ส่งข่าวมา ทำท่าจะออกไปถามอาหลาง หมิงเต๋อ ติงว่าอันตรายอย่าไป สถานการณ์ตอนนี้นายใหญ่ห้ามเอาตัวเข้าไปเกี่ยวพันด้วยเด็ดขาด

“เจ็กไม่ได้ฆ่าเรย์ใช่ไหม” หมิงเต๋อถามว่าสงสารหรือความรัก “เจ็กสอนฉันเอง อย่าให้หัวใจอ่อนแอ”

“ครับ เจ็กสอนให้นายใหญ่แกร่งด้วยตัวเอง ไม่ต้องพึ่งคนอื่น เพราะทุกคนมีราคาชีวิตแค่ทำงานให้เรา เพื่อให้เราก้าวไปถึงเป้าหมายเท่านั้น”

ooooooo

เกาซินรออยู่ที่บ้าน พอเรย์กลับมาก็ตำหนิว่าเขาทำเพื่อเจนเนตรโดยไม่คิดถึงตัวเองเลย บุกไปตลาดแบบนั้นกล้องกี่ตัวที่จับหน้าเขาไว้ได้ นี่ไม่ใช่ความรักแต่คือความโง่ ถูกเจนเนตรหลอกให้ถูกจับพร้อมอาหลาง เรย์โต้ว่าไม่จริง เกาซินถามว่าแล้วทำไมตำรวจถึงแห่กันมาถูกที่ถูกเวลา ถามเสียงเข้มว่า

“จะให้พ่อต้องเตือนแกอีกกี่หน แกถึงจะมีสติฟังพ่อ เจนเนตรกำลังร่วมมือกับหมิงเต๋อ กระสุนนัดเดียวของหมิงเต๋อคือความรักที่แกมีให้เจนเนตร มันเป็นกระสุนนัดเดียวที่จะส่งแกไปลงนรกพร้อมอาหลาง...ไม่มีพ่อคนไหนยอมปล่อยให้ลูกไปตาย”

เรย์นิ่ง รับรู้ถึงความห่วงใยของพ่อ เกาซินประชดว่า

“ถ้าแกอยากเห็นความตายของพ่ออีกครั้ง ก็ปล่อยให้หัวใจแกหลงเจนเนตรต่อไป”

อาหลางถูกจับไปโรงพัก อาละวาดให้ตำรวจปล่อยตนเดี๋ยวนี้ ขืนขังตนจะโดนย้ายทั้งโรงพัก หรือ

จะให้ลูกเมียตายโหง เห็นตำรวจไม่สนใจเดินไปอีกห้อง ก็ตะโกน

“มึงขังอั๊วได้ไม่นานหรอก คอยดู อั๊วออกไปได้พวกลื้อตายยกโคตร”

อาโจวถามไป๋หู่ว่าเจรจากับท่านให้ปล่อยอาหลาง

ออกมาก่อนไม่ได้หรือ ไป๋หู่บอกว่าครั้งนี้เป็นเรื่องใหญ่ของเยอะ ตำรวจไม่ปล่อยคดีนี้เงียบแน่ บอกอาโจวให้คิดดูซิว่าทำไมตำรวจถึงตามไปจับจนได้

“มีหนอนบ่อนไส้ สายตำรวจ”

“ริมปิง...นังนั่นอยู่ไหน” เห็นริมปิงเดินเข้ามากับเซียจื่อพอดี ไป๋หู่ตรงไปจิกผมตะคอก “ทำไมแกรอดมาได้”

ริมปิงบอกว่าตนวิ่งออกมาตอนอาหลางยิงกับเรย์ ไป๋หู่ด่าว่าริมปิงเป็นสายตำรวจ เซียจื่อช่วยแก้ให้ว่า

ริมปิงเองก็ถูกเรย์ยิงเหมือนกันและริมปิงก็ช่วยตนหนีตำรวจด้วย

“ทำไมลื้อปล่อยให้นายถูกจับได้วะ” อาโจวตบ

เซียจื่อด้วยปืนจนเลือดกบปาก

ริมปิงทำเป็นกลัวมาก แต่สายตาชำเลืองมองอาโจวอย่างเก็บข้อมูลว่า เป็นอีกคนที่อยู่ในกลุ่มไป๋หู่

ooooooo

หมิงเต๋อโทรศัพท์รายงาน “ท่าน” อยู่ในห้องทำงานของอลันว่า

“ได้ตัวอาหลางคราวนี้ ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ อีกไม่นานจะทำให้ท่านได้ผลงานกวาดล้างใหญ่อีกกลุ่ม...

ไอ้เรย์กับจางเกาซิน”

เมื่ออาหลางถูกตำรวจจับไปแล้ว เกาซินก็โทรศัพท์คุยกับไป๋หู่ยื่นข้อเสนอที่จะช่วยอาหลางออกจากคุกแต่ไม่คุยทางโทรศัพท์

คืนนี้ไป๋หู่กับเกาซินจึงพบกันที่ประชุมลับของพ่อค้ายา ไป๋หู่มองเกาซินอย่างไม่เชื่อน้ำยาว่าจะทำได้อย่างที่พูด เกาซินจึงเล่าอดีตที่ตื่นถูกจับและหมิงเต๋อไปหาที่คุก เสนอเงื่อนไขว่า

“รายชื่อลูกค้ากับเงินสด ถ้าแกบอกว่าเก็บไว้ที่ไหน นายใหญ่จะช่วยให้แกออกไปเร็วขึ้น”

เกาซินบอกไป๋หู่ที่ฟังอย่างสนใจว่า “บัญชีรายชื่อลูกค้า เครือข่าย คนมีสีที่รับเงินค้ายาจากเรา แกก็รู้ว่าถ้าฉันเปิดเผย ใครบ้างที่จะสะเทือน คนที่อาจให้ความช่วยเหลือแกตอนนี้ คงไม่อยากให้รอยด่างมลทินจากอดีต มาทำลายตำแหน่ง ทำลายเกียรติยศที่กำลังเสวยสุขตอนนี้”

ไป๋หู่ถามว่าช่วยตนทำไม เกาซินบอกว่าเพราะเรามีศัตรูตัวเดียวกันคือเจนเนตรกับหมิงเต๋อ เสนอว่า

“ฉันจะให้บัญชีรายชื่อกับแก เอาไปช่วยอาหลาง แต่เสร็จเรื่องเมื่อไหร่ แกต้องจัดการหมิงเต๋อกับเจนเนตรทันที แกอยากเป็นคนลบชื่อไข่มุกมังกรมากนักไม่ใช่เหรอ” ไป๋หู่ไม่เชื่อว่าเกาซินจะมีบัญชีลูกค้าจริง “ถ้าแกอยากเห็น พรุ่งนี้ก็มาดูด้วยตาตัวเอง มาคนเดียว ฉันก็จะไปคนเดียวไม่มีอาวุธ เราจะตกลงกันอย่างเพื่อนเก่า”

เมื่อไป๋หู่ปรึกษาอาโจว อาโจวบอกว่าเฮียต้องเอาลูกน้องไปด้วย แต่ไป๋หู่กลัวว่าถ้าตนตุกติกก็จะไม่ได้

รายชื่อและอาหลางก็ต้องติดคุก ตนรอจนขึ้นศาลไม่ได้ กฎหมายจะพิพากษาถึงชีวิตอาหลาง บอกอาโจวว่า

“บัญชีรายชื่อลูกค้าของจางเกาซินจะเป็นเครื่องมือที่ดีที่สุด เพื่อรักษาชีวิตลูกชายคนเดียวของอั๊ว”

ไป๋หู่ยังให้อาโจวไปขอร้องท่านเรื่องประกันตัวและรอรับอาหลางออกจากโรงพัก ย้ำว่า “บอกท่านว่าอั๊วจะได้สมุดบัญชีจากจางเกาซินวันนี้แน่นอน แล้วอั๊วจะรีบเอาไปทำลายต่อหน้าท่าน”

สั่งเสร็จไป๋หู่รีบออกไป อาโจวมองอย่างไม่เห็นด้วย และที่สำคัญ ริมปิงแอบฟังรู้ความลับทั้งหมดแล้ว

ฝ่ายหมิงเต๋อมั่นใจว่าหากไป๋หู่กับอาหลางพ้นคดีนี้แล้วจะไม่กล้าก่อเรื่องกับเราอีก อำนาจของนายอลันที่มีเพื่อนมากมายทุกวงการทุกอย่างจะเป็นไปตามที่เราหวัง ย้ำว่า “ขอแต่นายใหญ่เชื่อเจ็ก ไม่พบกับเรย์อีก”

หมิงเต๋อมองเจนเนตรอย่างคาดคั้น แต่เป็นเงื่อนไขที่ทำให้เธอเงียบแทนคำตอบ

ooooooo