ตอนที่ 11
“ถ้าแกจะอยู่เฉยๆต่อไปก็ตามใจ จำใส่กะโหลกเอาไว้ให้ดีว่าแกกำลังเจอนังงูเห่า สัญชาติงูพิษมันไม่ออกมาที่สว่างให้แกตีมันหลังหักหรอก แต่มันจะขดในมุมมืด รอจังหวะแกเผลอแล้วฉกพิษใส่โดยที่แกไม่รู้ตัว!”
ooooooo
บรรยากาศบ้านนพนภากลับไปอึมครึมเหมือนเมื่อสี่ปีก่อน ต่างจากบรรยากาศคอนโดมุนินทร์ หลังจากคู่รักปรับความเข้าใจและเคลียร์กันได้ กลิ่นอายความรักหวานๆก็อบอวลไปทั่ว
“คุณกิจคะ...ฉันสัญญาว่าจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้อีก”
“ผมก็เหมือนกัน ต่อไปนี้มีอะไรจะบอกคุณ
ทุกเรื่อง ผมจะไม่กลัวอีกต่อไปแล้ว”
มุนินทร์ยิ้มรับคำสามี วีกิจโล่งใจมากและถือโอกาสเคลียร์เรื่องมุตตา “ที่คุณเคยคิดว่าผมรักตาไม่ได้รักคุณ อย่าคิดอย่างนั้นอีก...ผมบอกคุณหลายครั้งแล้ว ผมรัก ในความเข้มแข็งของคุณ ความไม่ยอมสงบกับชะตาชีวิต สู้ยิบตาทุกครั้งที่มีปัญหา ผมรักคุณตรงนี้ ความเป็นหญิงแกร่งของคุณมันสร้างพลังชีวิตให้ผม...อย่างที่แม่เป็น”
วีกิจเป็นลูกชายคนเดียวของสร้อยคำ เขาไม่เคยน้อยใจเรื่องพ่อแต่รักและเคารพความเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวของแม่ที่เลี้ยงเขามาถึงวันนี้ และมุนินทร์ก็ทำให้เขาเกิดความรู้สึกนั้นด้วย ทั้งรักและชื่นชมในความแข็งแกร่งของเธอ
มุนินทร์ปลื้มมากที่สามีสารภาพรักอย่างอ่อนหวานและน่าประทับใจ แต่ชื่อสร้อยคำก็ทำให้เธอใจไม่ดีเพราะทัยยังอยู่บ้านนั้น วีกิจได้ยินดังนั้นก็หน้าเครียดโทร.หาแม่ทันที
สร้อยคำยินดีมากเมื่อรู้ว่าลูกชายกับลูกสะใภ้ปรับความเข้าใจกันได้ กระตือรือร้นจะเตรียมยาและของบำรุงครรภ์เพราะอยากมีหลานเต็มแก่ วีกิจคิดเหมือนกันแต่ไม่วายบอกแม่เรื่องความร้ายกาจของเด็กสาวในอุปการะ
ฤทัยเห็นท่าทางแปลกๆของสร้อยคำจึงตามไปสังเกตการณ์ ได้ยินเต็มสองหูว่าวีกิจบอกสร้อยคำเรื่องวีรกรรมของตนและแผนการจะพาเธอไปอยู่บ้านสงเคราะห์เด็กโดยเร็วที่สุด!
พวกรัชนกได้ยินทุกอย่างโดยเฉพาะเรื่องยาบำรุงครรภ์จากกล้องตัวจิ๋วที่แอบติดในบ้านสร้อยคำ คิดแผนร้ายได้จึงโทร.บอกฤทัยให้หาทางสลับยาบำรุงครรภ์กับยากล่อมประสาทของเธอ
ฤทัยไม่มีทางเลือกต้องทำตามแผนพวกรัชนก กระทั่งหลายวันต่อมาวีกิจกับมุนินทร์ก็มารับเธอไปบ้านสงเคราะห์เด็กตามที่เคยบอก สร้อยคำอวยพรให้โชคดี เธอก็ได้แต่ยิ้มรับทั้งที่ใจคอไม่ดี ทั้งเรื่องยาบำรุงครรภ์และท่าทางแปลกๆของมุนินทร์กับวีกิจ แล้วเธอก็ได้คำตอบเมื่อมุนินทร์ประคองเธอมาถึงรถ
“เรามีหลักฐานจับเธอกับแฟนเธอเข้าคุกได้ เราสืบประวัตินายป้างแฟนเธอหมดแล้ว แล้วก่อนที่เธอจะไปจุดหมายปลายทางฉันขอแวะพักกลางทางซักฟอกประวัติเธอทั้งหมดก่อน”