เพราะอยากได้ลูกสาว แม่ใจสู้ ไม่ยอมให้ลูกจาก ดื้อจนยื้อชีวิตลูกรอดปาฏิหาริย์ หลังคลอดก่อนกำหนดด้วยภาวะแท้งคุกคาม ขอบคุณโอกาสและความดื้อของตัวเองที่ทำให้ได้ทำหน้าที่แม่ได้อย่างสมบูรณ์
“ขอบคุณในความดื้อของตัวเอง เชื่อในสัญชาตญาณของคนเป็นแม่ จนทำให้มีโอกาสได้ทำหน้าที่แม่ วินาทีนั้นแม่ไม่คิดอะไรเลย แม่ไม่สนใจ ในใจแม่คิดว่าถึงลูกจะพิการ แม่ก็จะเลี้ยงให้ดีที่สุด มี่ไม่คิดว่ามี่จะได้ลูกคนนี้อย่างสมบูรณ์ เพราะน้องเกิดตอนอายุ 5 เดือนกว่า”
น.ส.นิรชา จำปาสิม หรือ มี่ วัย 30 ปี เปิดใจกับทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ แชร์เรื่องราวตัวเองและลูก เป็นกำลังใจคุณแม่ที่กำลังท้อ ให้มีแรงใจสู้เพื่อลูก และเชื่อว่าปาฏิหาริย์มีจริงดังที่เธอเจอในครั้งนี้
...
ยื้อชีวิตลูกทุกเดือน น้ำหนักแค่ 700 กรัม โอกาสรอดชีวิตริบหรี่
กว่าจะผ่านช่วงนาทีชีวิตจนได้ น้องใบบุญ หรือ ด.ญ.บุญรักษา ที่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์เช่นทุกวันนี้ได้ น.ส.นิรชา ย้อนเล่าเหตุการณ์ว่า อยากได้ลูกสาวมาก เพราะลูกคนแรกเป็นผู้ชาย เมื่อรู้ว่าตั้งท้อง รีบฝากครรภ์ทันที แต่ตั้งครรภ์ 2 สัปดาห์ มีภาวะแท้งคุกคาม เข้าๆ ออกๆ นอนโรงพยาบาลตลอด เพราะเลือดไหลตลอดเหมือนเป็นประจำเดือน ลาป่วยทุกๆ เดือน เดือนละ 7 วัน และนอนนิ่งๆ เหมือนผักเหมือนปลา ไม่ขยับตัว เพื่อจะรักษาลูกไว้
คุณหมอที่รับฝากครรภ์และเธอพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้อายุครรภ์อยู่ครบตามกำหนดคลอด แต่ไม่สำเร็จ ประคองมาจนถึงที่สุดได้เพียง 26 สัปดาห์ (5 เดือนกว่า) กระทั่งวันหนึ่งเธอเจ็บท้องเตือนและมีน้ำใสๆ ไหลทีละนิด เมื่อมาโรงพยาบาลคุณหมอบอกน้ำคร่ำรั่วให้นอนดูอาการ สักพักน้ำคร่ำเหลือน้อย หมอถามความสมัครใจยินดีไปคลอดอีกจังหวัดที่มีเครื่องมือพร้อมกว่าหรือไม่ เธอรีบตอบตกลงทันทีโดยไม่คำนึงถึงค่าใช้จ่ายใดๆ ขอแค่ลูกปลอดภัย คุณหมอจึงฉีดยาขยายปอดให้ลูกทุกวันครบ 4 เข็ม
พอถึงวันจะส่งตัว ในวันที่ 28 กรกฎาคม 62 จู่ๆ น้ำคร่ำรั่วจนลูกดิ้นตะกุกตะกัก หมออัลตราซาวนด์วัดน้ำหนักลูกได้แค่ 700 กรัม เธอถูกส่งตัวเข้าห้องคลอดทันทีเพื่อช่วยชีวิตลูก แต่พอถึงห้องคลอดทั้งเธอและสามีต้องเจอข่าวสุดช็อก ลูกมีน้ำหนักแค่ 700 กรัม ซึ่งน้ำหนักน้อยมาก โอกาสรอดชีวิตริบหรี่ และมีโอกาสสูงคลอดแล้วจะพิการ ต้องรีบรักษาชีวิตผู้เป็นแม่ไว้ จึงตัดสินใจให้แท้ง
“แม่ได้ฟังแล้วร้องไห้โฮ ใจสลาย แล้วก็ให้กลับมาแท้งที่ตึกหลังคลอด ตอนนั้นเลือดอาบขา ทั้งปวดท้องมากและเสียใจร้องไห้ที่ลูกจะไม่อยู่แล้ว แต่ในท้อง ลูกยังดิ้นตึกตักๆ ถีบเพื่อหาทางออกมา เพราะน้ำคร่ำเหลือน้อย น้องไม่มีอากาศหายใจ”
วินาทีชีวิต พ่อทำคลอด แม่ขอโอกาสยื้อความตาย
การเจ็บแท้งเธอบอกว่าเจ็บกว่าคลอดปกติ เธอปวดท้องทุกๆ 1 นาที ตั้งแต่ 16.00 น. เจ็บมากจนหายใจไม่ได้ เจ็บเหมือนใจจะขาด ส่วนสามีรู้สึกสงสาร และนั่งร้องไห้อยู่ข้างๆ พร้อมกุมมือเธออยู่ตลอด กระทั่งเวลาประมาณ 17.00 น. กว่าๆ เธอรู้สึกปวดฉี่ สามีนำกระโถนมาให้ แต่แล้วจู่ๆ หัวลูกโผล่ออกมา และบอก ไม่ต้องกลัว เพราะมีประสบการณ์ทำคลอดสุนัขมาก่อน
...
ทำคลอดเสร็จ สามีร้องเรียกพยาบาลมาตัดสายสะดือ ทำความสะอาดลูกที่คลอดออกมาครบทุกอย่าง และนำลูกไปไว้ที่เตียง เเล้วใส่ท่อออกซิเจน แต่เธอยังไม่ทันได้อุ้มลูกแม้สักวินาทีเดียว หัวใจยิ่งแตกสลายหลังต้องตัดสินใจให้ลูกจากไปอย่างสงบ โดยหากพร้อมสูญเสียให้ปิดถังออกซิเจน แต่ด้วยสัญชาตญาณของความเป็นแม่ ที่สามีบอกว่าลูกยังหายใจ ทั้งๆ ที่คิดว่าลูกตายในท้องแล้ว เธอจึงเลือกที่จะยื้อชีวิตลูกไว้
“พอคลอดแล้ว เลยขอโอกาสกับน้องพยาบาลที่เคยร่วมงานกัน บอกให้ช่วยลูกพี่ด้วย บอกเขาว่าให้โอกาสลูกได้สู้หน่อยได้ไหม คนทำผิดพลาดยังได้รับโอกาสเลย แล้วจะไม่ลองให้ลูกได้สู้หน่อยเหรอ
แต่ถ้ามีการปั๊มหัวใจ ไม่ต้องปั๊ม ให้น้องไปอย่างสบายเลย”
วินาทีปาฏิหาริย์ ลูกหายใจเอง 30 นาที มือสื่อรัก สื่อความรู้สึก
หลังเอ่ยขอร้อง พยาบาลกลับไปปรึกษาหัวหน้าและตัดสินใจช่วยลูกของเธอ จากนั้นจึงเกิดความโกลาหล ตู้อบที่ถูกยกเลิกไปก่อนหน้านี้นำมาติดตั้งใหม่ พยาบาลรีบวิ่งอุ้มลูกไปยังห้องอภิบาลทารกแรกเกิด หรือบางที่เรียกว่าหอผู้ป่วยทารกแรกเกิดระยะวิกฤติ (Neonatal Intensive Care Unit - NICU) และเกิดเรื่องสุดปาฏิหาริย์ ลูกของเธอหายใจได้เองโดยไม่ใส่ออกซิเจนนานถึง 30 นาที และเป็นเคสเเรกของโรงพยาบาลที่น้ำหนักน้อยสุด
...
ตั้งแต่วันนั้นมา เธอ สามี และลูก สู้ด้วยกันมาตลอด ระหว่างรักษาลูกต้องใส่ท่อช่วยหายใจ โดนเจาะเลือดทุกๆ วัน วันละ 2 เวลา ทั้งเช้าและเย็น ให้นมทางสายยาง ถูกปิดตาเพราะต้องอบสารเหลือง หมอบอกต้องดูอาการเป็นวันๆ เพราะคลอด 26 สัปดาห์ (5 เดือนครึ่ง) โอกาสรอดมีไม่สูง
สิ่งที่เธอกลัวในตอนนั้นคือเสียงโทรศัพท์จากโรงพยาบาล โทรมาว่าลูกไม่อยู่แล้ว ด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่ เธอตัดสินใจไม่อยู่ไฟ เดินทางจากบ้านไปโรงพยาบาล ระยะทางไป-กลับ รวม 30 กิโลฯ ไปหาลูกทุกเวลา ทั้งเช้า บ่าย เย็น นำนมที่ปั๊มแช่แข็งไว้ไปให้ลูก ไปคุย จับมือลูกทุกวัน เพื่อให้กำลังใจลูก
...
“ตอนลูกอยู่ในตู้อบ โอกาสรอดคิดว่าไม่มีเลย แม่คิดแค่ว่ารักษาน้องให้อยู่ได้นานที่สุด คิดวันต่อวัน วันนี้ลูกต้องรอด ไปหาลูกทุกวัน จับมือแล้วบอกว่าแม่มาหา หนูต้องอยู่ หนูต้องสู้ ลูกก็จำกำนิ้ว นิ้วมือขยับ วันไหนที่ร้องไห้ไป เหมือนลูกรู้ อาการจะแย่”
ผ่าตัดครั้งใหญ่ สลบ 3 วัน ลูกสู้จนกลับบ้านพร้อมถังออกซิเจน
หลังอยู่ตู้อบได้ 1 เดือน หมอเริ่มลดออกซิเจน ใส่สายเป็นแคมมูล่าแทน และต้องให้เลือดเพราะซีด หลังได้รับเลือดก็ดีขึ้น แต่ตรวจพบ “เส้นประสาทตาผิดปกติ” ต้องส่งตัวไปยิงเลเซอร์ที่โรงพยาบาลศูนย์อีกจังหวัด เพราะหากไม่ทำ โอกาสสูงมากที่จะมองไม่เห็น
พอเข้าห้องผ่าตัด สิ่งที่กลัวคือไม่ได้ลูกกลับมา เพราะต้องวางยาสลบ ผ่าตัดตั้งแต่ 15.00 จน 18.00 น. หลังผ่าตัดต้องอยู่ ICU ด้วยน้ำหนัก 1,230 กรัม สลบไป 3 วัน และต้องให้เลือดอีก 1 ถุง และรักษาตัว 2 อาทิตย์
ผ่านไป 2 เดือน น้ำหนักเพิ่มขึ้นเป็น 1,680 กรัม จึงกลับมารักษาโรงพยาบาลต้นสังกัด อาการเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ จนมีน้ำหนัก 1,900 กรัม หมอตรวจไม่พบอาการหัวใจผิดปกติ ไม่มีน้ำในสมอง ให้ออกจากตู้อบสู่โลกภายนอก และไม่นานก็ได้รับข่าวดี หมอให้กลับบ้านได้ แต่ต้องนำออกซิเจนกลับบ้านด้วย และนัดมาปิดออกซิเจนอีก 1 อาทิตย์
เมื่อได้มาอยู่บ้าน พัฒนาการของลูกดีขึ้นตามลำดับ สุขภาพแข็งแรง แม้ไฟดับนาน 1 ชั่วโมงก็สามารถหายใจเองได้โดยไม่ได้ใช้ถังออกซิเจน สาเหตุที่เกิดภาวะแท้งคุกคาม เธอบอกว่าอาจเพราะความเครียด การทำงานหนัก ต้องเดินส่งแล็บบ่อย เดินขายลอตเตอรี่ ทำงานหนักเพราะมีค่าใช้จ่ายหลายอย่างที่ต้องรับผิดชอบ
ในภาวะวิกฤติโควิด แม่ๆ หลายคนมีภาวะเครียด อาจทำให้เกิดภาวะแท้งคุกคามได้ เธอแนะนำว่า หากเครียด ควรหาสิ่งบรรเทาความเครียด เช่น ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือ ปัจจุบันลูกอายุใกล้ 1 ขวบ สุขภาพร่างกายแข็งแรงดีมาก การที่ลูกรอดชีวิตในครั้งนี้เกิดจากหลายๆ ฝ่าย ทั้งคุณหมอที่เก่ง พยาบาลแผนก NICE และแผนก PP (หลังคลอด) สามีที่ไม่เคยทิ้งให้เคว้งคว้าง
“ขอบคุณตัวเองที่ตัดสินใจเชื่อตัวเอง ให้โอกาสลูกได้สู้ ขอบคุณลูกที่สู้ไปกับแม่ ถึงเกิดมาตัวเล็กแต่ใจสู้เกินร้อย ขอให้แม่ๆ ที่มีภาวะแท้งคุกคาม คลอดก่อนกำหนด กำลังท้อ ขอให้สู้เพื่อลูก จับมือลูกไว้ อย่าท้อ อย่าเอาน้ำตาและความโศกเศร้าไปหาลูก เพราะเขารู้สึกได้ เป็นกำลังใจให้ แม่เชื่อว่าปาฏิหาริย์มีจริง เหมือนลูกใบบุญที่คลอดมาครบทุกอย่าง แต่ไม่พิการ ไม่มีโรคประจำตัวอะไรเลย ต่างจากลูกของเพื่อนที่คลอดก่อนกำหนด และน้ำหนักมากกว่าลูกใบบุญ แต่สายตาสั้น ลูกเพื่อนอีกคนก็หัวใจรั่ว”.
ข่าวน่าสนใจ