ศึกช้างชนช้างชิงเก้าอี้นายก อบจ.อุดรธานี เมืองหลวงเสื้อแดง ยังเป็นสีแดงเหมือนเดิม

แต่พลังสีแดงกำลังโดนพลังสีส้มหายใจรดต้นคอ

ไม่ใช่แค่อำเภอเมืองที่กระแสสีส้มมาแรง แต่วันนี้กระแสสีส้มเบียดแทรกเข้าไปได้ทุกอำเภอในจังหวัดอุดรธานี

นี่คือเหตุผลที่นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ประกาศว่าการแพ้เลือกตั้งนายก อบจ.อุดรธานี เป็นความก้าวหน้าที่ก้าวใหญ่กว่าเดิม

“พิธา” มั่นใจว่าเลือกตั้ง สส.ครั้งต่อไป พรรคประชาชนจะแย่งชิง สส.เขตอุดรธานีจากพรรคเพื่อไทยมากกว่า 1 เขตอย่างแน่นอน

มั่นใจขนาดนั้นเลยนะคุณ

“แม่ลูกจันทร์” สรุปผลเลือกตั้งนายก อบจ.อุดรธานี อย่างเป็นทางการ

นายศราวุธ เพชรพนมพร อดีต สส. 4 สมัยจากพรรคเพื่อไทย เข้าเส้นชัยไปตามคาด 327,487 คะแนน

ส่วน “นายคณิศร ขุริรัง” ผู้ท้าชิงจากพรรคประชาชน สปรินต์โค้งสุดท้ายได้ไป 268,675 คะแนน

นายศราวุธจากพรรคเพื่อไทย ชนะไปนิ่มๆ 58,812 คะแนน

แต่ยังมีจุดสำคัญที่ต้องพิจารณาอีก 2 ประเด็น

ข้อที่ 1,หาก “อดีตนายกฯทักษิณ ชินวัตร” ไม่ลงไปลุยหาเสียงให้ผู้สมัครพรรคเพื่อไทย

“นายศราวุธ” อาจชนะคู่แข่งไม่ถึง 58,812 คะแนน

เพราะยี่ห้อ “ทักษิณ” ยังฉมังทางการเมือง

ข้อที่ 2,หาก นายพิธา ไม่ไปปักหลักปลุกกระแสด้อมส้มอย่างสุดลิ่มทิ่มประตู

“นายคณิศร” อาจแพ้ขาดมากกว่า 58,812 คะแนน

เพราะคนที่ปราศรัยหาเสียงได้เจ๋งที่สุด ขยี้ประเด็นได้เจ็บจี๊ดที่สุด เรียกเสียงกรี๊ดดังที่สุด

ต้องยกให้ “พิธา” ผู้ช่วยหาเสียงพรรคประชาชน

“แม่ลูกจันทร์” มองว่า การพ่ายแพ้เลือกตั้งนายก อบจ.อุดรธานี แพ้ศึกเลือกตั้งซ่อม สส.พิษณุโลก และพ่ายแพ้เลือกตั้งนายก อบจ.ราชบุรี 3 สนามติดต่อกัน

...

ไม่ส่งผลให้พลังสีส้มฝ่อลง!!

เพราะพลังสีส้มได้ขยายฐานเสียงกว้างขึ้นและลึกขึ้นอย่างรวดเร็ว

แม้พ่ายแพ้เลือกตั้งนายก อบจ.แต่โอกาสชนะเลือกตั้ง สส.สูงย่ิงกว่าเดิม

การเลือกตั้งใหญ่ปี 2566 พรรคก้าวไกลหรือพรรคประชาชนในปัจจุบัน ได้ สส.เขต 112 คน เท่ากับพรรคเพื่อไทย

แต่ได้คะแนนรวม สส.เขต มากกว่าพรรคเพื่อไทย 3 แสนคะแนน

ถ้าพรรคประชาชนยังขยันลุยพื้นที่ขยายฐานเสียงสุดลิ่มทิ่มประตู ย่อมมีแนวโน้มจะได้ สส.เขตมากกว่าเดิม

หรือแย่ที่สุดก็ไม่น้อยกว่าเดิม

“แม่ลูกจันทร์” ย้ำว่า พื้นที่สีแดงคือเป้าหมายที่พรรคสีส้มหมายปอง

แต่อุปสรรคสำคัญคือการกลับมาอย่างเต็มตัวของพ่อใหญ่เสื้อแดง

เพื่อทวงคืนโควตา สส.เขตพรรค เพื่อไทย ที่ถูกพรรคสีส้มแย่งชิงไปกว่า 50 เขต 50 คน

สรุปว่าชัยชนะของสีแดงคือความพ่ายแพ้ของสีส้ม

และชัยชนะของสีส้มคือความพ่าย แพ้ของสีแดง

แดงจะกินส้ม? หรือส้มจะกินแดง? ยังก้ำกึ่งนะโยม.

แม่ลูกจันทร์

คลิกอ่านคอลัมน์ “สำนักข่าวหัวเขียว” เพิ่มเติม