แรงเงา 2
ตอนที่ 8
มุนินทร์ไม่ยอมแพ้คาดคั้นให้ทัยเล่าวีรกรรมเลวทรามของพ่อเลี้ยง ศรุตกับวีกิจอยากท้วงแต่ทัยก็ยอมเล่าทั้งน้ำตาว่าถูกทำร้ายแบบไหนบ้าง เรื่องราวของเด็กสาว ทำให้ทุกคนสลดหดหู่ โดยเฉพาะวีกิจที่ภูมิต้านทานอ่อนแอกับเรื่องแบบนี้ มีเพียงมุนินทร์ที่แม้จะเห็นใจเด็กสาว แต่ก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง...เหมือนมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล
ทัยกลับขึ้นห้องไปแล้ว ทิ้งศรุตให้สรุปความการพูดคุยกับมุนินทร์และวีกิจ
“ผมว่ามันเป็นแนวโน้มที่ดีนะ...นี่คืออดีตที่บาดเจ็บแต่เธอคืนความทรงจำกลับมาได้ ผมเสนอให้พวกคุณดูแลเธอไปก่อน ให้ความรัก ความเข้าใจเธอมากๆ เดี๋ยวเธอก็จะจำอดีตทั้งหมดได้เอง คุณก็จะหมดภาระ”
“แต่เราไม่รู้เลยนะคะว่าเมื่อไหร่เด็กจะจำได้ แล้วถ้าเด็กไม่พูดความจริงล่ะคะ เด็กไม่อยากกลับไปอยู่บ้านอีกแล้ว เด็กอยากอยู่กับเราที่นี่ อาจจะแกล้งทำเป็นจำไม่ได้...”
พูดไม่ทันจบวีกิจก็ขัดขึ้น ไม่เชื่อว่าทัยจะเสแสร้งตบตา ศรุตเห็นท่าไม่ดีพยายามไกล่เกลี่ยขอให้สองสามีภรรยาช่วยดูแลทัยอีกสักพักเผื่อจะเรียกความทรงจำได้มากกว่านี้
วีกิจแยกตัวไปแล้ว ทิ้งหน้าที่ส่งศรุตให้มุนินทร์
“ใจเย็นๆนะครับคุณนิน เรื่องของเด็กผู้หญิงที่กำลังก้าวผ่านจากเด็กมาเป็นสาวแบบทัย แล้วยังมีประสบการณ์ร้ายๆถูกทำร้ายทางเพศแบบนี้เราต้องปฏิบัติกับเธออย่างเข้าใจและละเอียดอ่อนมากๆ”
“ค่ะ...แต่คุณศรุตคะ...ฉันไม่เข้าใจท่าทีของเธอกับคุณกิจแบบนั้น มันเห็นชัดว่าเธอกำลังให้ท่ากับเขา”
“คุณคงเคยได้ยินมาบ้างเรื่องเด็กสาวหลงรักหนุ่มใหญ่จนยอมตกเป็นเมียเก็บของเขาทั้งๆที่เขามีครอบครัวแล้ว นั่นแหละครับเด็กผู้หญิงขาดความรักจากพ่อมากๆ...บางทีก็โหยหาแบบนี้”
คำพูดวิเคราะห์ของศรุตทำให้มุนินทร์ฉุกใจคิดถึงมุตตา ปมในใจที่พยายามเก็บกดไว้ถูกสะกิดอีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้จนต้องเอ่ยปากขอคำปรึกษากับเขาเป็นการส่วนตัว
“ฉันอยากคุยเรื่องพวกนี้อีก ฉันอาจจะเข้าใจทัยได้มากขึ้น จะให้คำปรึกษาฉันบ้างได้ไหมคะ”
“ยินดีครับ ที่ไหน เมื่อไหร่บอกมาเลย”
“ฉัน...เอ่อ...อยากปรึกษาเรื่องชีวิตสมรสฉันด้วย มันค่อนข้างส่วนตัวและฉันไม่อยากให้คุณกิจทราบเรื่องนี้”
“ได้ครับ...ไม่มีปัญหา งั้นผมกลับก่อนนะครับ”
ooooooo
สร้อยคำรับฟังเรื่องราวของทัยด้วยสีหน้าตกใจ อยากพาไปแจ้งความแต่วีกิจไม่เห็นด้วยเพราะอาการเด็กสาวยังไม่หายดี ความทรงจำยังไม่ฟื้น ทัยหรือฤทัยตีหน้าเศร้าเคล้าน้ำตา
“ที่จริงหนูไม่อยากจำได้หรอกค่ะ หนูไม่อยากกลับไปอยู่บ้านอีกแล้ว ที่บ้าน...แม่เกลียดหนูแล้วแม่จะออกไปจากบ้านทุกคืนที่มันเข้าหาหนู แม่รู้เห็นเป็นใจกับมัน อย่าส่งหนูกลับบ้านหรือส่งไปอยู่ที่อื่นเลยนะคะ ...หนูกลัว”
