ได้แต่กล่าวหาว่าโลกโซเชียลนั้นน่ากลัว แต่โลกจอแก้ว (ทีวี) ก็สร้างความน่าสะพรึงกลัวได้ไม่แพ้กัน!!
สื่อสังคมออนไลน์เสมือนอีกโลกหนึ่ง มันไม่ใช่โลกที่แท้จริง แต่มันก็คืออารมณ์ความรู้สึกนึกคิดที่เห็นกันอยู่ตำตาทุกวัน ...ทุกนาที...วินาที
กระแสร้อนแรงในโลกของความเป็นจริงยังไงก็ต้านทานเสียงวิพากษ์วิจารณ์ในสื่อโซเชียลไม่ไหวแน่ เพราะมันควบคุมไม่ได้ มีความหลากหลายแนวคิดจากใครบ้างก็ไม่รู้ที่เรียกว่า “ชาวเน็ต”
ก็อย่างที่รู้กัน...ประเด็นร้อนทั้ง หลายที่เกิดขึ้นถูกแคะคุ้ย โจมตี ชื่นชม สมน้ำหน้า ราวกับว่ามันคือเรื่องจริงทั้งหมด (แต่ไม่ใช่)
โซเชียลตั้งข้อกล่าวหา ไต่สวน คัดค้าน แล้วก็พิพากษาลงทัณฑ์เสร็จสรรพเรียบร้อย ...ชีวิตจริงของเขาผู้นั้นยังมีลมหายใจอยู่ แต่ชีวิตในโลกโซเชียลได้ถูกฌาปนกิจเหลือแค่เถ้ากระดูก!!
บางรายการของสื่อโทรทัศน์ในโลกความจริง ก็พยายามจะสวมคราบสื่อโซเชียล โดยเฉพาะรายการประเภททอล์ก เชิญบุคคลกระแสร้อนมาเปิดใจ
ฉีกแนวของการทำหน้าที่สื่อ คือฟังความสองข้างด้วยคำถามที่ตรงไปตรงมา ไม่มีวาระซ่อนเร้น ด้วยสิ่งที่สื่อพึง กระทำให้ข้อเท็จจริงปรากฏต่อสาธารณะ
แต่กลับกลายเป็นว่า...มีการตั้งข้อหา สอบสวน (สัมภาษณ์) ฝ่ายเดียว แล้วพิจารณาคดีเอง พิพากษาว่าอีกฝ่ายผิด??
คุณจะตั้งชื่อรายการให้ดูโก้หรู คล้ายผดุงความยุติธรรม อย่างไรก็ตาม หากเนื้อหามันออกมาทำนองนี้ ก็ไม่มีราคาค่างวดแต่อย่างใด
ก็แค่สะใจคนกลุ่มหนึ่ง แต่ไม่ได้ทำให้โลกแห่งความจริงถูกต้อง เป็นธรรม หรือการทำหน้าที่สื่อได้ครบถ้วนสมบูรณ์
ไม่ได้เก่งกาจหรือเท่แต่ประการใด!!
‘‘แจ๋วริมจอ’’
jaewrimjor@gmail.com
...