พรหมลิขิต

“พระยาโกษาธิบดี” (ชาติชาย งามสรรพ์) ถูก “ขุนหลวงเพทราชา” (ศรุต วิจิตรานนท์) สั่งให้ไปจัดการขับไล่พวกฝรั่งออกไปจนหมดจากอยุธยาฯ “พระรามณรงค์” (ปรมะ อิ่มอโนทัย) และ จันทร์วาด (กัญญ์ณรัณ วงศ์ขจรไกล) แวะมาเยี่ยม “ออกญาวิสูตรสาคร” (ธนวรรธน์ วรรธนะภูติ) และ “แม่หญิงการะเกด” (ราณี แคมเปน) จึงได้คุยกันเรื่องที่อยุธยาในภายภาคหน้าจะยังอยู่หรือไม่ แม้การะเกดจะพูดไม่ได้เต็มปากเต็มคำ แต่เธอก็ยืนยันว่าอยุธยา วัด และคลองๆ ต่างยังคงอยู่

การะเกดยังคงห่วง “ตองกีมาร์” (สุษิรา แอนจิลีน่า  แน่นหนา) เมื่อรู้ว่าเธอหนีออกจากคุก และกลับมาอยู่กับพ่อ เธอและออกญาวิสูตรสาครจึงไปเยี่ยม ตองกีมาร์เล่าว่าหลังจากที่หนีออกจากคุก แม้จะได้รับการช่วยเหลือจากทหารฝรั่งเศสที่สามีเธอเคยขอให้ช่วยเหลือไว้ แต่เธอก็ยังถูกขังในที่ๆ ทั้งชื้น เหม็น เต็มไปด้วยมูลสัตว์  โชคดีที่ ขุนหลวงเพทราชาสงสารโชคชะตาของตองกีมาร์ จึงปล่อยเธอไป แม้ “กรมพระราชวังบวร” (จิรายุ  ตันตระกูล) จะไม่พอใจเอามากๆ ก็ตาม

เวลาผ่านไปแม่หญิงการะเกด ได้ให้กำเนิดลูกสาวอีก 2 คน คือ “แม่แก้ว” (ภัสธรากรณ์ บุษราคัมวดี) และ “แม่ปราง” (ปุญญ์ปรีดี คุ้มพร้อม รอดสวาสดิ์) 

ในขณะที่กรุงเทพฯ ปัจจุบัน “พุดตาน” (ราณี แคมเปน) ในวัย 8 ขวบ ลูกสาวของ “วิภาวรรณ” (พรรษชล สุปรีย์) ได้แวะมาเยี่ยม  “แม่ชีสิปราง” (ปวีณา ชารีฟสกุล) พี่สาว เมื่อมีแม่ชีสิปางได้เห็นพุดตานก็ทำให้เธอนึกถึงเกศสุรางค์เหลือเกิน เพราะพุดตานและเกศสุรางค์มีใบหน้าที่เหมือนกันมาก 

ระหว่างเดินทางกลับรถที่พุดตานนั่งมาเกิดพลิกคว่ำ ทำให้เธอสูญเสียพ่อและแม่ไป “ป้าวิภาวี” (มยุริญ  ผ่องผุดพันธ์) กลายเป็นคนเลี้ยงดูเธอมาจนโต ตั้งแต่วันที่เกิดเหตุพุดตานสูญเสียความทรงจำทั้งหมด จนมาถึงวันเกิดวัย 20 ปี พุดตานแวะมาเยี่ยมแม่ชีสิปราง และ “หลวงพ่อเรืองฤทธิ์” (ปรมะ  อิ่มอโนทัย) เพื่อขอพร หลวงพ่อเรืองบอกกับพุดตานให้มีสติให้มาก เพื่อรับมือกับเรื่องที่จะเจอ