เมื่อ "บ้าน" ไม่ใช่สถานที่ที่อยู่แล้วสบายใจ การก้าวจาก "ครอบครัว" แล้วออกมาใช้ชีวิตใน "สังคมข้างถนน" จึงเป็นเส้นทางที่ ‘เขา’ เลือก

คนไร้บ้าน คนไร้ที่พึ่ง หรือ HOMELESS ... ตามถนนหนทางในเมืองกรุง บ้างนอนบนฟุตปาท บ้างแอบหลับนอนหน้าร้านค้ายามเขาปิด บ้างนอนข้างทางตามตรอกซอกซอย หรือแม้แต่ตามป้ายรถเมล์ หลายๆ คนล้วนมีปมปัญหาอยู่ในใจ

คงไม่มีใครอยากจะก้าวออกมาจากบ้านที่อยู่สุขสบายแล้วมาใช้ชีวิตลำบากข้างถนน คงไม่มีใครอยากจากครอบครัวที่แสนอบอุ่น แต่หากว่า... ในวันหนึ่ง บ้านและครอบครัวมันเปลี่ยนไป แม้สบายกาย แต่ไม่สบายใจ

‘อัจฉรา สรวารี’ เลขาธิการมูลนิธิอิสรชน ถ่ายทอดเหตุผลของคนไร้บ้านจากประสบการณ์ทำงานตลอดระยะเวลาหลายปี การก้าวหนีออกมาอยู่คนเดียวของ ‘คนไร้บ้าน’ ล้วนมีสาเหตุมาจากปัญหาครอบครัว ซึ่งสุดท้ายแล้ว การแก้ปัญหาไม่ใช่การสร้างบ้านใหม่ให้อยู่ หรือการส่งพวกเขาเหล่านี้เข้าสู่สถานสงเคราะห์ แต่เป็นครอบครัวต้องเข้ามามีส่วนร่วม

ดั่งชีวิตของ ‘ลุงสมาน’ ชายวัย 81 ปี ที่เลือกก้าวออกจากบ้าน จากครอบครัว มาใช้ชีวิตโดดเดี่ยวคนเดียว หนึ่งท้องหนึ่งปาก หากินด้วยตัวเอง ลากรถเข็นขายน้ำแถบสนามหลวง จนวันหนึ่งร่างกายไม่ไหวต้องนอนทรุดอยู่ในซอยเล็กๆ ย่านชุมชนคลองหลอด

‘ลุงสมาน’ คนไร้บ้านผู้ถือคติบุญคุณต้องตอบแทน เมื่อ "สังคมข้างถนน" ที่พบเจอ ยอมรับตัวตนมากกว่าคนในบ้าน

"เขามีบุญคุญกับเรา ช่วยชีวิตเราให้รอดมาทุกวันนี้ เราก็บอกไม่ต้องเอาอะไรมาให้ฉันหรอก เดี๋ยวฉันค่อยยังชั่ว ฉันจะมานั่งแกะขวดให้"

เรียนรู้เรื่องราวชีวิตในอีกแง่มุม ผ่าน "คนไร้บ้าน ใจทระนง" กับ LIFE STORY คนไร้บ้าน ไม่ไร้หัวใจ

...

ข่าวอื่นๆ :