นักเขียนชื่อดัง ขอส่งกำลังใจให้ 'โค้ชเอก' ทีมหมูป่าอะคาเดมี มองโทษที่ได้รับจากการอดอาหาร จากความทุกข์ใจ ความกดดันที่ต้องเจอ ก็เพียงพอแล้ว
รัศมี มณีนิล นักเขียนและนักจัดรายการวิทยุชื่อดัง โพสต์ผ่านแฟนเพจเฟซบุ๊กว่า ขอเขียนถึงโค้ชเอก (เอกพล จันทะวงษ์) อีกครั้งเถอะ ผู้ช่วยโค้ชหนุ่มอายุ 25 ปี กำพร้าพ่อแม่ มีแต่ย่า เกิดมาจน ต้องส่งเสีย ดูแลตัวเอง บวชเรียน 8 ปี จนได้นักธรรมเอก ก่อนสึกออกมาเป็นผู้ช่วยโค้ชฟุตบอล
การเป็นผู้ช่วยโค้ชที่สนิทกับเด็ก มีความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะฝึกเด็กๆ ให้เป็นนักฟุตบอลที่ดี มีร่างกายแข็งแรง พาเด็กไปปั่นจักรยานด้วยกัน ไปออกกำลังกาย ไปเที่ยวถ้ำ มีกิจกรรมที่สร้างสรรค์ ช่วยดึงเด็กๆ ออกจากหน้าจอ ไม่ให้เป็นเด็กติดเกม ติดมือถือ ซึ่งเป็นปัญหาใหญ่ของเด็กไทยวันนี้
อย่างไรก็ตาม การเป็นผู้ช่วยโค้ชที่เอาความรู้ตอนบวชเรียน 8 ปีมาใช้ในยามวิกฤติได้อย่างมีประสิทธิภาพ สอนเด็กๆ เรื่องการทำสมาธิเพื่อรักษาใจ สงวนพลังกาย ทำให้เด็กๆ สงบ ไม่คลุ้มคลั่ง สติแตกอย่างที่เรากังวล เตือนให้เด็กๆ มีสติเรื่องการกิน ให้กินแต่น้ำที่หยดลงมาจากถ้ำ เพื่อป้องกันอันตรายจากน้ำที่อาจมีเชื้อโรคหรืออันตรายอื่นๆ
นอกจากนี้ การเป็นผู้ช่วยโค้ชที่เสียสละให้เด็กๆ กินขนม อาหารที่เตรียมไป โดยตัวเองยอมอด เท่ากับว่าเป็นคนเดียวที่อดอาหารอย่างสมบูรณ์แบบ 222 ชั่วโมง จึงผอม บักโกรก หน้าเหลือนิดเดียว อิดโรย อ่อนล้ากว่าทุกๆ คนทั้งๆ ที่เป็นคนแข็งแรง
ขณะเดียวกัน การเป็นผู้ช่วยโค้ช ที่พยายามหลบเลี่ยง ไม่ออกสื่อ หลบกล้องตลอด แววตาเศร้าสร้อย เพราะรู้สึกผิด โทษตัวเองว่าเป็นต้นเหตุของเรื่องยุ่งยากทั้งหลายทั้งปวง เพราะเป็นผู้ใหญ่ที่สุด แต่ไม่ห้ามปราม พาเด็กๆ มาติดถ้ำเกือบตาย ทำให้คนเดือดร้อนวุ่นวายกันไปหมด
...
เด็กหนุ่มอายุเท่านี้ รับผิดชอบได้ขนาดนี้ ยังไม่พออีกเหรอ ถามว่า...
1. ความทุกข์ทรมานที่เขาได้รับจากการอดอาหาร 222 ชั่วโมงมากกว่าเด็กๆ ทุกคน ลงโทษเค้าพอหรือยัง
2. ความทุกข์ใจ ความรู้สึกผิดที่บั่นทอนใจว่าตัวเป็นคนผิด พาลูกชาวบ้านมาเดือดร้อน ยังเฆี่ยนตีเค้าไม่พออีกเหรอ
3. ความกดดันที่ต้องคอยระวัง ดูแล เด็กๆ ทั้ง 12 คน ต้องจับปูใส่กระด้งในยามที่ทุกคนหิวกระหาย หวาดกลัว คิดถึงบ้าน ทั้งๆ ที่ตัวเองยิ่งหิวกว่า กลัวกว่า กังวลกว่า ยังเล่นงานเขาไม่พออีกเหรอ
4. ความทรมานของคนเป็นโรคภูมิแพ้ แพ้อากาศเย็น ต้องพ่นยาหายใจหายคอลำบากกว่าทุกคน ยังทรมานเค้าไม่พออีกเหรอเค้าทำให้เด็กๆ แข็งแรงจนฝรั่งที่ช่วยคนติดถ้ำมานักต่อนัก ยังทึ่งว่าเด็กๆ พวกนี้ Very strong !!!
เดี๋ยวพอถึงวันออกจากถ้ำ... เด็กๆ ทุกคนมีพ่อแม่รอรับกลับบ้าน แต่โค้ชเอกไม่มี แค่นี้ เค้าก็เฆี่ยนตีตัวเองจนบอบช้ำเกินพอแล้วล่ะ แค่นี้ เค้าก็ทุกข์จนจะเป็นซึมเศร้าอยู่แล้ว ให้กำลังใจเค้าเหอะ...
เหมือนที่เค้าเคยให้กำลังใจเด็กๆ ทำยังไงที่จะให้เค้ายิ้มได้อีกครั้ง ทำยังไงให้เค้ากลับมาเป็นโค้ชคนเดิม โค้ชที่มีชีวิตชีวาของทีมหมูป่าอะคาเดมี ไม่แน่นะ เค้าอาจพาทีมหมูป่าไปได้ไกลจนเราคิดไม่ถึงก็ได้ เหมือนที่เค้าทำให้เราแปลกใจกับความ strong ของเด็กๆ มาแล้วไง จำไม่ได้เหรอ... #ส่งกำลังใจให้โค้ชเอก #ทีมโค้ชเอก
(ภาพจากเฟซบุ๊ก เอกพล จันทะวงษ์)