เจ้าเงือกน้อยมาเรียม หลงแม่กินถุงพลาสติกตาย ไม่กี่วัน ก็ถึงคิว “ยามีล” ความหวังของทีมสัตวแพทย์ ความหวังของคนไทย ที่ติดตามดูแล ลุ้นใจหายใจคว่ำ ก็ดับวูบลง
นายกฯประยุทธ์ก็หวัง ท่านหวังว่า “พะยูน” จะต้องไม่ตายอีก แต่ความจริงก็คือ ไม่ว่าพะยูน หรือเต่า กระทั่งสัตว์ทะเลทั่วๆไป ต้องตายเพราะถุงพลาสติกอยู่ทุกวัน วันละหลายๆตัว
จะยั้งให้หยุด จะฉุดให้อยู่อีกเมื่อไหร่ คงไม่มีใครกล้าพูดเต็มปาก
วันนี้ 26 ส.ค. เอสซีจีมีงาน SD Symposium 2019 Circular Economy The Collaboration for Action งานชื่อฝรั่งยาว ผมพยายามจำ ความหมายไทย งานขับเคลื่อนแนวคิดระบบเศรษฐกิจหมุนเวียน
ตู่ วีนัส เอสซีจี ให้ข่าวมาหลายแผ่น ผมเลือกใช้หัวข้องาน ความร่วมมือกับภาครัฐ ร่วมกับกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง พัฒนา ต้นแบบทุ่นกักขยะลอยน้ำ ป้องกันขยะไหลลงสู่ทะเล
ในระยะทดสอบได้ติดตั้ง 5 แห่ง บริเวณปากแม่น้ำระยอง และลำคลองบางสายในจังหวัดสมุทรสาคร และจะขยายอีก 20 แห่งภายในเดือนกรกฎาคม โดยตั้งเป้ากักขยะ 30 ตัน ระหว่างเดือนกรกฎาคม-ธันวาคม 2562
นอกจากนี้ยังได้เตรียมต่อยอดพัฒนานวัตกรรมทุ่นกักขยะ 4.0 โดยระบบอัตโนมัติ และพลังงานแสงอาทิตย์ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานให้ดียิ่งขึ้น
งานนี้ของเอสซีจีชี้ว่า มีความพยายามที่จะช่วยกันแก้ปัญหาขยะพลาสติกในทะเลกันอยู่
งานของเอสซีจีอีกหัวข้อ...ความร่วมมือระดับประเทศ
ร่วมก่อตั้งภาคีเครือข่ายองค์กรภาครัฐ ภาคธุรกิจ ภาคประชาสังคม โดยนำแนวคิดเศรษฐกิจหมุนเวียนมาประยุกต์ใช้เพื่อจัดการขยะพลาสติกในประเทศไทยอย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน
โดยมีเป้าหมายในการนำขยะพลาสติกเป้าหมายกลับมาใช้ประโยชน์ 100% ภายในปี 2570
และลดปริมาณขยะพลาสติกในทะเลไทยลงไม่ต่ำกว่าร้อยละ 50 ภายในปี 2570
...
น้ำเสียงเอสซีจี พี่ใหญ่ภาคธุรกิจเข้มแข็งมั่นคง แต่กระนั้น ขยะพลาสติกในทะเลอีก 8 ปีข้างหน้า ยังบอกได้เพียงว่า จะลดได้ครึ่งเดียว
แต่นี่เป็นความพยายามที่ฟังแล้วน่าชื่นใจ...เราคงไม่ลืมว่า ขยะพลาสติกจากแม่น้ำลำคลองลงทะเลเป็นเพียงส่วนหนึ่ง ยังมีขยะจากชายทะเลกว้างไกล ขยะจากเรือทุกลำในทะเล ที่ก็ยังทิ้งกันอยู่ทุกวัน
จะพูดว่าการป้องกันขยะในทะเลเหมือนปิดฟ้าด้วยฝ่ามือก็น่าจะพูดได้ เราคงต้องฟังข่าวพะยูนน้อยใหญ่ตายเพราะกินถุงพลาสติก กันต่อไปเรื่อยๆ
ผมนึกถึงประโยค “ปลูกต้นไม้ในใจคน” ครับ ขยะทุกชิ้นถูกทิ้งจากมือคน ถ้าคนทุกคนมีจิตสำนึกตรงกัน เลือกทิ้งขยะถูกที่ถูกเวลา จำนวนขยะที่จะไหลลงทะเลก็จะน้อยลง
เมื่อไหร่ที่เด็กไทยถูกปลูกฝังจิตใต้สำนึกเหมือนเด็กญี่ปุ่น ใครไปก็เคยเจอ ผมเจอมากับตา ย่านกินซ่า ของชิ้นหนึ่งหลุดจากเพื่อนคนหนึ่งในขบวน
เด็กญี่ปุ่นวิ่งไปเก็บแล้ววิ่งตามมาถามเจ้าของ
ถ้าเผลอหล่นเขาก็คืนให้ แต่ถ้าตั้งใจหล่น เขาก็จะถือไปทิ้งถังขยะ
จิตสำนึกเด็กญี่ปุ่นแจ่มใสงดงามปานนี้ ไม่แปลกที่เราจะเห็นทุกแห่งในญี่ปุ่น ไม่ว่าถนนหนทาง หรือแม่น้ำลำคลอง สะอาดงามตาแน่นอน ปัญหาขยะ ปัญหาน้ำเน่าเสียไม่มี
ไหนๆเราก็เริ่มเรื่องขยะพลาสติก ทั้งภาครัฐ ภาคธุรกิจ ภาคประชาชนกันแล้ว
ลองมาเริ่มกันที่หัวใจเด็กกันอีกครั้ง เริ่มกันให้เข้มแข็งจริงจัง ถ้าเด็กๆปลูกจิตสำนึก ไม่เก็บขยะไว้ในใจ โอกาสที่เจ้าเงือกน้อย มาเรียม หรือยามีลจะตายก็น้อยลง.
กิเลน ประลองเชิง