วัยแสบสาแหรกขาด โครงการ 2

หมอก้องกับครูพรรณีมองไวทินกับจุลมาสอย่างเข้าใจ ขณะเดียวกันพรรณีก็คิดอะไรบางอย่าง พอแยกกันมา ครูพรรณีถามครูป้องว่าทำไมเด็กสมัยนี้จึงเครียดหรือเป็นโรคซึมเศร้ากันเยอะขึ้น

หมอก้องอธิบายว่าเด็กสมัยนี้ลำบาก เรียนก็หนัก สังคมก็คาดหวัง พ่อแม่ก็คาดหวัง เด็กเรียนรู้ว่าการเรียนดีทำให้พ่อแม่มีความสุข เด็กแบกรับความกดดันความคาดหวังไว้โดยไม่รู้ตัว

หมอก้องเปรียบเทียบให้ฟังว่าสมัยก่อนเด็กได้กินขนมอร่อย เล่นกับเพื่อน ได้อ่านการ์ตูน ก็มีความสุขแล้ว แต่เด็กในปัจจุบัน ความสนุกมันมีเข้ามาทุกวัน ความสุขมันเลยกลายเป็นความธรรมดา จนเขาไม่รู้ว่าความสุขคืออะไร หมอก้องดีใจที่ครูพรรณีสนใจเรื่องนี้เผื่อจะเข้าใจเด็กๆมากขึ้น

พอแยกกัน ครูพรรณีกดข้อความถึงทรายทันที บอกเรื่องวีหนึ่งจะได้กลับบ้านแล้ว ถามว่าครูทรายอาการดีขึ้นหรือยัง จะกลับมาทำงานเมื่อไหร่ ทางฝ่ายวิชาการมีเรื่องจะขอคำปรึกษา ขอให้ทรายหายไว้ๆ ทรายตอบด้วยความยินดีว่าอีกไม่นานคงได้กลับไปทำงาน แล้วเจอกัน ทรายยิ้มมีไฟทำงานต่อขึ้นมาทันที

ฝ่ายไออุ่นไปถึงหน้าที่เรียนพิเศษตอนเช้าก็นั่งนึกถึงเหตุการณ์ก่อนออกจากบ้านเมื่อเช้าเซ็งๆ เพราะพอบอกป๊าว่าจะไปติว เกริกฤทธิ์บอกให้ตั้งใจเรียน เพื่อนที่โรงเรียนถ้าไม่ดีก็คัดๆออกไปบ้าง อุ่นถามว่าใคร เกริกฤทธิ์ระบุว่าแอนเน่นั่นแหละ ถามว่าพ่อแม่เขารู้ไหมว่าลูกเป็นแบบนี้ ไออุ่นบอกว่าไม่เดือดร้อนใครสักหน่อย

“เดือดร้อนพ่อแม่มันนั่นแหละ ปวดกบาลตาย อุตส่าห์มีลูกชายดันออกมาครึ่งๆกลางๆ ถ้าจะเกิดมาเป็นแบบนี้อย่าเกิดมาเลยดีกว่า”

ไออุ่นชะงักเจ็บจี๊ดเหมือนพ่อด่ากระทบตัวเอง รู้สึกเหมือนป๊าบอกว่า ตัวเองไม่น่าเกิดมาเลย

เมื่อไออุ่นเดินเข้าตึกติวเจอแอนเน่ก็ขอโทษที่ตนโกหก เมื่อวานที่ป๊าไม่ค่อยโอ แอนเน่ถามว่าตนหรือเปล่า ไออุ่นบอกว่าเราทั้งสองคนเลย ทั้งสองคนต่างคิดว่าถ้าจะพูดความจริงเรื่องนี้พูดกับแม่ง่ายกว่าพูดกับป๊า

พลันแอนเน่ก็บอกไออุ่นว่าตนเจอคนที่จะตอบปัญหาได้แล้ว ชวนไปสวัสดีครูทรายถามว่ามาทำอะไรที่นี่ ทรายบอกว่ามาออกกำลังกาย แอนเน่ถามว่าครูรีบกลับไหม ไออุ่นมีเรื่องอยากปรึกษาครูพอดี?

ooooooo