ยังมีความหวัง! สาววัย 28 กลั้นน้ำตาไม่อยู่ ตั้งความหวังได้เจอแม่สักครั้งในชีวิต หลังตามหาและรอคอยมา 28 ปี สุดท้ายไร้วี่แวว แต่ยังมีหวัง ขอพลังชาวโซเชียลช่วย
ชีวิตยิ่งกว่าละคร 28 ปีที่มะเหมี่ยว หรือ น.ส. วรรณศิริ กมราช ไม่เคยเจอแม่ติ๊ก วรรณศิริ มณฑาสักครั้งในชีวิต นับตั้งแต่เธออายุ 3 เดือน วันนี้ความหวังของลูกที่เฝ้ารอคอยอ้อมกอดแม่มา 28 ปี ถึงครึ่งทางและใกล้สู่ความจริงได้ หากพลังชาวโซเชียลช่วย
“ใจเต้นเเรง น้ำตาไหล ขอบคุณเฟซบุ๊ก” มะเหมี่ยว เปิดใจกับทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ ถ่ายทอดความรู้สึกผ่าน MONDAY SHARES หลังพยายามลงรูปแม่และโพสต์ตามหาแม่ผ่านเฟซบุ๊กมาตลอด 4-5 ปี ตั้งแต่เล่นเฟซ แต่ไม่เคยสำเร็จ จนพ่อบอกให้เลิกหวังล้มๆ เเล้งๆ แต่มะเหมี่ยวไม่หมดความพยายาม นำชื่อ นามสกุลของแม่ค้นหาในเฟซเรื่อยมา
...
จิตผูกพัน เอ่ยถามหาไม่กี่วัน ยายหลานได้พบกัน หลังจากกันนาน 23 ปี
กระทั่งเมื่อวันที่ 28 ก.ค. ที่ผ่านมา ตามหาเจอ ชื่อคล้ายแม่ แต่นามสกุลเดียวกัน ตัดสินใจทักหาลูกสาวเขา ในที่สุดก็พบว่าเป็นญาติของแม่
“ได้โทรคุยกันจนแน่ใจว่าใช่พี่สาวของแม่ ดีใจมากที่ดีใจกว่านั้นยายยังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้อายุ 80 กว่าปีแล้ว ได้คุยกับยาย ยายร้องไห้บอกบ่นถามหา 2-3 วันก่อนว่าอยู่ไหน ไม่คิดว่าจะติดต่อมาพอดี เลยบอกยายว่าจะพาเหลนๆ ไปหา”
การกลับมาติดต่อกันอีกครั้งของยายหลาน สร้างความดีใจให้ทั้งสองฝ่าย โดยเฉพาะมะเหมี่ยว เธอไม่คิดว่ายายจะจำได้ เพราะเจอกันครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ตอนเธออายุ 3 ขวบ พ่อพามาเยี่ยมและยายยกทีวี สร้อย 2 สลึงรับขวัญ จากนั้นทั้งสองก็ไม่ได้ติดต่อพบเจอกันอีกเลย
2 เดือนพลัดพราก ของรักชิ้นเดียวตัวแทนแม่
หลังได้คุยกับยาย มะเหมี่ยวรู้สึกยิ่งมีความหวังมากขึ้นที่จะได้พบแม่เสียที เพราะเธอไม่เคยเจอแม่สักครั้งในชีวิต เนื่องจากหลังแม่คลอดเธอที่ จ.นนทบุรี ได้ 2 เดือน พ่อพาอุ้มขึ้นรถไฟกลับบ้าน จ.บุรีรัมย์ ให้ปู่กับย่าเลี้ยง เมื่อเรียนประถมฯ เธอก็เฝ้าถามพ่อและตามหาแม่มาตลอด เพราะอยากมีแม่เหมือนคนอื่น
ทุกครั้งที่โรงเรียนจัดกิจกรรมวันแม่ มะเหมี่ยวต้องไหว้ย่าทุกปี หลังๆ ย่าสุขภาพไม่ดี เดินลำบาก เธอจึงอยากมีแม่มาให้กราบ และกอดเหมือนคนอื่น กระทั่งเรียนจบ ม.3 จึงคิดตามหาแม่อย่างจริงจัง ข้อมูลในใบแจ้งเกิด มีเพียงชื่อ นามสกุลของแม่ แต่ไม่มีที่อยู่
...
โชคดียังมีของล้ำค่าชิ้นเดียว เปรียบเสมือนตัวแทนแม่ที่ช่วยให้มะเหมี่ยวมีกำลังใจและเป็นแรงบันดาลใจตามหาแม่ต่อไป นั่นคือ รูป 1 ใบ เป็นภาพแห่งความสุขที่แม่กับพ่อแต่งงานกัน ทุกครั้งที่คิดถึงแม่ เธอมักเอามือลูบตรงหน้าเเม่ จุกในอกเเล้วร้องไห้ หลายคนที่เคยเห็นภาพแม่มักทักว่าหน้าเหมือนกัน
“ช่วงเรียน เหนื่อย ท้อ เวลาคนอื่นพูด ลูกไม่มีเเม่ มีแต่ย่าเเก่ๆ เสื้อผ้าสวยๆ ไม่มีใส่เหมือนคนอื่น รู้สึกเสียใจ ร้องไห้ หยิบรูปเเม่มาดู บอกเเม่ในใจเสมอ สักวันต้องได้เจอ ได้มีเเม่ รูปเเม่คือเเรงบันดาลใจที่ทำให้อยากเจอเเม่จนถึงทุกวันนี้”
คำตอบยาย เมื่อถามถึงแม่ แทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่
เมื่อเอ่ยถามยายถึงแม่ คำตอบที่ได้รับทำเธอกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ต้องร้องไห้ด้วยความเสียใจ จากที่ตั้งความหวังไว้ว่าจะได้เจอแม่หลังจากที่เฝ้าตามหาและรอคอยมา 28 ปี สุดท้ายไม่ได้เจอและไร้วี่แวว เพราะแม่เพิ่งย้ายไปอยู่กับครอบครัวใหม่ที่ จ.กาญจนบุรีได้ไม่กี่ปี และเปลี่ยนนามสกุลแล้ว ทุกคนติดต่อไม่ได้ เพราะเบอร์โทรฯ แม่ที่ให้ไว้ติดต่อไม่ได้แล้ว นอกจากรอแม่ติดต่อมาหรือกลับมาเยี่ยมบ้าน
...
“ด้วยความที่เราเป็นแม่ยิ่งทำให้อยากเจอแม่ ตอนนี้อายุแค่ 28 ปี เชื่อว่าสักวันต้องได้เจอแม่ วันนี้แค่เจอป้ากับยายก็ดีใจแล้ว อยากรู้ที่อยู่ของเเม่ ถ้ารู้ว่าแม่อยู่ไหนพร้อมไปหา อยากมีเบอร์ติดต่อ อยากให้เเม่รู้ว่ามีลูกสาวตามหา อยากกราบ อยากสัมผัสกอดแรกจากแม่ในวันแม่สักครั้งให้หายคิดถึงสมกับที่ลูกคนนี้รอคอยแม่มาตลอดชีวิต ถ้าได้เจอแม่ในวันแม่ปี้นี้ ถือเป็นของขวัญวันแม่ชิ้นใหญ่ที่สุดในชีวิตแล้ว” มะเหมี่ยวกล่าวอย่างมีความหวัง
ข่าวที่น่าสนใจ
...